tüm yazılanları okudum.anlayamadıgım bişey var diger kardeşlerin bu duruma ne diyor.onlarda annene hak veriyorlar mı?sonuçda senden büyük ablan var o annene dur demiyormu?(Allah yardımcın olsun canım)
Sağol canım..
Ablam benden 2 yaş büyük.. Açıkcası onun evle alakası yok.. Çok yoğun olarak çalışıyor.. Tabi bana hak veriyor.. yeter! kızı ne hale getirdin ? diye anneme çıkışıyor ama nafile.. Annem hep bana suç buluyor.. Ben onu kanser edicekmişim.. Midesinde bir problemi vardı doktora götürdüm çok yağlı yemesin dedi doktor.. Karnında yağ bezesi vardı annemin.. O bezelerin oluşmasına bile bana sebep buldu.. 2 haftadır spora gidiyor.. 3 kilo verdi ve o bezeler de gitti..
Ama benim psikolojim hiç düzelmediii! Herkes benim üstüme geliyor, hastalıklarını benden buluyor benim kimseye bu durumumdan ın kın ettiğim yok ama olan bana oluyor.. İyileşen iyileşiyor..
Beni ne hale getirdi, kimsenin umrunda değil..
Evde ruh gibi dolaşıyorum.. Kimseyle pek muhabbet etmiyorum.. Arada televizyon izliyoırum.. internetten eğlenceli şeylere bakıyorum azıcık unuturum diye..
Bazen yine herşeye sinirlenir oluyorum.. durduk yere ağlıyorum.. Çok korkuyorum yine kriz geçirmekten.. Bunun daha beteri de var.. Cinnet getirmek mesela.. Allah'ım benden uzak tutsun onu..
🙁 Onu yaşamak istemiyorummm..
Yarın bir psikiyatristle randevum var.. Ailemden kimseye söylemedim gideceğimi.. Sadece ablam biliyor.. Sır tutmasını bilen biri.. Annemin duymasını istemiyorum..
Çünkü o öyle bir kadın ki benimle "deli doktoruna gidiyor yeşim, delirdi" diye karşımda sırıtıp alay edicektir.. bu bile tedaviyi yarıda kesmeme yeterli olur..
Öyle birşey istiyorum ki doktordan yalvarıcam bunun için, beni dünyadan koparacak bir ilaç versin.. Herkese herşeye karşı ağzım kulaklarımda olmak istiyorum..