~YaSo~ nun Günlüğü :)

“Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum”.

NAZIM HİKMET RAN

Bu güzel ve benim için anlamlı şiirle giriş yapim dedim.Onu 13 gündür görmüyordum ki dün eski çalıştığı laba doğru ilerlediğini gördüm uzaktan ve arkadan gördüm ama tanıdım sonrasında zaten niye daha erken çıkmadık ordan,neden wc ye uğradık uğramasaydık belki kapıda karşılaşırdık diye kızdım kendime yanımda arkadaşlarım olmasa onu takip edicektim ama arkadaşlarım vardı.Hiçkimsenin hala haberi yok burası dışında.Unutucam kararlıyım sınav zamanına kadar yani 20 gün içinde ona olan sevgimi bastırmam lazım sınav zamanında daha kötü olmamak için bunu yapmam gerekli!..Gözüm okulda hala onu ararken nasıl olucak bilmesemde...​
 
Günlük dün mutluydum onu gördüm yine o beni farketmesede gördüm.Ve inanmicaksın ama ismini soyismini nereli olur nerede yaşadığını öğrendim.Dün onu gördükten sonra defalarca baktığım okulun internet sitesine tekrar açıp baktıp değişiklikler yapılmıştı akademik kadroda ve 2 yeni isim yazıyordu.Google ya isimlerden birini arattırdım ve açtığım bir internet sayfasında(bu da okulun sitesi) ismi ve fotoğrafı çıktı.O an ki yüzümün hali görülmeye değerdi mutlu,gülen beş karış surat 🙂 Sonra facebooktan arattırdım o ismiyle.İki ismi var öyle çıkmadı 2. adını ve soyadını yazınca sonunda bulabildim.Yani resmi yoktu başka bir resim koymuştu profiline ama 2 ortak arkadaşımız vardı (o kadar ortak arkadaşları adını bilmeden önce tarattırdığımda bulamamıştım) 2 si de okuldaki ders hocalarımız.Çok büyük ihtimalle o kişi o.Ama şimdi daha kötü oldu ismini bilmediğimde hergün duvarı kapalıda olsa facebookuna giremiyordum,internet sitesinden resmine açıp bakamıyordum.Ve şeytan hadi sahte face hesabı aç mesaj at diye gıdıklamıyordu.Şimdi hepsinide yapıyorum.Çok garip bir duygu bu hissettiğim onun yakışıklı bulmadığım halde,tanımadığım halde beni ona çeken birşey var ve ben buna engel olamıyorum.
 
Hani derler ya ''parayla mutluluk olmaz'' diye evet katılıyorum parayla çoğu zaman mutlu olamazsın ama dolaylı yoldan olursun günlük.Arkadaşımın zengin eniştesi o sırf memleketini özledi diye hemen uçak bileti almış gitti facebooktan yazıyor sürekli çokta mutlu!Dün arkadaşım alışverişe gitmiş yine bir sürü kıyafet almış gelmiş ve gayet mutlu kendini güzel hissettikçe mutlu oluyor.Bazen insan özenmiyor değil hani.Kim istemez ki parası olup rahatça,istediği gibi yaşamayı elbette ki herkes ister.Ama olmayınca da olmuyor.Kendinin çabalayıp ileride güzel yaşam için çabalaman gerekiyor.Bazıları kendi çabalayıp birşeyler yapıp o parayı kazanırken bazıları hazır olanla güzel yaşıyor.Peki ya sonucu ne oluyor?Hem iyi insanlar oluşuyor hemde kötü insanlar.Tabi ki o iyilik kötülük değişiyor parası olmayan doğru ilerlerse,çalışır çabalarsa iyi insana dönüşebiliyor ama bir yerden tak ederse beynine şeytana ayak uydurursa kötü insan olup çıkıyor.Zengin tarafa gelicek olursak onlarında bazısı iyi bazısı kötü oluyor ama açık söylemek gerekirse geneli kötü oluyor.Parası olan kaç kişi çevrede bir dilenci görüyorda ona para vermek yerine karnını doyuruyor veya hangisi arkadaşlarına dürüst olabiliyor?Çok çok azı o az kesiminde geçmişinde ailesi muhakkak çok çalışıp o parayı kazanmış oluyorlar.
Bu aralar ruh halim bir hayli değişik içimden böyle birşey geldi yazmak istedim arada sevdiğimden farklı şeylerde yazmak gerek dimi?Hayat onun etrafıyla sınırlı değil!..
 
