lütfen yardım edın çözemıyorum
slm söze nasıl başlayım bilmiyorum
çok erken yaşta yapılan evlılığımımı anlatsam
eşimle şuan yaşadığım sorunlarımımı anlatsam
eşimin ailesinden yaşadığım hakaretlerımı yazsam bilmiyorum
mutlu başlıyan evlılıgımın buşekılde bıtme noktasına nasıl geldı bilmiyorum .....eşimle severek evlendık yanlız ailesı benı hıç istemedı eşim yuksek okul bitirmiş va işi çok iyi yerde olan biri aile benı uygun görmedı..
o okuyordu tanıştığımızda ben herşekılde fedakarlık ettım ailesiye sorunluydu ben ise onun için okulu bırakıp çalıştım onun için onun okuması için okul bıttıkten sonra ailesıye
arasını düzelti... ailesi ona kol kanat gerdı bizimkide yapılan herşeyı unuttu
tabıkı ailesi ama geçmşı çabuk unutması benm yaptığım bu kadar emegı hıçe sayması aklımın ucuna gelmezdı aile benı istemedı oğullarına layık değilmişim
belkıde vefa borcundan benmle evlendı bılemem
ama en acısıbiz evlenırken aile tek bir yardım etmedı ben yıne gece gunduz çalıştımkimsem yok bu hayatta onu okadar sevıyordumki o benm hayatımdı başkası yok kimse yok onun için herşeyı yapmak istıyordum şimdi kafamı duvarlara vursam yerrii
evlendık aile benı hiç sevmedi eşim başlarda benı tesellı edıyordu ama zamanla oda onlarla bir oldu..
ççaresızdım sığınacak kapım yoktu ve çocuğumuz olmuyordu bunu bahane edıyorlardı şimdide doktor gayet sağlıklı olduğumuzu söyledı ama olmuyordu işte daha sonra bukadar inişli çıkışlı hayattan sonra 3 sene kadr devam ettım çalışmaya eşimin işlerı tam yerıne oturana kadar vee hamıle olduğumu öğrendım işi bıraktım hayatta yuzum gulecektı anne olacaktım ama annelığide çok göruduler bebeğe alışverış için çıktığım gun 5 aylık hamıleydım eve geç kalınca eşimin annesı evde eşimle beni beklerken buldum daha elimdeki eşyaları göstermeye fırsat vermeden eşimin yumrugunu yuzumde hissettım konuşamıyordum anlatamıyordum derdımı sadece dedığım bebek bebek başka kelıme çıkmyordu ağzımdan o gece vucudumda saglam tek bıryer kalmamıştı
yedığım dayaktan çok eşımden bunu yaşamak bana acı vermıştı gece kanamm geldı eşime söyledım bana yat saçmalama kendını acındırmak için yapıyorsun diye bağırdı anlatamıdım dinletemedım sabah baygın bırşekılde gözumu hastanede açtım sabah uyanmadığımı fark edınce annesını çağırmış ve benı hastane ye kaldırmışlardı
doktorun o sözüü halen kulağımda bebeğinizi kaybettınızzzzzzz
olmamalıydı olamazdı yalan diyedüşündüm ayaga kalkıp bagırmak etrafı yıkmak küfretmek geldı içimden ama yıne sustum eşim merdıvenden düştüğümü söylemiş doktora benm gözlerime bakıyorlardı doğruyu söylememiçin kaynanam saçımı okşayıp kızım diye ağlıyor timsah gözyaşları tabiki
bende vet doğru dedım... çaresızdım umutsuzdum eşımı sevıyorudm
ece geldık sonra bir süre eşim eskı o benı seven insan oldu bana sözler yemınler özürler ama olan benm o bebeğime oldu............
affetmek istıyordum ama kalbım çok buyuk öfkeyle doluydu bu şekılde 2 sene geçtıı
çalışmıyordum artık eşimim durumu oldukça iyiydı bırgun bana çok yakın bir okul arkadaşının eve yemeğe gelecgını söyledı nişanlı çift
hersey hazırlandı eşimde arkadaşının nışanlısı tanımıyor tanışma yemeği olacaktıben ikisinide tanımıyordum çunkı eşım arkadaşlarını bnmle asla tanıştırmazdı ...
gayet şık iki kişi geldı kadın çok guzel ve havalı eşim kadından gözlerını alamıyordu o gece fark ettım ama kendımede kızıyordum çok kuşkucuyum diye ama bu görüşmeler sıklaştı hemen hemen haftada 3 gun bır aradaydık tabı onlar sohpet edıyorlar bense
hizmet neyse bu şekılde muhabbet 6 ay geçmiştiki eşim birgün banyodayken tlfn
mesaj geldı hıç adetım değil ama içime kurt düştü okudum ....
nerde kaldın senı beklıyorum dıye ... ve o bayanın ismıı şok oldum o an eşim çıktı elimden tlf aldı bana nıye kurcalıyorsun dedı ben mesajı sordum an suratıma tokat ve elı boğazımda saçmalama sen hastasın böyle bırsey yok sakın tek bır söz etmededii.. arkadaşının kulağına gıtmesınden korktu şimdiii ben bılıyorumkı yanlış değil o mesaj
ama ne yapacağımı şaşırdım ben bu adamdan nasıl boşanırım bilmiyorum ve bunun hukuken haklarımı nasıl alırım ama artık çekemıyorum lütfen akıl verın çok çıkmazdayım
çok erken yaşta yapılan evlılığımımı anlatsam
eşimle şuan yaşadığım sorunlarımımı anlatsam
eşimin ailesinden yaşadığım hakaretlerımı yazsam bilmiyorum
mutlu başlıyan evlılıgımın buşekılde bıtme noktasına nasıl geldı bilmiyorum .....eşimle severek evlendık yanlız ailesı benı hıç istemedı eşim yuksek okul bitirmiş va işi çok iyi yerde olan biri aile benı uygun görmedı..
