Günaydın melekler...
Biliyorsunuz ki uzun bir zamandır bebek için uğraşıp duruyorum, pek çoğunuz gibi... Ama benim bu uğraşa 1-0 mağlup başladığımı hepimiz biliyoruz.. İçimde size yazmak isteğim o kadar çok şey varki, ama bir türlü kelimelere dökemiyorum... Lakin biliyorum ki bu kelimelere dökemediğim duygularımı sizler zaten çok iyi biliyorsunuz... Dün size tüp bebek yapma kararımızdan söz etmiştim ve çoğunuzdan olumlu tepkiler aldım... Fakat akşam eşimle konuşurken bana ne dese beyenirsiniz "bu işten sıkıldım Dr.larla uğraşmak istemiyorum YORULDUM" dedi, inanın bir süre konuşamadım, çünkü o kadar çok şey geçti ki içimden, o an ölmeyi bile istedim... Eşimin ilk evliliğinde olan problemleri az çok anlatmıştım, yine eşinden kaynaklı bebek sahibi olamama (daha doğrusu özürlü doğup ölmüş) yine dr.larda çırpınışlar... ve yine şu anda benden kaynaklı bebek sahibi olamama... eşim ilköğretimde çalışıyor ve bütün gün bir sürü çocuk içinde, ama kendisine ait bir tane bile yok... bunları düşündükçe inanın kahroluyorum, ayrılmayı eski eşi istemiş çocuk sahibi olamıyoruz git başkasıyla evlende çocuk sahibi ol diye.. ama malesef ki bizde de sorunlar devam ediyor... eşime akşam dedim ki "ben seni çok seviyorum sensiz hayat düşünemiyorum, ben sana benden ayrıl diyemem bunu yapamam, ama sen dersen bunada karşı koymam" dedim, eşimde "Allah benim çocuk sahibi olmamı istemiyor, daha fazla zorlama diyor, ya yine özürlü çocuklar olursa, bu vicdan azabıyla ben yaşayamam, bırakalım bu işin peşini, ben böylede mutluyum napalım çocuk da olmayıversin aşkım" demez mi... İnanın sadece sarılıp öylece kaldım ağlayamadım bile... Ben şu anda bulunduğum durumu tarif edemiyorum... Ama şunu biliyorum ki eşimi seviyorum, o da beni seviyor... Ben de bir süre bebek fikrinden uzaklaşmaya karar verdim, sadece menapoza karşı yapılması gerekenleri yapıcam ve doğal sürece bırakıcam herşeyi, napalım artık kaderimizde varsa Rabbim yazmışsa bir hediye gönderir bize, ama kısmetimizde yoksa yapacak birşey de yok...
Kızlar kusura bakmayın çok uzun yazdım, sıkılıp okumazsanız anlarım, bu kadar yazdığımın özü, bir süre dinlenmeye karar verdim, bende psikolojik olarak çok yıprandım arada sizleri takip etmek için bakarım ama bir süre burdan uzak durmak istiyorum, bunu başarabilirmiyim onuda bilmiyorum çünkü gerçekten bursı bağımlılık yapıyor...
Hepinizi ayrı ayrı seviyorum ve hepinizi çok öpüyorum, UMARIM HERŞEY GÖNLÜNÜZCE OLUR....
