Belki bir umut ışığı parlar yeniden doğar güneş
belki de yaşam yeniden başlar yeniden doğar aşkın....
belki bu sonsuz yolculuk biter... Yok olur birer birer engeller..
birlikte koşarız mutluluğa demet demet güllerle...
tüm nefretler içinde ben sana sevgimi veriyorum
seni seviyorum bazen bir şarkı kulaklarımda gelir diye bekliyorum....
seni seviyorum bir umut var ben böyle yaşıyorum. . . . . . . . .
Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili
biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz, acısını
acımız yaptık çünkü.
Dünyanın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir insanın gözyaşı bile
içimizi parçaladı.
Kedilere ağladık, kuşların yasını tuttuk...
Yüreğimizin zayıflığı kimi zaman hayat karşısında bizi zayıf yaptı.
Aslında ne güzel şeydir insanın insana yanması sevgili...
Ne güzeldir bilmediğin birinin derdine üzülebilmek ve çare aramak.
Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep yandım.
Yaşamak ne güzeldir be sevgili...
Sevinerek, severek, sevilerek, düşünerek...
Ve o vazgeçilmez sancılarını duyarak hayatın...,
S♥ eni kalbimde hissetmek
E♥ llerini tutmak istiyorum
N♥ eden niçin demeden...
İ♥ smini haykırmak istiyorum
...S♥ eninle yasamak istiyorum
E♥ n güzel duyguları
V♥ e sonsuza dek bu hayatı
İ♥ çimdeki bu boşluğu
Y♥ alnız seninle doldurmak istiyorum
O♥ lur olmaz diye düşünmeden
R♥ esimlerle değil , seninle olmak istiyorum
U♥ yumadan her gece
M♥ ümkün olmadığını bile bile benim olmanı istiyorum