Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Mitoloji hakkında genel bilgiler en geniş bilgi burada
ANKHİSES Troya kral soyundan olan Asarakos'un oğlu Ankhises Tanrıça Aphrodite ile sevişmiş ve Aineias'ın babası olmuştur. Homerik denilen övgülerden Aphrodite'e ayrılmış olanı bu sevişmeyi en ince ayrıntılarına dek anlatır: Tanrıça Ankhises'i İda yamaçlarında sığırlarını otlatırken görür delikanlının güzelliğine vurulur ve dağa iner. Övgüde 'canavarların anası bin pınarlı İda' diye tanımlanan İda dağına Aphrodite'in inişi peşinde vahşi hayvanlar sürükleyen ana tanrıçanın gelişine benzetilmiş tanrıçanın büyüsüne kapılan hayvanların ormanlarda fundalıklarda sevişmesi gösterilmiştir. Tanrıça Phrygia'lı bir genç kız kılığına girer de öyle görünür Ankhises'e. Troyalı prens arzu ile yanıp tutuşarak tanrıçaya yaklaşır. sevişmelerinin sonunda gülümser tanrıça sevgilisine şöyle seslenir: Senin bir oğlun doğacak Troya'lılara kral olacaktır o ve çocuklarına çocuklar doğacaktır sonsuzluğa dek! Tanrıça doğuracağı oğlanı büyütmek için nympha'lara vereceğini onu beş yaşında babasına tanıtacağını ve çocuğun kimin olduğu sorulursa sakın Aphrodite'in oğlu olduğunu bildirmemesini yoksa Zeus'un yıldırımına çarpılacağını söyler ve Ankhises'i bırakıp gider. Bir efsaneye göre Ankhises tanrıçanın sözünü tutmaz fazlaca içtiği bir gün Aphrodite ile sevişmiş olmakla övünür ve çarpılır. Bunun sonucunda topal kaldığı Troya'dan kaçarken Aineias'ın onu sırtına almasının nedeninin bu olduğu anlatılır.
PARİS’İN YARGISI ZEUS HERMES HERA ATHENA APHRODİTE PARİS ZEUS – Şu elmayı al da Hermes Phrygia’ya git Priamos’un oğlu sığırtmacı bul; İda dağlarının Gargaros tepesinde sürüsünü otlatır. Ona dersin ki: “Sen güzel olduğun sevda işinden de anladığın için Paris[3] Zeus sana emrediyor bu tanrıçalara bakıp hangisinin daha güzel olduğunu söyleyeceksin; kazanana da ödül olarak bu elma verilecektir.” Ona böyle dersin. Siz de tanrıçalar hakemin önüne çıkmak sırası geldi artık. Hanginizin daha güzel olduğunu ben kendim kesip atamam çünkü ben üçünüzü de bir severim üçünüz birden kazansanız ben daha memnun olurum. Hem güzellik ödülünü içinizden birine veren öbür ikinizin mutlaka kinine uğrar. Bunun için hakemlik etmek bana gelmez; ama şimdi sizi gönderdiğim o genç Phrygia’lı krallar soyundandır bizim Ganymedes ile de akrabalığı var. Zaten gönlü saf bir delikanlıdır size bakmaya lâyık değildi diyemezler. APHRODİTE – Sen beni Zeus Momos’un[4] karşısına çıkarsan ben gene kendime güvenir giderim. Bende ne bulur da alay eder? Ama bakalım o dediğin adam bu hanımların da hoşuna gider mi? HERA – Bizim bir şeyden çekindiğimiz yok Aphrodite hakem diye senin Ares’i getirsinler ondan da korkmayız. O Paris kim olursa olsun kabul ediyoruz biz. ZEUS – Ya sen kızım sen ne dersin? Başını çeviriyor kızarıyorsun değil mi? Siz kızlar öylesinizdir böyle işlerde utanıp kızarırsınız. Ama belli sen de kabul ediyorsun. Haydi gidin artık; kazanamayanlar ad kızıp o delikanlıya bir kötülük etmeyin sakın; üçünüz de bir derecede güzel olamazsınız! HERMES – Biz şimdi doğru Phrygia’ya: ben öne düşeyim siz peşim sıra