jujunun köşesi burasıda buyrun melekler

  • Konbuyu başlatan Konbuyu başlatan juju
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
1 ADIM KAÇTIM DERKEN 10 ADIM YAKLAŞTIM

Senin nasıl aklıma düştüğünü farkedemeden , bağlanmıştım bile sana! Ama gel görki acı gerçek herzaman beynimin içini tırmalıyordu. Ne yapmam gerekliydi , benim yaptığım neydi? Vazgeçmeliydim senden ! Bunu başarmalıydım. Ama ...... Yapamadım İşte. BİR ADIM KAÇTIM DERKEN ON ADIM YAKLAŞTIM. Her gözlerime bakışında bin adım daha... Çıkamaz oldum duygularımın içinden . Doğrular farklı , yüreğim ise farklı şarkılar mırıldanıyordu. Ve şimdi ; Bir hamle daha yapacağım ,seni unutabilmek için. En derin mezarlara gömeceğim seni , çürüteceğim sevgimi... Ama şunuda bilesinki çabalarken bile bir adım daha geliyorum...

 



* sen , gitme olur mu ? *


Her gidişin ardından bakakalır gözyaşlarım. Öyle ki neden döküldüklerini bile anlamadan, yere bile düşmeden gitmiştir giden. Hep böyle olmuştur; ani (ve sebepsiz). Hiç anlamadım neden gittiklerini. Belki de ben aradığımı bulayım diye gitmeyi seçtiler.. Ne kadar nahifim.

Biliyor musun, hiç endişelenmedim terkedilirken. Üzülmedim dersem yalan olur, kimseler bilmeden ağlamadım belki, bir kaç damla göz yaşı ile geçiştirdim gidişleri; ama çok kıymetli bir kaç damla. Hep söylemişimdir, ben ağlayamam. Endişelenmedim, çünkü giden biliyordur, kalırsa huzursuz geceler beklemektedir bizi. Üzüldüm, çünkü hiç anlamadım neden gittiklerini; bilsem üzülmezdim belki.

Her gideni kalbimin bir köşesine koyayım dedim, beceremedim. Giden gittiğiyle bitmiştir hep. Bir kaç mutlu anı dışında ne varsa götürmüştür yanında her seferinde. Sanırım eski şeyleri tutmayı sevmediğimden pek; onlar da biliyor huyumu. Zaten kalan oldu mu, hemen başlıyorum temizliğe. Düzen hastası olmak ne fena.
Şimdi düşünüyorum da.. Sayamıyorum bile gidenleri. Aklımda bir kaç isim ve gözümün önünde bir kaç flu yüz var.
...:
Hiç birini küçümsemiyorum; ama huyum kurusun, unutmazsam olmuyor. Sebepsiz gidişlerden nasıl yorulduysam, dayanılır gelmiyor anımsamak. O kadarcık da olsun, değil mi?
Sen.. Seni unutmak istemiyorum. Senin gidişini izlemek istemiyorum. Tükeneceğimi biliyorum. İlk kez korkuyorum. Hem de çok korkuyorum. Zayıflık dersen de, ne yapayım? Sana yaranmak değil ki bunları yazarken niyetim. Şu alkolden dönen başımı durdurup 2 satır yazabiliyor olmamın sebebini ne ben biliyorum, ne bir başkası. Anlatıyorum işte. Korkuyorum, çünkü kendimi kandıracak değilim, senin gitmeni kaldıramam. Söylemekten korkmuyorum, bak. Seni seviyorum.

Sen gitme, olur mu? Hele sebepsiz, hiç gitme.
 


Sevmiştim sevdam

Sen artık başkasının okuduğu bir şiirsin,
Ve hayırsız dudaklarda son buluyorsun.
Gece yarıları seni bitiriyorlar,
Ama ben inadına,
Sana yeniden başlıyorum her sabah.
Oysa sen sadece benim okuduğum bir şiirdin,
Seni seviyor olabilirim
Hatta unutabilirim zamanla adını
Ama unutamam seni,
Sevdiğimdin
Sevgilimdin..
Bu oyunda kazanan olmadı sevgili
Kirlenen ve temiz kalan var,
Kumarda hayat galip yine!!!
O günlerden bize yar olan
Atmaya kıyamadığımız resimler sadece,
Şimdi ikimizin de geceleri çok farklı
Birimiz başını yastığa koyuyor,
Birimiz bir yabancının omuzunda..
Ve ikimiz de değişik başlıyoruz güne
Birimiz uykusuz kalmış
Birimiz yarin koynunda..
Biliyorsun
Düzenin insanı değilim ben
Hiçbir zaman da olmadım..
Bu dünya seni de kirletti vaktinden önce
Hikaye kötü bitti
Yazık!!
Düşümdeki güzeli sen sanmıştım
Bir kaç parça şiir
Güler yüzlü bir albüm
Ve mektuplar..
Böyle bir bozguna bu kadar acı yeter
Bir tek şunu unutma!
Hayatımda okuduğum en güzel şiirdin sen
Seni gerçekten sevmiştim ben!!!!!!!!!!!Seni Gerçekten
 
Of be sevgilim,
şimdi sen uyurken bu muhteşem gecede,
ben nasıl bakarım gökyüzüne,
bakmasına bakarım da aslında,
gözlerin gelir aklıma,canım yanar diye korkarım..
 
seni mutlu eden şeyi yap.

seni gülümsetenle birlikte ol.
nefes aldığın kadar gülümse.
yaşadığın kadar sev.
 




Olduğun yerde olmak.
Olmadığın yerde ölmek.
Her güzel şeye sen demek
Olduğun gibi kabullenmek ve işte öyle ölesiye sevmek...
 
Birgün Mevlana eve girer ve hanımı ona sorar;
Bu kadar aşıksın Mevlaya şükürler olsun bu aşkı yaşayıp yaşatana...
Peki bana ne kadar aşıksın der;
Mevlana hanımına şöyle der;
Sen benim;Yaradan’dan ötürü yaradılanı sevişim,
......Bir adım gelene on adım gidişimsin..
Ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin..
Sen benim;Bugünüme şükür ve yarınıma dua edişim,
Azla yetinişim,çoğa göz dikmeyişimsin,
Ve kapanmayan avuç içimsin...