ne zordur ayrılık,beklemek,bir umut telefon elinden düşmez acaba ararda duymazsam die...hep aklının bir köşesinde oluyor..yemek yerken su içerken,..acaba oda yemişmidir bişeler..bugün nasıl acaba dün konuşurken sesi kötü geliyodu ama bilirim bana söylemez üzülmeyim die düşünceler,, sen sıcak soba başında otururken acaba o üşüyormudur die kendini yiyip bitirmelerin...o acabalar hiç bitmez taki yanında olup ona dokunucaya kadar...hep özlersin işte..hep bi yanın eksiktir o yokken...allah ım bizi mi imtihan ediyosun diyorum..ama olsun gelecegini biliyorum yaa,bir gün kapı çalacak ve ben boynuna atlayıp hoşgeldin canım deyip sarılacağım yaa.işte o zaman o herşeye yetecek...rabbim hiçkimseyi sevdiginin yokluguyla sınamasın..ben eşimin yolunu 8 ay bekledim.. belki bi ömür olsa yine beklerimm...ama o 8 ay ne anlatılacak gibi ne yaşanılacak gibi..allah ım sen hiç kimseyi sevdiginin hasretiyle sınama..rabbim yardım etsin dayanma gücü versin sana da cücük..allah ıma binlerce kez şükürler olsun.şuan yanımda ve bundan güzel mutluluk tarifi yok..inşallah sende bi an önce kavuşursun ve bir daha hiç ayrı kalmazsın....