gelirsiniz; hiç tasanız olmasın. Ben o Paris’i tanırım güzel delikanlıdır sevda nedir iyi bilir bu gibi işlerde de iyi hakem olur. Haksızlık edeyim demez o. APHRODİTE – Bu senin dediğin benim işime pek gelir; hakemin hak bilir bir adam olması bizim için daha büyük mutluluk! Ama o delikanlı bekâr mı yoksa bir kadın var mı yanında? HERMES – Büsbütün bekâr değil Aphrodite. APHRODİTE – O da ne demek? HERMES – Öyle sanıyorum ki İda’lı bir kadınla oturuyor[5]; güzelce bir şey ama pek köylü bir dağ kadını; doğrusu Paris’in de ona artık pek baktığı yok. Ama sen bunları neden soruyorsun? PHRODİTE – Hiç sormuştum öyle. ATHENA – Yo! Öyle ayrı konuşmak olmaz Hermes sen elçisin elçiliğini bil. HERMES – Ben kötü bir şeye kalkışmadım ki Athena! Konuştuklarımızda sizlere karşı bir şey yoktur. Aphrodite bana Paris evli midir diye sormuştu işte o kadar. ATHENA – Onu neden merak etmiş? HERMES – Bilmem; kendisi aklıma öyle geldi de sordum bir maksadım yoktu diyor. ATHENA – Peki bekâr mıymış? HERMES – Değile benziyor. ATHENA – Ya savaşmayı ün salmayı sever mi? Yoksa sığırtmaçlıktan başka bir şey bilmez mi? HERMES – Doğrusu orasını iyice söyleyemem bilmiyorum ben ama genç olduğuna bakılırsa dövüşüp şan kazanmayı sever elbette; savaşlarda birinci gelmeyi istemez mi hiç? APHRODİTE – Athena ile ayrı konuşuyorsun diye bak ben kızmıyorum. Böyle küçük işler için söz etmek Aphrodite’nin âdeti değildir. HERMES – O da bana senin sorduğunu sormuştu; sana yanız verdiğim gibi ona da yanıt verdimse bunda senin kızacağın sana zararı dokunur sanacağın ne olabilir ki? Bakın konuşa konuşa yıldızlardan hayli uzaklaştık Phrygia’ya geldik bile. Ben artık İda dağlarını Gargaros’u görüyorum; yanılmıyorsam şu da size hakemlik edecek olan Paris. HERA – Hani nerede? Ben görmüyorum. HERMES – İşte şurada; sola bak ama ta tepeye değil dağın yanına bak hani bir in bir de sürü var orada. HERA – Ben sürü mürü görmüyorum ki! HERMES – Nasıl görmüyorsun? Hele parmağımla gösterdiğim yana bak orada genç genç öküzler görmüyor musun? Bir de adam var koşarak kayadan iniyor; sürü dağılmasın diye elinde bir değnek tutuyor. HERA – Şimdi gördüm ama bilmem o mu? HERMES – Ta kendisi. Ama madem ki bu kadar yaklaştık beni dinlerseniz artık yere inelim de yürüyelim; birden bire gökten düştüğümüzü görürse korkar sonra. HERA – Doğru söylüyorsun öyle yapalım… İşte indik artık. Aphrodite sen hele öne düş de bize yol göster; buraları sen elbette bilirsin kaç kez gelip Ankhises’le buluşmuşsun. APHRODİTE – Senin bu alayların benim umurumda bile değil Hera. HERMES – Size yolu ben gösteririm; İda’da ben de oturdum. Zeus’un genç Phrygia’lıya tutulduğu günlerdeydi çocuğu gözetleyeyim diye beni buralara gönderdi; kartal olduğu gün de yanındaydım o güzel oğlanı onunla birlikte ben de tutuyordum. Hatırımda iyi kaldıysa onu işte şu kayadan alıp kaçmıştı. Çocuk sürüsüne kaval çalıyordu. Zeus tepesine çöktü tırnaklarıyla usulca sardı başındaki tacı gagasıyla yakaladı çocuğu yerden kaldırıverdi; oğlancağız boynunu bükmüş ona öyle şaşkın şaşkın bakıyordu. Korkusundan kavalını düşürmüştü ben onu alıp… İşte sizin hakem; gidelim yanına. Bahtın