Adam onun sokağındaydı
Işıklar kapalı
etraf alabildiğine siyahtı
Geri dönmeliydi adam
Çünkü kadın ölmeliydi!
Dönemedi adam.
Kadın buna izin vermedi
Gökyüzü olup adamın nefesine karışmıştı
adam kadının kokusunu almıştı.
Gitmek istiyordu adam
geri dönüp bir daha o sokağa girmemek istiyordu
Ama hala seviyordu.
Kaldığı her saniye,
Biraz daha, bayâ daha, çok daha!...
Gitmeliydi adam.
Çünkü kadın ölmeliydi!
Gözlerde biriken ayrılık dökülmek üzereydi
Oturdu adam
elleri ve ayakları yoktu
Ayrılık akmaya başladı gözlerden
Yere Düşen her damlada bir anı`sını öptü.
Artık gitmeliydi.
Çünkü Kadın ölmeliydi.
Adamı bekleyen mutlu bir yanlızlık
olmalıydı
Ellerini ve ayaklarını alıp,
bol küfürlü fatiha`larla uzaklaştı sokaktan
İstanbul`da, yağmur vardı...
Yeryüzündeki ayrılıklardı nedeni, gökyüzündeki gözyaşlarının
Yağdı...