Bu yazdığını canım ağlayarak okudum.Hele eşinin ilk tavırları bana o kadar tanıdık geldiki.Ben ik sene önce evliliğimin dördüncü ayında hamile kalmıştım.Ultrasonda ikizlerimi görünce o kadar duygulanmıştım ki hatta eşim bunlar iki alyansın içiçe geçmiş haline benziyor demişti hatta doktor ne kadar romantik kocanız var demişti bana .Ve doktorun yanında çıktıktan yarım saat sonra eşim bir cafe de oturduğumuzda ikiz işi çok zor aldırmamız gerek dediğinde dünya başıma yıkılmıştı.Kendisinin ilk evliliğnde kızı var ve bizle yaşıyor annesi 8 yaşındayken vavefat etmiş.Şimdi 12 yaşında.Eşimin kızına çok fazla zaafı var nerdeyse ben den yüz bulsa daha doğrusu yatağımızda bile yatırır (bütün balayımda kızını yanımıza hgetirmedik diye surat asmıştı).Neyse ikizleri istememesinin en büyük nedeni de kızının rahatuının bozulmasıydı.Ve ağlamalar sızlamalar sonucunda ikizlerim benden koptıu.Tam bir sene sonunda tekarar hamile kaldım bu sefer eşim yaptığının vicdanı sonucu tabii çokj sevinde ama bu sefer Allah onu da beni de cezalandırdı heralde kalbi durdu bebişimin.Bu sene geçen ay aşılamayı denedik başarısız oldu bu ay kendi haline bıraktım bakalım ne olacak .Ama bütün bu olaylardan sonra ben benlikten çıktım gözümün içindeki fer söndü inşallah tekrar hamile kalıp bebişimi kucağıma aldığımda eski ben olacağım.Bu yazıyı okuyunca bende içimin acısını paylaşmak istedim
canım mre yasadıklarına gercekten cok uzuldum resmen ıcım acıdı yaa nasıl bır vıcdansız kocan varmıs senın sırf kızının huzuru bozulmasın dıye canından kanından olan yawrularına nasıl kıyabıldı yaa yok bole bırsey nasıl bır yurek nasıl bır vıcadan bu yaa rabbım sana sabır versın yok bole bu durum buyuk konusmak ıstemıyorum ama ben asla bole bırseyı kabul edemem yaa nasıl bırsey bu nasıl bır oyun allahım yaa cnm gercekten cok uzuldum ınsallah en kısa zamanda rabbım sana bebeklerını gerı verırde mutlu bı hayat surersın bıtanem ....