açık olsun sığırtmaç. PARİS – Senin de delikanlı dilerim Zeus’tan açık olsun bahtın. Ama sen kimsin de böyle bizim yanımıza geliyorsun? Bu getirdiğin kadınlar da kim? Bu güzellikleriyle dağlarda ne işleri var onların. HERMES – Kadın değil ki onlar! Bu gördüklerinin biri Hera biri Athena biri de Aphrodite Paris; beni soruyorsan ben de Hermes’im; beni sana Zeus gönderdi. Ama sen niçin öyle titreyip sararıyorsun? Gönlünü ferah tut korkma bir şeyden. Zeus bu tanrıçalardan hangisinin daha güzel olduğunu söylemeni istiyor. Senin için kendisi de güzeldir sevda işinin ehlidir kararını versin dedi. Hele şu elmanın üzerini oku ödülün ne olduğunu da anlarsın. PARİS – Ver bakalım ne yazıyor. “Elma en güzelin olsun” demiş. Peki ama Hermes efendimiz ben ölümlü bir insanım hem de bir köylüyüm bir çobanın gözleri bu kadar güzel şeylere alışık mıdır? Ben nasıl hakemlik ederim? Böyle işler olsa olsa kent uşaklarına yakışır. Bana iki keçiden hangisinin daha güzeldir iki düveden hangisi daha güzeldir onu sor belki bilirim. Bu tanrıçaların biri güzellikte ötekinden aşağı kalmıyor ki! İnsan nasıl birinden gözlerini ayırır da ötekilere bakar anlayamıyorum; gözler birinin bir yerine ilişti mi ona hayran hayran bağlanıp öyle bakıyor. Başka bir yere geçse onu da güzel buluyor; hasılı nereye çevrilse oranın büyüsüne kapılıp kalıyor. Keşke ben de bir Argos olsaydım da her birine bütün vücudumla bakabilseydim! Bence en doğrusu elmayı üçüne birden vermektir. Zaten şunu da bir düşünmeli: Biri Zeus’un hem kızkardeşi hem de eşi; ötekiler ise kızları… Hal böyle iken kesip atmak kolay mıdır hiç? HERMES – Kolay mı değil mi orasını ben bilmem; ama Zeus öyle buyurdu. PARİS – Bari Hermes sen tanrıçalara şunu söyle: ikisi ödülünü alamayacaklar ama bana kızmasınlar; bilsinler ki bu işte benim ancak gözlerim yanılır. HERMES – Kızmayacaklarına söz veriyorlar. Ama sen de artık uzatma ver vereceğin yargıyı. PARİS – Mademki kurtuluş çaresi yok bir deneyeyim Ama sen bana önce şunu söyle; onlara böyle oldukları gibi mi bakacağım yoksa inceleme tam olsun diye soyacak mıyım? HERMES – O senin bileceğin şey; hakem sensin dilediğini emredersin. PARİS – Dilediğimi mi? Çıplak görmek isterim elbette. HERMES – Haydi tanrıçalar soyunun. Sen inceden inceye bakarsın ben başımı çeviriyorum. HERA – Peki Paris önce ben soyunayım da gör; benim beyaz olan yalnız kollarım değildir yalnız iri gözlerimle de göğsümü germem; her yanım güzeldir benim. PARİS – Aphrodite sen de soyun. ATHENA – Aman Paris dikkat et Aphrodite kemerini çıkarmadan soyunmasın tılsımlıdır onun kemeri seni de büyüler; hem buraya böyle aşifteler gibi sürünüp gelmesi hiç de hoş değildi güzelliğini olduğu gibi göstermeliydi. PARİS – Kemer için dediği doğru; çıkarıver. APHRODİTE – Sen de Athena miğferini neden çıkartmıyorsun? Sorgucunu sallayıp durman da hakemi korkutmak için mi? Yoksa tüyler ürperten o miğferi çıkartırsan tirşe gözlerin beğenilmez diye mi çekiniyorsun. ATHENA – Çıkardım işte miğferimi. APHRODİTE – Al ben de çıkardım kemerimi. HERA – İşte üçümüz de soyunduk. PARİS – Ey ulu Zeus! Nedir bu gördüklerim! Bu ne güzellik! Bu ne büyük