jujunun köşesi burasıda buyrun melekler

  • Konbuyu başlatan Konbuyu başlatan juju
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
tutamayacağım sözler vermem
adımlarımda kım neder düşünmem
basit kişilerle polemiğe girmem
bazı şeyleri affedemem
geçmişe takılıp dert etmem
yaşanmışlıkları kolay silemem
yalan ve taktiklerle uğraşmayın yemem
tutkularım var vaz gecmem
gidiyorsan eğer çok özlesem bile dön demem
bi daha guvenmedıkçe sevmem
 
TAM ZAMANINDA YAŞAMAK

Yemek de boş içmek de,



Hatta yeri gelmeden sevişmek de.
Tam zamanında öpmelisin mesela güzel gözlünü,



Tam zamanında söylemelisin sevdiğini



Gözlerinin içine baka baka.
Bisikletinin gidonunu



Tam zamanında çevirmelisin



Düşmemek için.
Tam zamanında frene basmalı,



Tam zamanında yola koyulmalısın.
Tam zamanında okşamalısın başını



O üzüm gözlü çocuğun



Hıçkırıklar tam dizilmişken boğazına,



Tam ağlamak üzereyken.
Tam zamanında koymalısın elini omzuna



En sevdiğin dostunun babası öldüğünde.
Tam zamanında tutmalısın düşerken



Üç yaşındaki sehpaya tutunan çocuk.
Tam zamanında acımalı yüreğin



Afyon'da Hasan Ağabey' in evi yıkılınca başına



Evsiz kalınca çoluk çocuk



Ki uzatasın elini bir parça.
Tam zamanında açmalısın kapını



Hayatına girmek isteyenlere.
Tam zamanında çıkarmalısın



Sevginden şımarmaya başlayanları.
Tam zamanında affetmelisin kardeşini



Biliyorsan yüreğinde kötülük olmadığını



Seni gecenin üçünde arayıp da



Kafasının iyi olduğunu söylediğinde.
Tam zamanında öğretmelisin oğluna



Gerekiyorsa yumruk atmayı



Tam burnunun üstüne



Tiksinmeden pisliğinden,



Yukarı mahallenin sümüklü bebesi



Misketlerini zorla almaya çalışırsa.
Tam zamanında bağırmalısın



Acıyınca bir yerin.
Tam zamanında gülmelisin



Kemal Sunal küfür edince filmin bir yerinde.
Tam zamanında yatmalısın



Yola çıkacaksan ertesi gün



Ve arabayı kullanan sensen



Sana emanetse çoluk çocuk



Ve kendin.
Tam zamanında bırakmalısın içmeyi



Son kadeh bozacaksa seni



Ve üzeceksen birilerini



Ertesi gün hatırlamayacaksan.
Tam zamanında ayrılmalısın misafirliklerden.



Tam zamanında konuşmalı



Tam zamanında şarkı söylemeli



Tam zamanında susmalısın.
Tam zamanında terk etmelisin gerekiyorsa



Annenin babanın evini,



Tam zamanında başka bir şehre gidip



Ayaklarının üzerinde durmaya çalışmalısın.
Tam zamanında dönmelisin memleketine.
Tam zamanında için titremeli,



Tam zamanında aşık olmalı



Deli gibi sevmelisin güzel gözlünü.
Tam zamanında toplamalısın oltanı



Belki de seni şampiyon yapacak



En büyük balığı kaçırmadan.
Tam zamanında yaşlandığını hissetmeli



Tam zamanında ölmelisin



Iskalamak istemiyorsan hayatı.
Haydi şimdi kalk bakalım



Silkin şöyle bir
At üzerinden hayatın yorgunluğunu,



Vakit zannettiğinden daha az
Haydi kalk bakalım,



Şimdi YAŞAMAK ZAMANI.....
 
Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun?


Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde hissetmek.



Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun?


''Seni seviyorum'' sözcüğü dilimin ucunu ısırırken her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek.



Seninle olmanın en heyecanlı yanı ne... biliyor musun?


Aynı şeyleri seninle aynı anda düşünmek birlikte ağlamak gülmek. Ve buradayken bile seni çılgınca özlemek...



Seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun?


Seni hiç tanımadığım bir sürü insanlarla paylaşmak. Senin yanında olan, seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak.



Seninle olmanın en mutlu yanı ne biliyor musun?


Tanıdık birileriyle karşılaşma tedirginliği ile yollarda yürümek yan yana... Elimdeki şemsiyeye inat yağmurda ıslanmak birlikte. Elimde kır çiçeğiyle seni beklemek... Aynı mekanlarda aynı yiyecekleri yemek.



Seninle olmanın en romantik yanı ne biliyor musun?


Sensiz gecelerde sana söyleyemediklerimi yıldızlara aya anlatmak... Okuduğum kitabın sayfalarında dinlediğim şarkıların türkülerin şiirlerin her mısrasında seni bulmak.



Seninle olmanın en zor yanı ne biliyor musun?


Seni kaybetme korkusuyla hayatta ilk kez tattığım o tarifsiz duygularımı umut denizinin ortasında küreksiz bir sandala hapsetmek. Sevgili yerine yıllarca dost kalmayı başarmak. Yalın ayak yürümek bıçağın en keskin yerinde. Kanadıkça tuz yerine gözyaşlarımı basmak yüreğime.



Seninle olmanın tek yan etkisi ne biliyor musun?


Nereden bileceksin?


Sen benimle hiç olmadın ki. Olsaydın avuçlarım terlemezdi... Isırmazdım dilimin ucunu... Özlemezdim seni yanımdayken.Kıskanmazdım.