Korkuyorum.Ona karşı hissettiğim duyguların bir takıntıdan ibaret olmasından çok korkuyorum.Bu hisse arkadaşımı gördükten sonra vardım.Kız fena halde takıntı haline getirmiş sevdiği sandığı çocuğu.Kendide söylüyor zaten.İyide aradaki fark nedir?Takıntı mı yoksa aşk mı olduğunu nasıl anlicaz?Ben şuanki duygularımdan arada şikayetçi olsamda memnunum aslında.Onunla ilgili öğrendiğim her bilgide mutlu olabiliyorum ama bununlada bir süre sonra yetinemiyorum.Genel hatlarıyla öğrendiğin şeyler bir zaman sonra yetmiyor,kişiliğini öğrenmek,onu tanımak istiyorum.En zor ve en son öğrenebileceğim nokta bu zaten.Ya da öğrenemeyeceğim.Nereli olduğunu,İstanbul'da nerde yaşadığını,şuan hangi semtte oturduğunu,nereden alışveriş yaptığını bile biliyorum.Gel gör ki ne onun benden haberi var nede benim onun karakterinden.''İmkansız diye birşey yoktur ,o kaderimde varsa imkansız olamaz!Ama yoksa zaten benim için hayırlısı değildir.'' diyerek kendi kendimi avutuyorum kaderim değilse...Bu da korkutuyor beni çünkü onu gerçekten tanımak istiyorum sevgili olmak falan değil en azından şuan için tanımak.Hem belkide tanıdıktan sonra aynı duygulara sahip olmicam...
 
Bu konuyu gülerek açmıştım içimdeki aşkla bir mutluluk,umut vardı.Şuanda ise ağlayarak kapatıyorum.Buraya son mesajım bu cevaptan sonra bu konuya adımımı atmicam.Bugün onu gördüm lab dersine girmek için beklerken karşı sınıftan o çıktı karşıma diğer asistanla konuşuyordu,gülüyordu konuşurken onu 2.defa gülerken görmüştüm.Yine beni farketmedi...Tam o giderken gözüm parmağına ilişti.Sağ elinin yüzük parmağında altın bir alyans vardı.Nişanlanmış!Yeni nişanlanmış çünkü ilk defa parmağında yüzük gördüm.O an nasıl yüzüm düştü anlatamam.Arkadaşlarımın yanında,derse girmeye 10 dk kala bunu gördüm.Ders mers dinleyemedim.O anda kendimi öyle sıktım ki ağlamamak için dolu dolu bakan gözlerimi sakladım herkesten.Yurda dönünce gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı.Hala ağlıyorum ama yazıp rahatlarım diye geldim.Dilimin her bitirdim deyişinde bile içimde ümit vardı ta ki bugüne kadar.Herşey bitti.Şuan tek istediğim şey onun çok mutlu olması,benimde bu durumu en kısa sürede atlatmam.Ama nasıl olucak bilmiyorum.2 hafta sonra sınavlar başlicak.Ona yürüyen ben bu sefer ondan kaçıcam koşar adımlarla.Çok canım yanıyor anlatamıyorum kimseye.Kurduğum hayaller,ümitler,çabalarım herşey yıkıldı gitti.Bu kadarmış onun için açtığım bu konununda sonuna böyle gelicekmişim.İnşAllah mutlu olsun sevdiğim...
 
Bu konuyu gülerek açmıştım içimdeki aşkla bir mutluluk,umut vardı.Şuanda ise ağlayarak kapatıyorum.Buraya son mesajım bu cevaptan sonra bu konuya adımımı atmicam.Bugün onu gördüm lab dersine girmek için beklerken karşı sınıftan o çıktı karşıma diğer asistanla konuşuyordu,gülüyordu konuşurken onu 2.defa gülerken görmüştüm.Yine beni farketmedi...Tam o giderken gözüm parmağına ilişti.Sağ elinin yüzük parmağında altın bir alyans vardı.Nişanlanmış!Yeni nişanlanmış çünkü ilk defa parmağında yüzük gördüm.O an nasıl yüzüm düştü anlatamam.Arkadaşlarımın yanında,derse girmeye 10 dk kala bunu gördüm.Ders mers dinleyemedim.O anda kendimi öyle sıktım ki ağlamamak için dolu dolu bakan gözlerimi sakladım herkesten.Yurda dönünce gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı.Hala ağlıyorum ama yazıp rahatlarım diye geldim.Dilimin her bitirdim deyişinde bile içimde ümit vardı ta ki bugüne kadar.Herşey bitti.Şuan tek istediğim şey onun çok mutlu olması,benimde bu durumu en kısa sürede atlatmam.Ama nasıl olucak bilmiyorum.2 hafta sonra sınavlar başlicak.Ona yürüyen ben bu sefer ondan kaçıcam koşar adımlarla.Çok canım yanıyor anlatamıyorum kimseye.Kurduğum hayaller,ümitler,çabalarım herşey yıkıldı gitti.Bu kadarmış onun için açtığım bu konununda sonuna böyle gelicekmişim.İnşAllah mutlu olsun sevdiğim...

cnmm seni anlamaya calışıyorum da bende olsa bende üzülürdüm ama iyiki bunlar tanıştıktan ve kendini ona gösterdikten sonra olmadı ya sonra öğrenseydin bu hiç başlamamışken burada kapandı emininmki okul zamanında yada okuldan sonra en güzel kısmetler senin arkandan koşacaklar ve istediğn aşkı onda yakalayacağına ben yürekten inanıyorum çnkü biliyorum ki senin yüreğin temiz Allaha hayırlı birini karşına cıkarması için dua et sadece mutluluğu inşşş yakalarsın cnmm ve bu arada o senin varlığından bile haberdar değil onun için unut gitsin ve derslerine yoğunlaş sadece o yok değilmi dünyada erkek olarak
 
Geri
Üst