haz! Kız ne kadar güzel! Öteki de gerçekten Zeus’a lâyık görkemli bir ece! Ya şunun tatlı bakışı o ince insanı çıldırtan gülümsemesi! Şimdi ben bahtiyarlığın en yüksek derecesine erdim. Ama bir diyeceğiniz olmazsa her birinizi bir de ayrı ayrı görmek isterim; çünkü şimdi şaşırıp kaldım hanginize bakacağımı bilemiyorum. APHRODİTE – Yapalım dediğini. PARİS – Hele siz ikiniz çekilin de burada yalnız Hera kalsın. HERA – Peki kalayım; bana iyice baktıktan sonra bir de şunu düşün; senin ödülüne karşılık ben de sana bak ne armağanlar vereceğim; en güzel diye beni seçersen ben seni bütün Asya’nın efendisi ederim. PARİS – Öyle armağanlar benim vereceğim yargıyı değiştirmez. Şimdi çekil ben neyi doğru bulursam onu söylerim. Haydi sen gel Athena. ATHENA – Geldim işte. En güzel diye beni gösterirsen Paris savaşlarda hiç alt olmaz hep sen yenersin; ben seni büyük bir komutan eder nice ülkeleri eline geçiririm. PARİS – Benim savaşlarda cenklerde gözüm yok Athena; görüyorsun ki şimdilik Phrygia da Lydia da barış içinde; babamın devletinin çarpışılacak hiçbir düşmanı yok. Ama sen hiç merak etme ben armağan almıyorum diye sana haksızlık edeceğimi sanma. Artık giyinip miğferini de takabilirsin: sana baktığım yeter şimdi sıra Aphrodite’nin. APHRODİTE – Yanındayım işte. Vücudumun her yanına inceden inceye bak bir yeri gözden kaçırma. Ama güzel delikanlı istersen şu diyeceklerimi de bir dinle. Ne zamandır seni tanırım gençsin güzelsin öyle ki bilmem bütün Phrygia’da bir eşin daha var mı? Bu şirinlinle bahtiyarsın doğrusu! Ama neden bu tepeleri kayaları bırakıp da kente gitmezsin güzelliğini bu yabani yerlerde soldurursun bir türlü anlayamıyorum. Ne beklersin dağlardan? Senin güzelliğinin öküzlerine ne yararı olabilir ki? Sen evlenmelisin ama öyle İda’lılar gibi kaba saba bir köylü kadın değil Yunanistan’ın güzellerinden birini almalısın: Argos’lu mu olur Korinthos’lu ya da Lakonia’lı mı olur orasını sen bilirsin… Genç güzel bir Helene var benim kadar dilberdir o da; hem o sevsin diye yaratılmıştır. Seni bir görsün hiç şüphe etmem her şeyini bırakır da senin ardına düşer sana kendini verir de bir daha koynundan çıkmak istemez. Onun sözünü duymuşsundur elbet. PARİS – Hayır Aphrodite hiç duymadım; ama sen ne biliyorsan söyle beni memnun edersin. APHRODİTE – Leda’nın kızıdır; hani Zeus kuğu olup da bir güzel kadına gitmişti işte onun kızı. PARİS – Yüzü nasıldır? APHRODİTE – Bir kere beyazdır elbette babası kuğu olunca o da beyaz olacak; sonra bir yumurtada büyüdü onun için pek de narindir. Çok kere oyun yerlerinde çalışıp vücudunu inceltir gürbüzleştirir. Bunun için çok oldu peşine düşenler; uğruna savaş bile oldu. Daha küçük bir kızdı Theseus onu alıp kaçırdı. Gençlik çağına girince Akhaia’lı bütün krallar onu almak için sıraya girdiler; o Pelops oğullarından Menelaos’u seçti. İstersen ben yolunu bulur seni onunla evlendiririm. PARİS – Ne dedin? Sen beni kocalı bir kadınla mı evlendireceksin? APHRODİTE – Sen bütün köylüler gibi saf bir delikanlısın; ama ben böyle işler nasıl becerilir bilirim. PARİS – Nasıl olur? Ben de bileyim bari. APHRODİTE – Sen Yunanistan’ı gezip göreceğim