inşallah canımm arkadaşımm çook sağol çook teşekkür ederim sana
İşte böyle sevdim onu ben .Burası benim köşem
- Konbuyu başlatan sudembeyaz
- Başlangıç tarihi
arkadasimmmm her zaman yanında olacağım..
teşş ederimm ceydacımmm bende hep senin yanındayımm canımm arkadaşımm bunu hiçç unutmaarkadasimmmm her zaman yanında olacağım..
Sana dair harflerim kalemimden akan mürekkebe bulaştı yine …
Silinmez bir daha ak sayfanın silüetinden…
Yazdığım her bir satır keşkelerin dudağıma hapsolduğu buruk bir tebessüm suratıma çarpıyor senden yansıyanlarla
İlk defa pişmanlık duyuyorum oysaki…
Ve ilk defa kelimelerimin peşinden kalemimi isteyerek koşturuyorum
-"Belki bir anda bir virgülde veya ucu açık kalmış cümlemin sonundaki üç noktada seni yakalar umuduyla
İkimiz için yazılmış senaryoda iki acemi aşığın üstlendiği rolün altında ezildik
Rolümüzü yanlış oynadık
Perde acımasızca kapandı yüzümüze bir daha açılmamak üzere
Üzerimize yıkılan dekorun altında kaldık…
Harab oldu duygular ezildi umutlar kırıldı can
Ve can kırıkları batmaya başladı en can alıcı yerlere…
Kanıyor…
Kanatıyor…
Kan ağlıyor
"Bir zamanlar canımın attığı "sen" canımı yakıyor artık
Ya yakmalı senin için biriktirdiğim tüm harflerimi
Ya da yazmalı
Kalemimle beraber bitene kadar "seni"…
unutmam canımm sudemmm ....seni çok seviyorum
...BEN ONU SEVİYORUM...
Şimdi yanında olup;
İnmek vardı gözlerinden yüreğine.
Akmak vardı ılık ılık damarlarında.
Çırpınmak vardı kalbinde delicesine...
Kalem olmak vardı sonra ellerinde
Mürekkep olmak vardı,
Beyaz kağıtlara ben diye yazdığın...
Bir damla göz yaşı olmak
Damlamak vardı mektuplara...
Her nefes alışında,
Derinden bir 'ahh' olmak vardı.
Hiç hesapsızca dudaklarında...
Ter olmak vardı şakaklarında.
Nefes olmak vardı her sigaranda.
İçki olmak vardı içtiğin yudum yudum.
Yumruk olmak vardı masaya vurduğun...
Asi olmak vardı zamana,
Yırtarak geceyi.
Sana koşmak vardı.
Basmak bağrıma.
Başını koymak omzuma.
Seni sevmek vardı şimdi,
Sevilmek deli dolu çılgınca...
Sen olmak vardı.
Senin olmak vardı.
Sende kalmak vardı.
Yeniden bir bütün olmak vardı.
Hiç ayrılmamışcasına...
Şimdi var gücümle bağırmak vardı imkansızlıklara.
Ayrılığı kelepçe gibi kalbimize vuranlara.
Ben ONU SEVİYORUM...
Ben ONU İSTİYORUM...
Ben SENİ SEVİYORUM...
Ben SENSİZ ÖLÜYORUM...
Kahretsin...
SUSUYORUM! ! !
SEVDAM SENİ ÇOK SEVİYORUM...
kurabiyemm canımm çokk sağoll çokk beğendimm şiirin de çok güzel teş ederim.
vazgeçilmiyor jujucum