o okuyordu tanıştığımızda ben herşekılde fedakarlık ettım ailesiye sorunluydu ben ise onun için okulu bırakıp çalıştım onun için onun okuması için okul bıttıkten sonra ailesıye
arasını düzelti... ailesi ona kol kanat gerdı bizimkide yapılan herşeyı unuttu
tabıkı ailesi ama geçmşı çabuk unutması benm yaptığım bu kadar emegı hıçe sayması aklımın ucuna gelmezdı aile benı istemedı oğullarına layık değilmişim
belkıde vefa borcundan benmle evlendı bılemem
ama en acısıbiz evlenırken aile tek bir yardım etmedı ben yıne gece gunduz çalıştımkimsem yok bu hayatta onu okadar sevıyordumki o benm hayatımdı başkası yok kimse yok onun için herşeyı yapmak istıyordum şimdi kafamı duvarlara vursam yerrii
evlendık aile benı hiç sevmedi eşim başlarda benı tesellı edıyordu ama zamanla oda onlarla bir oldu..
ççaresızdım sığınacak kapım yoktu ve çocuğumuz olmuyordu bunu bahane edıyorlardı şimdide doktor gayet sağlıklı olduğumuzu söyledı ama olmuyordu işte daha sonra bukadar inişli çıkışlı hayattan sonra 3 sene kadr devam ettım çalışmaya eşimin işlerı tam yerıne oturana kadar vee hamıle olduğumu öğrendım işi bıraktım hayatta yuzum gulecektı anne olacaktım ama annelığide çok göruduler bebeğe alışverış için çıktığım gun 5 aylık hamıleydım eve geç kalınca eşimin annesı evde eşimle beni beklerken buldum daha elimdeki eşyaları göstermeye fırsat vermeden eşimin yumrugunu yuzumde hissettım konuşamıyordum anlatamıyordum derdımı sadece dedığım bebek bebek başka kelıme çıkmyordu ağzımdan o gece vucudumda saglam tek bıryer kalmamıştı
yedığım dayaktan çok eşımden bunu yaşamak bana acı vermıştı gece kanamm geldı eşime söyledım bana yat saçmalama kendını acındırmak için yapıyorsun diye bağırdı anlatamıdım dinletemedım sabah baygın bırşekılde gözumu hastanede açtım sabah uyanmadığımı fark edınce annesını çağırmış ve benı hastane ye kaldırmışlardı
doktorun o sözüü halen kulağımda bebeğinizi kaybettınızzzzzzz
olmamalıydı olamazdı yalan diyedüşündüm ayaga kalkıp bagırmak etrafı yıkmak küfretmek geldı içimden ama yıne sustum eşim merdıvenden düştüğümü söylemiş doktora benm gözlerime bakıyorlardı doğruyu söylememiçin kaynanam saçımı okşayıp kızım diye ağlıyor timsah gözyaşları tabiki
bende vet doğru dedım... çaresızdım umutsuzdum eşımı sevıyorudm
ece geldık sonra bir süre eşim eskı o benı seven insan oldu bana sözler yemınler özürler ama olan benm o bebeğime oldu............
affetmek istıyordum ama kalbım çok buyuk öfkeyle doluydu bu şekılde 2 sene geçtıı
çalışmıyordum artık eşimim durumu oldukça iyiydı bırgun bana çok yakın bir okul arkadaşının eve yemeğe gelecgını söyledı nişanlı çift
hersey hazırlandı eşimde arkadaşının nışanlısı tanımıyor tanışma yemeği olacaktıben ikisinide tanımıyordum çunkı eşım arkadaşlarını bnmle asla tanıştırmazdı ...
gayet şık iki kişi geldı kadın çok guzel ve havalı eşim kadından gözlerını alamıyordu o gece fark ettım ama kendımede kızıyordum çok kuşkucuyum diye ama bu görüşmeler sıklaştı hemen hemen haftada 3 gun bır aradaydık tabı onlar sohpet edıyorlar bense
hizmet neyse bu şekılde muhabbet 6 ay geçmiştiki eşim birgün banyodayken tlfn
mesaj geldı hıç adetım değil ama içime kurt düştü okudum ....
nerde kaldın senı beklıyorum dıye ... ve o bayanın ismıı şok oldum o an eşim çıktı elimden tlf aldı bana nıye kurcalıyorsun dedı ben mesajı sordum an suratıma tokat ve elı boğazımda saçmalama sen hastasın böyle bırsey yok sakın tek bır söz etmededii.. arkadaşının kulağına gıtmesınden korktu şimdiii ben bılıyorumkı yanlış değil o mesaj
ama ne yapacağımı şaşırdım ben bu adamdan nasıl boşanırım bilmiyorum ve bunun hukuken haklarımı nasıl alırım ama artık çekemıyorum lütfen akıl verın çok çıkmazdayım