Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.
Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum
Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak....
Bir arayıştayım..
Bir mutluluğun sabah uykusu olma hayalindeyim..
Belki de bir geminin demiri..
Suya dalıp dibe vurma derdindeyim.
Bulunamamak.
Gizlenmek..
Başka canlıların nefesleriyle yaşamak gibi.
Senin nefesin olmadan, deniz canlısıyım ben.
Belki bir gecekondunun rutubetli odasında olabilirim;
bir fanusta düzlüğü aramaktayımdır..
Altı saniyede bir bu mutluluğu yaşamaktayımdır şaşkınlıkla.
Senin adını duyup; kalbimin suyu kıpırdatması..!
Belki de bir çocuğun oyuncağıyımdır,
Sokak kaldırımında sol kapısı kırılmış oyuncak kamyonetimdir.
Belki bir gece lambası..
Ya da bir tek çorap..
Belki alt dudağınımdır senin!
Fena mı?!
Sürekli öpersin beni..
Çilekli parlatıcın olurum.
Gece uykularında kuruturum seni ve mutfağa gitmene sebep olurum!
Sen lambayı yakarsın ve o an bir bardak suyun olup;
kanına karışırım haince!
Belki mutluluğunumdur..
belki gözyağmurun..
Belki fırtınan..
ya da bir şiirin..
Ben herşey olabilirim.
Lakin sadece sen olamam!
Sen yok isen de, kimseye aşık olamam!
İstisna bir yara gibi kal bende… Hayra yorulan düşlerim ol, böl gecemi, destursuz girme bedenime, şifa niyetine dokun yüzüme… Gel be, gel işte! Küfrüm tövbeme karışsın, aklım fikrime… Öyle bir gel ki bana; nefes nefese…