diyerek yurdundan çıkarsın. Lakedaimon’a varınca Helene seni görür; sana gönül verip ardına düşmesine gelince orasını bana bırak. PARİS - Benim de asıl orasına aklım ermiyor: kocasını bırakıp da kendi yurdundan olmayan bir insanın bir yabanın ardına düşer mi hiç? APHRODİTE - Onu sen hiç düşünme. Benim sevimli iki oğlum vardır: biri Arzu biri de Aşk. Yolculuğunda sana arkadaşlık etsinler gideceğin yerleri göstersinler diye onları yanına katarım. Aşk o kadının gönlüne giriverir ne yapıp eder de seni sevdirir; Arzu da senin her yerine yayılır kendi gibi seni de dilberleştirir sana bir çekicilik verir. Ben de onların yanında bulunurum. Bundan başka Kharis’lere rica ederim onlar da bizimle gelir her birlik olur Helene’yi kandırırız. PARİS – Bunların sonu neye varır bilmem Aphrodite. Ama ben Helene’ye gönül verdim bile. Şimdi bana öyle geliyor ki ben onu görüyorum gemiye binip Yunanistan yolunu tutmuşum Sparte’ye varmışım orada oturuyorum o kadını elde etmişim… Anlamıyorum nasıl oluyor ama kendimi böyle görüyorum işte… Bunlar bir an önce olmuyor diye de öyle üzülüyorum ki! .. APHRODİTE – Sana öyle bir eş getirenin zahmetini oyunla ödemeden hemen ateş alıverme Paris. Ben sizinle birlikte gelirim ama başımda zafer tacı bulunmalı hem sizin düğününüzü hem de kendi başarımı kutlamalıyım. Görüyorsun ya! Bu elma ile neler elde edebilirsin; aşk güzellik evlenme her şey senin olsun. PARİS – Ya yargıdan sonra sen bunları unutursan? APHRODİTE – Verdiğim sözü yerine getireceğime istersen bir de yemin edeyim. PARİS – Hayır; o sözleri bir daha tazele yeter. APHRODİTE – Sana söz veriyorum: Helene senin eşin olacak senin ardına düşecek seninle birlikte İlion’a gelecek Ben senin yanında olacağım her işinde sana yardım edeceğim. PARİS – Aşk’ı Arzu’yu Kharis’leri de getirecek misin? APHRODİTE – Hiç merak etme. Dilek ile Düğün’ü de alır gelirim. Bu koşullarda ver bana elmayı. PARİS – Madem ki öyledir buyur senin olsun.
SEÇME YAZILAR (mitoloji dünyası üzerine) SAMSATLI LUKIANOS [1] Kafkasya sıradağları. [2] Deniz tanrılarından Nereus’un kızı Peleus’un karısı Akhilleus’un anası. Oğlunu ahretin çevresini yedi kere dolaşan suyuna girenleri yaralanmaz kılan Styx ırmağına daldırmıştır; bunun için Akhilleus ancak tabanından yaralanabilirdi çünkü tabanı anasının eliyle örtülmüş o suya değmemiştir. [3] Troia kralı Priamons’nu oğlu Paris’in bir adı da Aleksandros’tur. [4] Momos alay tanrısı. [5] Kebros’un kızı Oinone. Paris onu babasının evinden kaçırmıştı. Oinone geleceği bilirmiş Paris’in bir gün vefasızlık edeceğini de söylermiş. [6] Tanrıl kelimesi ilahi karşılığı olarak kullanılmıştır. [7] Zeus’un oğlu Aigina adası kralı. Adaletten ayrılmadığı için ölümden sonra ahretin üç yargıcından biri olmuştur. [8] Ahretin kapısını bekleyen yedi başlı köpek. [9] Ahrette bir nehir; suyundan içenler dünyadaki hallerini unuturlarmış. [10] Klitos Gradikos geçidinde İskender’in canını kurtarmıştı; sonra bir ziyafette Philippos’u övdüğü için İskender onu öldürtmüştür. [11] Kallisthenes Aristoteles’in hem akrabası hem de tilmizlerindendir; çok açıksözlü olduğu için İskender kızmış öldürtmüştür.