Korkmazdım yollarda yürümekten. Islanmazdım yağmurlarda... Yıldızlara aya dert yanmaz, böyle her şarkıda serhoş olmazdım.



Korkmazdım seni kaybetmekten ayaklarım kan revan atlardım sandaldan denize... Ve her kulaçta haykırırdım seni..



Ama sen hiç benimle olmadın ki...
YA AKLIN BAŞKA YERLERDEYDİ YA YÜREĞİN...
 
Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...

Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında
Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...

Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin,
Gündüzüm aydınlığım, ipek böceğim benim!
Güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim!

Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansız, o kuytu gözlerini

Ümit Yaşar Oğuzcan
 
681528649649686_1261344060.jpg
 
BOYLE SEVDiM SENi "

Ben seni kocaman bir yurekle sevdim. Gozlerim degil, yuregimdi seni goren. Sen damarlarimdaki kana karisip , geldin oturdun yuregime.Bir baska yerde olamazdin zaten. Sen, benim en degerli yerimde, yuregimde olmaliydin, orada kalmaliydin. cok aska ev sahipligi yapan bu yurek, ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk degildin artik. Bu yuzden ne agirlama fasli vardi, ne de ugurlama.O yuregin gercek sahibiydin. Simdi sonbahar, kisa giriyoruz ya...
Ben dort mevsim bahari yasadim seninle. Cicek cicek actin yuregimde.Gokkusagi zayif kaldi, senin renklerin karsisinda.Taze bir yaprak gibi yesildin. Acelyaydin pembeliginle. Uzerine cig taneleri dusmus
sari guldun.Kirmiziydin bir ates gibi.
En cok bu renkle anmayi sevdim seni. Denize tutkundum denizi sensiz, seni de denizsiz dusunemedim. Seni severken dunyayi da sevdim ben,
insanlari da... Kendime bile dar gelirken, icinde herkese yer olan bir hayatin sahibiydim artik. En kizgin, en tahammulsuz oldugum
anlarda bile, seni dusunmek yetti bana. icimdeki sevinc yuzume
yansidi, guldum. Beni oylesine gulduren senin sevgindi ve ben
kaygisiz, icten gulusun ne demek oldugunu, nasil guzel bir sey
oldugunu anladim seninle... Her seye ragmen sevdim seni. Gucluydum
ve asamayacagim hicbir zorluk yoktu. Koca bir kente, koca bir
ulkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden tuttugunda, patlamaya hazir
bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil sendin ve ben o menzile
ulasmak icin onume cikan her seyi yok edebilirdim. Sana ulasmami
engelleyecek her seyi eritirdim, kul ederdim. Sana ulastigimdaysa
sakin bir gole donusurdum. Ve o gole bir tek sen girebilirdin.
Sevdim ve hayrandim da... Her halin cekti beni. Durusunu, uyumani,
gulmeni, kizmani, saskinligini, safligini, kurnazligini, cocuklugunu
, olgunlugunu sevdim. Sesini de sevdim suskunlugunu da. Kucuk
oyunlarini, kaprislerini, sitemlerini, korkularini sevdim. Seni ve
o doyumsuz sevdani, ucari sevdani anlatacak kelime bulamadim cogu
zaman. Sigmadin cumlelere ve hicbir cumle seni yeterince tarif
edecek kadar derin olmadi. Seni severken yorulmadim. Cunku sen yasam
kaynagiydin. Her gun yenilendim. Seninle cogaldim, buyudum. Eksik
kalan neyim varsa tamamladin. Olmeyecektim cunku sen olmezligin ta
kendisiydin.Sevdim iste otesi yok...

 
Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...

Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında
Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...

Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin,
Gündüzüm aydınlığım, ipek böceğim benim!
Güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim!

Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansız, o kuytu gözlerini

Ümit Yaşar Oğuzcan


ablacm yaa bu nasl bi şiirdr.bayıldm tek kelmeyle hemn arşivime koyuyorum.teşekkür ederm
 
Bir güzellik yap kendine! Sadece sahip olduklarini düşün!! Olamadiklarin üzülsün senin olamadiklarina…Keşkeleri hiç düşünme!! Mutlu ol seçimlerinle! Bırak keşkeler üzülsün senin seçimlerine..Her yeni günün senin günün ilan et ve şımart kendini olabildiğince! Bırak dünler üzülsün seçilmediğine..Kalbinde daha da ...büyüt ….sevgisini sevdiklerinin! Bırak sevmediklerin üzülsün kalbinde yerleri yok diye…
 
Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu
ne de vicdanımı lekeleyen bir geçmişim...
Ne hissettiysem onu söyledim , onu yaşadım...
Yaşadığım bir tek andan bile pişmanlık duymadım...
Asla keşkelerim olmadı...
Hiçbir zaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadım...
Karşıma bazen gerçek yüzler ,
bazen sahteler ...çıktı ama olsun ben yine sadece hislerimle yaşadım..
Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim ,
ya da asla birini severken karşılığını beklemedim...
Dostluğuma değer biçmedim ,
sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim...
Sevdiysem sonuna kadar gittim,
bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim...
Bazen çok kırıldım , bazen belki de kırdım...
Ama hata insana mahsustur dedim..Affettim , af diledim..
Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi ama ben onları yinede affettim..
Onlar belki beni saflıkla yargıladılar.
Belki de içten içe sinsice güldüler...
Ama asıl unuttukları şuydu... Ben aldanmadım...
Aldanan her zaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar...
Bir insan kaybının ne olduğu bilemedikleri için...
Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için...
Oysa ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar...
 
senden
kalan kalp enkazım... vardı ya
manasızlığıma bir ev yaptım
Ara sıra akıtıyor çatısı ama ,

olsun !

Sen hiç ağlamaz mısın ?
 
Geri
Üst