Bugün 8.gün.Onu görmeden 8 gün geçirdim.Memleketteyken onu görmemek canımı bu kadar acıtmıyordu çünkü kilometrelerce uzaktaydım ondan.Ama şimdi böyle değil.Neredeyse hergün aynı okuldayız farklı yerlerde de olsa aynı okulun içinde dönüp duruyoruz ama hala göremiyorum onu.Bir yandan unuturum görmeyince diyordum evet gördüğümde daha çok düşünüyordum onu ama böylede mutlu değilim.Onu gördüğümde o 10 saniye bile bana bütün gün yetiyordu,mutlu oluyordum,tekrar görebilme umuduyla okulun içinde dolanıp duruyordum.Onu görmeden mutsuz,yorgun ve bitkinim bunu farkettim.Bu arada sonunda hangi alanda y.lisans yaptığını öğrendim(tabi bunu bile tesadüfen öğrendim)bu dönem onun alanıyla ilgili dersimiz yok seneye 2 dönemde var ama seneyede kim öle kim kala...