Olymposlular (12 Büyük Tanrı) :. Olympos'ta oturan 12 büyük tanrı ve tanrıçanın Grekçe ve Latince adları temsil ettikleri doğal güçler simgeleri ve başlıca özellikleri asağıda özetlenmektedir: 1- Zeus (Jupiter) : Baştanrı; yerin ve göğün buyurucusu şimşek savuran bulut devşiren gökleri gürleten tanrıdır. Elinde şimşek demeti ya da kartal bulunur; Karya'daki simgesi Labyrs denilen çift ağızlı baltadır. Karısının kıskançlıklarından çekindiği için çeşitli kılıklara girerek güzel kadınlarla sevişir. Olympia'daki tapınağında bulunan Phidias'ın yapıtı olan Zeus heykeli dünyanın yedi harikasından birisi sayılır. Bergama'daki Zeus Sunağı'da Hellenistik Çağın başyapıtı olarak kabul edilir. 2- Hera (Junon) : Zeus'un kızkardeşi ve karısıdır. Evlilik tanrıçasıdır. Simgesi tavus kuşudur. Kollarının güzelliği ile ünlüdür; Kabartma heykel ve resimlerde kolunun açık ve güzel olarak gösterilişi onu tanıtan nitelikerdendir. Her adına kurulmuş en güzel tapınaklardan birisi Pergamon (Bergama) akropolünde idi. 3- Athena (Minerva) : Zeka hikmet bazen de savaş tanrıçası olarak karşımıza çıkar. Simgeleri kalkan ve zeytin dalıdır. Söylenceye göre bir gün baştanrı Zeus'un başı ağrımış. Oğlu ve demirciler tanrısı Hephaistos'a buyurmuş: 'Hadi oğlum en büyük varyozunu olanca gücünle başıma indir! ' Hephaistos yapmış söyleneni ve Zeus'un yarılan başından elinde kalkanı ve kılıcı ile Athena fırlayıp çıkmış. Bilimin küçük el sanatlarının akropollerin koruyucusu sayılan Athena'nın en ünlü tapınakları Bergama ve Atina akropollerinde idi. Atina kenti adını bu tanrıçadan alır. Derler ki; bu kent ve insanlık için en değerli armağanı getirenin adının kente verileceği açıklanmış. Athena Anadolu'dan Ayvalık kıyılarından bir zeytin fidanın götürüp sunmuş ve kente O'nun adı verilmiş... 4- Apollon (Phobios) : Işık güzel sanatlar ve güneş tanrısı Apollon Zeus'un Leto'dan olma oğlu Artemis'in ikiz kardeşidir. Simgeleri yay lir ve defnedir. En ünlü ek adı 'Lykegenes'ten de anlaşılacağı gibi Anandolulu Lykia'lı (Likya'lı) dır. Lykia 'ışık ülkesi' Lykegenes de 'ışık ülkeli' 'ışık saçan' demektir. Apollon geçmişten ve gelecekten haber verir (çünkü güneşten hiçbirşey saklanamaz) . Mousa (muse) lar denilen 9 sanat perisinden oluşan koroyu yönetir. En ünlü tapınakları Didyma (Didim) Klaros (İzmir Değirmendere ilerisinde Ahmetbeyli) Patara (Kaş'ın Ovegelmiş köyü yakını) Gryneum (Aliağa kuzeyinde Yenişakran köyü) ve Yunanistan'da Delphoi'de idi.
