Canım seni çok iyi anlıyorum ben tek kızım ve annem kilometrelerce uzakta benden
🙁 hasta olunca bir bardak su verenim yok içim taşınca içimi dökebileceğim kimse yok öyle bir ilçedeyimki güya ilçe köy gibi ne gezilecek bir yer var ne konuşacak insan.Eşimin konumundan dolayıda insanlara açılamıyorum.Zaten dikkatimi çekiyorda bir şey olunca bütün köy biliyor.Bana geçen kadının biri sordu tüp koydurmuşun doğrumu dedi yani tüp bebek demek istedi donum kaldım eşim çok sinirlendi.Çok yobaz bir yerdeyim kadınların çarşıya çıkması bile ayıp ama ben eşimle çıkıyorum Allahtan bahçem var birde kedim sudenaz onunla konuşuyorum.İçim doluyo sürekli ağlamaklı oluyorum.Burda günler geçmek bilmiyor bende işte buraya takılıyorum.Annem geldi gördü burayı ağlayarak gitti kısmet kader ekmeğim nerden geliosa oraya gidicem sakın kendini sıkma olurmu
🙂 Burdaki arkadaşlarla zaman güzel geçiyor sorgususz sualsiz riyasız dostuluklar var burda