jujunun köşesi burasıda buyrun melekler

  • Konbuyu başlatan Konbuyu başlatan juju
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
jnevin köşeme gelerek beni çok mutlu ettin bende şiir severim senin gibi canım her zaman beklerim
 
buyrun çayınız geldi efenimmm

bir-bardak-cay.jpg
 
Anneciğim!
Evlatlar vardır başarılarını, zaferlerini yazarlar…
Sana yazacak bir başarım, bir ödülüm yok anne.
Keşke olsaydı da, seni sevindirebilseydim.
Keşke, benimde anneme yazacak,
anlatacak başarılarım olsaydı
Ama yok anne…
Sevdiğin, okşadığın saçlarıma aklar düştü anne.
İlk evvel saçlarım hayat mücadelesinde yenildi.
Düşmanlarım hep benden güçlü oldu anne.
Onların tahta kılıçları benim çelikten kılıcımı paramparça etti.
Onlar beni yenmek için ne senaryolar yazdı,
ne iftiralar attılar.
Ben, ‘masumum’ bile diyemedim
Düşmanlarıma hep yenildim anne.
Ve ne yazık ki, dostlarıma da…
Dostlarımda beni hep yendi…
Ben onları dost bilirken onlar beni meydanlarda tuş ettiler.
Arkamda hep bir hançer yarası oldu anne.
Senin anlayacağın,
dostlarım benim düşmanlarımdan daha beter
Kahkahayı unuttum, tebessümle dost oldum.
Yüzümde acı bir tebessüm var şimdi.
Bahtıma yenildim anne!
Çocukluk yıllarımın özlemiyle seni aradım anne…
Senden daha şefkatlisini, daha merhametlisini bulamayacağımı bilerek…
Her şey küçükken güzelmiş anne
Şimdi büyüdüm ve yenilmeyi öğrendim anne.
Gülü çok sevdim, hele alını, pembesini…
Bahtıma hep beyazı düştü anne…
O çok sevdiğim güllerin, dikenlerine yenildim anne…
Açlığa-tokluğa, hastalığa-sağlığa, dosta-düşmana…
Hepsine ama hepsine yenildim…
Senin anlayacağın hayata yenildim anne…
Senin anlayacağın hayata yenildim anne… Hayata…
Yenildim… Yenildim…..
 
kendimden Yoruldum /Dur Hayat
Kendimden yoruldum..
Sürekli maske
takmaktan,
İçim kan ağlarken,
...İnsanlara gülmekten yoruldum...
Çok
sinirliyken bile,
Sakin olma zorunluluğundan yoruldum.
Hüzün
çizgileri sarmışken yüzümü,
Gamzelerimi göstermekten yoruldum..
Bağıra
bağıra ağlamak isterken,
Gözyaşımı içime akıtmaktan yoruldum.
İçimde
deli gibi çağlayan aşk varken..
Dağlara taşlara haykırmak varken
Sesimi
içime çekip,
Susmaktan yoruldum..
Gözlerinin mavisinde sana
bulanmak isterken
Siyahın esiri olmaktan yoruldum..
Kendimden
yoruldum
Hep güçlü olmak ne kadar zordur;
Hep sorumluluk sahibi
olmak,
Çocukken genç olmak ,
Gençken olgun olmak
Kimlik
değiştmekten yoruldum..
Çabuk tükettim
Umutlarımı
Yarınlarımı

Duygularımı..
Geri dönüşü olmayan bir tüneldeyim
Yine
kurulmuş sahne
Başrolde ben
Yardımcı oyuncular ;hüzün, acı maske

Konu;herşeye rağmen mutlu olma sanatı
Ha bide
Oyunun adı
var ;Hayat
Gülüyorum yine zorunluluktan..
Bu kaçıncı rol alışım
bu filmde
Alışılmış senaryolar bunlar..
Acemi mi sandın beni
hayat!!
Ben her gece bu sahnenin müdaviniyim
Hadi bırak mutlu
olma tasasını
Yapışmış alnımıza Hayatın kavgası
Düş yakamdan
hayat!!!..
Oyunumu oynarım
Sahnemi kapatırım
Ölümdür sonuma
yakışan
Bilmezmisin!...
En çok ölülerdir alkışlanan..
 
Düşlerde sevdim seni söyleyemedim

Sessiz öptüm nefesini söyleyemedim

Sana ben şiirler sözler büyüttüm
...
Sana ben baharlar yazlar büyüttüm ...

Sana ben hummalı gizler büyüttüm

Söyleyemedim



Şarkılar yazdım sana okuyamadım
Hep yanımdaydın oysa dokunamadım



Sana ben hayaller düşler büyüttüm

Sana ben gözümde yaşlar büyüttüm

Sana ben hummalı aşklar büyüttüm


Söyleyemedim ...
 
Bana mutluluğun resmini çiz
tualalinde ben birde sen ol
renkleri alabildiğince bol kullan
siyahların esaretinden arındır beni
bana mutluluğun resmini çiz
içinde neşe...aşk...duygu...ihtiras...sevgi ,,,
bir tutamda ateş serpiştir
fırçan her tuale dokundugunda beni hisset
yaralararımı rütüşle kapat yok et
gün bugün diyip geçmişimden izler bırakma
bana mutluluğu çiz enine boyuna sonsuz olsun
öyle çizki gözlerimi
kirpiklerim seni görmemi engellemesin!!!
Bana mutluluğun resmini çiz...
Bana mutluluğu anlat,,,
bana mutluluğu fısılda,,,
bana mutluluğu yaşat...
Bana seninle yeni bir ben yarat.
.
 
Geri
Üst