Hestia (Vesta) : Baştanrı Zeus'un kızkardeşi olan Hestia ocak ve aile erdemleri tanrıçasıdır. Simgesi kutsal ateştir. İlkçağın hemen tüm önemli kentlerinde kentin yaşadığını gösteren kutsal ateş O'nun tapınağında yanardı. Bu ateşi koruyanlara Efes'te Küretler öteki Iyonya kentlerinde Hestia Bakireleri (Roma çağında Vesta bakireleri) denirdi. 9- Ares (Mars) : Savaş tanrısı Ares Zeus ile Hera'nın oğludur. Başlıca simgeleri miğfer ve mızraktır. Kükrediğinde yeri göğü inleten Ares; kabartma ve heykellerinde oku yayı mızrağı ve kalkanı ile yakışıklı bir savaşçı olarak gösterilir. Gün gelir Aphrodite'in sevgilisi olarak karşımıza çıkar. İlyada'da tanrıların genellikle 'baş belası' diye niteledikleri körükörüne savaşın temsilcisi Ares aklın yönettiği savaşın temsilcisi Athena ile hiç geçinemez. Başta babası Zeus olmak üzere birçok tanrı tarafından 'dönek' diye nitelendirilenn Ares'in aşkları da ünlüdür. 10- Aphrodite (Venüs) : Aşk ve Güzellik Tanrıçası olan Aphrodite'in simgesi güvercindir. Homeros'a göre Zeus ileOkeanos kızı Dione'den Hesiodos'a göre ise denizin köpüklü dalgalarından doğmuştur. Hesiodos'un anlattıklarına göre Uranos Gaia'dan doğan çocuklarını doğar doğmaz toprağa soktuğu için Toprak Ana şişmekte ve sancılarla kıvranmaktadır. Bu yüzden son oğlu Kronos' a bir tırpan verir. Kronos tırpanla babasının hayalarını kesip denize atar: 'Dalgalı denize atar atmaz onları Gittiler engine doğru uzun zaman Ak köpükler çıkıyordu tanrısal organdan; Bir kız türeyiverdi bu ak köpükten. Önce kutsal Kythera'ya uğradı bu kız Ordan da deninzlerle çevrili Kıbrıs'a gitti. Orada karaya çıktı güzeller güzeli tanrıça Yürüdükçe yeşil çimenler fışkırıyordu Narin ayaklarının bastığı yerden. Aphrodite dediler ona tanrılar ve insanlar Bir köpükten doğduğu için.' Gerçekten de Grekçe'de Aphros köpük demektir. Bazı anlatıcılara göre Knidos (Datça) ile Kıbrıs arasında bir istridye kabuğundan doğan Aphrodite'i ak güvercinlerin çektiği bir gök arabası Tanrılardağı Olympos'a götürür O da ölümsüzler arasına karışır. Tanrıların en çirkini sayılan Hephaistos'la evlenen Aphrodite'in en güzel heykeli Praxiteles'in yaptığı Knidos Aphrodite'idir. Bugün Paris Louvre Müzesi'nde bulunan Melos Aphrodite'i de tanrıçanın ünlü heykelleri arasındadır. Aydın ilimizin Karacasu ilçesinin Geyre köyü yakınlarındaki Aphrodisias antik kenti bu tanrıça adına kurulmuştur.
11- Demeter (Ceres=Serez) : Toprak bolluk-bereket tanrıçası olarak saygı gören Demeter'in simgesi buğday demeti ve oraktır. Homeros destanlarında 'Güzel saçlı kraliçe' 'Güzel örgülü Demeter' diye anılan tanrıça'nı adını 'Ge-meter'(toprak ana) diye açıklayanlar vardır. Demeter Hesiodos'a göre Kronos ile Rhea 'nın kızı ikinci tanrı kuşağındadır. Demeter ekinleri ve özellikle buğdayı temsil eder. En çok tapıldığı yerler Eluesis Sicilya Trakya ve Peleponessos'tur. En ünlü tapınaklarından birisi Bergama akrolopolündedir. En güzel heykellerinden biri (bronz) Marmaris açıklarında süngercilerin ağına takılarak bulunmuştur. Knidos'ta bulunan mermer Demeter üzüntüyü en iyi anlatan heykel sayılır. 12- Poseidon (Neptune) : Deniz ve hiddet tanrısı olarak bilinen Poseidon'un simgesi üç dişli yabadır. Adının 'Deniz'in efendisi' anlamına geldiği sanılmaktadır. Hesiodos' a göre Kronos ile Rhea'nın oğlu; Amphitrite'nin kocasıdır. Ek adı 'Yeri sarsan' olann Poseidon sadece dalgaları kabartıp denizi altüst etmekle kalmaz denizi çevreleyen toprakları da sarsar. İzmir Agorası'nda kabartması bulunan Poseidon adına Panionion'da (Kuşadası'nın Davutlar köyü yakınında) bir tapınak kurulmuştu
