günaydın kızlar.sabahın köründe size yazmamın nedeni az önce hassas testlerden yaptım.adetime 2 gün kalmıştı.çıkardı mutlaka.ama çıkmadı.yine çıkmadı.oturup hem ağlıyorum hem size yazıyorum.hiç korunmadığımız halde,vücudumda doğum konntrol hapının zerresi bulunmadığı halde yumurtalıkta sorun olmadığı halde.neden?neden...halbuki bu ay hepsinden dahada umutluydum.çünkü annem bu ay kadın doktoruna gitmişti.aile doktorumuz.gitmişken bende durumu anlattım.tamam tekrar bakalım dedi.o günde tam yumurtlama günüymüş.iyi değerlendir dedi🙂tesadüf.okadar sevindimki.tamam dedim bu sefer günüde yakaladım.o günü ve takip eden günleri hiç es geçmedik.yani tam yumurtlama günündede birlikte olduk işte.ama yine olmadı.ya geçen aylardada olmazdı ama hep derdimki tutturamıyoruz.yada yumurtlama olmuyo bende.avuturdum.ama yumurtlamada oluyormuş işte.hemde bu ay tam denk getirdik.neden yaaa.tamam burda hepimiz bebek için bekliyoruz kiminiz benden de çok daha fazla bekledi.benim 9 ay oldu.doktorda tedavide vermedi zaten bu yüzden.1 yılı bekle dedi.ama ben tedaviye başlamak istemiyorum.neden 9 ay boyunca kalamadım onu takıyorum.hiç bir problem yokken.Allahım deli olucam ya.rüyamda artık pozitif sonuçlar,bebekler,hamileler görmekten bıktım.hiçbiri gerçek olmuyor.isyan etmiyorum ama onuda çok istiyorum.neden gelmiyorsun bebek neden???
günaydın canım...
bazışeylere müdahale edemiyoruz, rabbim öyle istiyor ve bizim için hayırlı olanı yaşatıyor. sakinleşmeye çalış...
ben de geçtim aynı evrelerden.
benim tam 2 yıl 4 ay oldu. ve ne eşimde ne bende olumsuz hiçbirşey yok.
bazen keşke sorun olsaydı da en azından tedavi olsaydık diyorum
🙁
sen bir defa yumurtlama gününü bildin, denedin ve olmadı diye kendini neden yıpratıyorsun böyle. bak ben yumurtlama takibi sırasında doktorun bugün ilişkiye gir dediği kaç dönem geçirdim ve tutmadı. aşılama yaptırdık, tutmadı. tüp bebeğe cesaret bile edemiyorum. çünkü bir kere daha olumsuz sonucu kaldıramam
🙁
alışıyorsun bütün bunlara. zaman herşeyin ilacı.
ben de kaç arkadaşım doğum yaptı ve ne hamileyken ne de bebekleri doğduğunda görmeye gittim. hep telefonla konuştum, hamile ve bebek görmeye dayanamadığımı bildiklerinden anlayışla karşıladılar.
bak, buna da alıştım. artık nerdeyse tüm evli arkadaşlarımızın çocuğu var ve hep birlikteyiz.
bizim kaderimiz de bu diyoruz. belki de hiç olmayacak ve bu durumu kabullenmeli, rabbimize dua etmeyi sürdürmeliyiz. ümidini yitirmemeye çalış. ben de çoktan bitti
🙁
neysse daha fazla yazamayacağım. hem uzun oldu hem de işteyim ve ağlıyorum
🙁
Allah'a emanet olun arkadaşlar.
hayırlı cumalar