yoruldum...beni yoran seni beklemek değil 15 ay ne ki ben seni ömrümce beklerim sevdiğim...beni yoran senin oralarda sıkıntı cekmen telefonda duygulanman beni yoran caresizlik derdine derman olamamak ...
aşkım... nefesim içim yanıyor ...bazen dalıyorum karşımdaki daglara yüzün düşüyor baktıgım yere kendimi tanıyamıyorum artık...yürüyorum,konuşuyorum,gülüyorum ama hissedemiyorum yaptıgım hiç birşeyi hissedemiyorum...off...gecer mi bu 358 gün he sevdiğim gecer mi oysa zaman mahkumdur bitmeye peki neden seni bana getirecek olan zaman gecmiyor neden...herşey aynı gecmiyor gecemiyor dakikalar saatler....
ben seni özledim seni cok özledim...
etrafta cok insan var ama tek sen yoksun herkez var tek canım yüreğim yok 🙁(
yine sensiz birgün akıp gidiyor bense öle durup gecmesini bekliyorum ama gecmiyor....kalbim sıkışıyor bazen işte o an korkuyorum birşey oldu diye ...ac mısın üşüyor musun sıkıntın mı var diye boguluyorum sorularla...
en kötüsü de sanki sen dün gittin bense o dünde bıraktıgın gamze gibiyim...gamzen cok eksik ve yarım hiçbirşey tamam olmuyor aşkım 🙁