Bazı Tanrısal Kahramanlar Mitolojide Olmpos tanrılarından başka birçok ikincil tanrı yarıtanru ve tanrısal kahraman vardır. Bunlardan en ünlüleri ile ilgili kısa bilgiler vereceğiz: 1- Herakles (Herkül) : Baştanrı Zeus'un Alkmene adlı olağanüstü güzel kadından doğma çocuğu olan Herakles kuvvet ve kahramanlık simgesi aynı zamanda da erdem tanrısıdır. Bu konulardaki yeteneğini doğar doğmaz gösteren Herakles'in başardığı 12 kahramanlık şunlardır: a) Nemea aslanını öldürmesi (Herakles kabartmalarında ve heykellerinde bu aslanın postunu üzerinde görmek mümkündür.) b) Lerna ejderini öldürmesi c) Erytmanthos dağındaki yaban domuzunu öldürmesi d) Kyneria geyiğini öldürmesi e) Stymphalos gölü kuşlarını öldürmesi f) Augias'ın ahırlarını temizlemesi g) Girit boğasını öldürmesi h) Atlarına insan eti yediren Biomedes'i öldürmesi i) Amazon kraliçesi Hippolythe'yi öldürüp sihirli kemerini alması j) Geryneus'un bekçisini öldürüp sürülerini ele geçirmesi k) Hespereidler bahçesindeki Batı kızlarının altın elmalarını ele geçirmesi l) Hiçbir ölümlünün gidip geri gelmediği ölüler ülkesi Hades'e gidip Theseus'u kurtarması cehennem bekçisi üç başlı köpek Kerberos'u alıp yeryüzüne getirmesi. 2- Theseus: Atina Kralı Aegeus'un oğludur. Girit labirentinde yaşayan ve insanla beslenen Minotaurus'u öldürmesi 'Ariadne'nin İpliği' başlıklı söylencede anlatılmıştır. 3- Oidipus: Thebai kentinin kurucusu Kadmos'un oğludur. Kadmos karısı İokaste'nin gebeyken gördüğü düşe dayanarak doğan oğlu Oidipus'u ölsün diye dağa bıraktırır. Bir çobanın bulup büyüttüğü Oidipus çeşitli serüvenlerden sonra bilmeyerek babasını öldürerek annesiyle evlenir. Gerçeği öğrenince de gözlerine mil çeker. 4- Sisypos: Aşırı kurnazlığı onu-bunu aldatması yüzünden tanrıçalarca dayanılmaz bir işkenceyle cezalandırılır. Bir kayayı bir doruğa çıkarmaktır görevi. Ancak tam doruğa varacakken kaya geri yuvarlanır. Delikanlı yeniden aynı işe girişir. 5- Bellerophontes: Argos'un Ephyre ilinden Glaukos'un at tutkunu oğlu. 6- Perseus: Tanrıça Athena tarafından cezalandırılan ve 'Gurgon' diye anılan üç güzel kızkardeş var: Medusa Stheno ce Euryala. Bunların saçlarının her teli bir yılanmış ve gözlerine bakanlar taş kesilirmiş. İşte Perseus bunların (ya da sadece Medusa'nın) başını kesmiş 7-Tantalos: İzmir'i de içine alan bir ülkenin belki Lydia'nın tanrısal kralı. Oğlunu tanrılara yedirmek istediği için akıl almaz bire cezaya çarptırılmış: Diz boyu su içinde susuzluktan kırılıyor. İçmek için eğildiğinde sular çekiliveriyor. Başından meyve yüklü dallar sarkıyor. Açlıktan ölecek gibi. Meyve almak için kolunu uzattığında zalim bir rüzgar gelip dalları göklere çıkarıyor. Varlık içinde yokluk Üstelik bu işkence dünya durdukça sürecek. (İngilizce'de bugün kullanılan tantalize (Eziyet etmek boşa umutlandırmak) kelimesi Tantalos Söylencesinden gelir)
