Hangi mübarek dua,
Hangi evliya tesir eder, seni döndürmeye?
Hangi aptal mazeret ikna eder, ateşimi söndürmeye?
Olur mu be! . olur mu?
Bu da benim gibi adama yapılır mı?
Aşk dediğin mendil mi?
Buruşturup bir kenara atılır mı?
VEFA bu kadar basit mi? Alınır mı? Satılır mı?
Bir aşk bittiyse, artık neden bittiği önemli değildir. Şöyle bir çevrenize bakın, kaç kişi duygularını sağlıklı bir şekilde ifade edebilme yeteneğine sahiptir ki?
Adını yazdım. Büyük harflerle, yalnızca adını. Adresini bilsem gönderir miydim, bilmiyorum. Mektup cebimde.Cebim yüregime yakın. Yüregim sende. Sen yüregime yakın. Öyleyse mektup sende. Bu kadar içimdesin iste....
hayat öyle bir karmaşa ki; ya doğru zamanda yanlış insanı çıkarıyor karşına, ya da yanlış zaman doğru insanın kaybına neden oluyor; ya zamana yeniliyorsun ya kişiye..
geçtiğimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülüğü, kendilerini tekrar tekrar hatırlatmalarıdır. bir kere kaybetmekle kurtulamadığımız şeylerdir. yoklukları hayatımızdaki varlıkları haline gelir. hep ama hep hatırlarız. ne biçim kaybetmektir bu?
ayrılığın hakkını ver, anlamsız kıl tüm yaşanmışlığı, kalmayı beceremedin bari gitmesini öğren, ne bileyim vur sırtımdan mesela, adı ayrılık olsun, gidişlerden gidiş beğen, yeter ki gitmeler senin olsun, çok oluyorsun böyle gitmek mi olur; her gidişinde kendini bende unutuyorsun...
eğer kafama koyarsam, bacak bacak üstüne atmış, ayağımın ucundaki terliğimi sallarken, birden yerimden fırlayıp ve bu sanki dünyanın kurtuluşu için önemliymişçesine bir tavır takınarak kapıyı çarpıp gidebilirim !! ve sen arkamdan orada bıraktığım ve hala terliğini sallayan hayalimle kalakalırsın...