Neydin sen?!.. Bir rüzgarmıydında şöyle bir esip geçtin? Yapraklarını döküp dallarını kırdın içimdeki duygu çınarının! Yüreğime edebiyat arzusunun çekirdeğini bıraktın; bedenim alev alev tutuştu böylece. Sonsuz hayat az ötede dikilip duran müşahhas bir varlık kadar yaklaştı ruhuma..
Neydin sen?!.. Bir ışık demetimiydinde Rabbim bu demeti çok güzel yarattığı nadide bir kalıp içinde sundu bana?.. Bir ayna mıydın ki gözlerimi kaybettim içinde ve şimdi ne seni ne de kendimi görebiliyorum? Neden bir an pencerene varana değin açtın bana gönlünü? Sonra bir başka diliminde zamanın esrarlı bir havaya bürünerek kapılarını bile kapattın yüzüme... Bir şiir miydin? İçimi dolduran mısralarınla intizarınla? Şimdi her mısra boşluğa asılıp kaldı yapayalnız!.. Bir masal mıydın kuşların geceleyin ruhuma anlattığı? Bir efsane miydin çağların ötesinden kopup gelen? Yoksa bulutların kulağıma fısıldadığı bir nağmemiydin?..
NEYDİN SEN......?
Neydin sen?!.. Bir ışık demetimiydinde Rabbim bu demeti çok güzel yarattığı nadide bir kalıp içinde sundu bana?.. Bir ayna mıydın ki gözlerimi kaybettim içinde ve şimdi ne seni ne de kendimi görebiliyorum? Neden bir an pencerene varana değin açtın bana gönlünü? Sonra bir başka diliminde zamanın esrarlı bir havaya bürünerek kapılarını bile kapattın yüzüme... Bir şiir miydin? İçimi dolduran mısralarınla intizarınla? Şimdi her mısra boşluğa asılıp kaldı yapayalnız!.. Bir masal mıydın kuşların geceleyin ruhuma anlattığı? Bir efsane miydin çağların ötesinden kopup gelen? Yoksa bulutların kulağıma fısıldadığı bir nağmemiydin?..
NEYDİN SEN......?
