çok üzgünüm çok mutsuzum ben bu bir aylık dönemi nasıl geçiricem diye düşünürken yumurta toplama işleminden çok korkuyordum merkezde gördüğüm herkese soruyordum internette okumadığım yazı kalmadı onu bile göze alıp güçlü olup gidicem sonu güzl olcak derken ve bu bir ayı nasıl geçireceğimi düşünürken şimdi tüp bebek için tam 9 ay beklemem gerekiyor bu nasıl bir çaresizlkiktir bu nasıl bir hayattır nasıl bir çaresizlik içindeyim nasıl umutlarım yerlerin altında nerdeyiğm nasılım ne yapabilirim anlamadımm hangi acılara göz yummam gerekiyor daha nasıl acılar çekebilicem çekicem bu accıları hangi güçle kaldırıcam nasıl güçlü olabilicem daha doğrusu ben ne yapıcam arkadaşlar nasıl hayata tutunabilicem bi çare bi güç bi sabır bunların hepsine ne kadar ihtiyacım var bilmiyorumm tek bildiğim hiç ama hiç iyi olmadığım bunları bile ağlayarak yazıyorum göz yaşlarımın hiç duracağı yokk aklıma geldikçe içimden hep bi çare bi çare diyorum ve dahada kötüsü aklıma düştükçe içimde bir yerler sızlıyo sızlıyo sızlıyo
cAnım raporsuz yaomaya gücünüz yok mu