J
jupiter
Forum Okuru
arkadaslar..
cok zor durumdayim, bu forumu buldum ve size derdimi acmak istedim..
ben 3 aylik sozluyum.. 8 ay sonra dugunum var.. ben bu hayatta birini cok sevdim.. iki senelik birlikteligim oldu.. cok mutlu bir birliktelik.. birbirimizi deli gibi sevdik.. o iki sene icinde bu hayatta aklina gelecek butun delilikleri yaptik.. hayatin her guzelligini gorduk ve yasadik.. herseyin ilkini birbirimizde yasadik.. Ama sonra bu ask sonra erdi.. ikimizde ergenlik donemlerindeydik.. onun ailesinin istedigi bir kiz vardi.. cok baski yapiyorlardi ona.. bende bunu gururuma yediremeyip gunun birinde cekip gittim.. neden cekip gittim bilmiyorum, neden kalip direnmedim.. izimi kaybettirdim.. ben cekip gittigimde oda gozunu karartip evlenmis o kizla..
uzak bir sehre tasindik.. gun gectikce dahada zorlasiyordu yasamak benim icin.. depresyona girdim.. tedavi gormeye basladim.. depresyon haplariyla cok kilo aldim ve bu benim pisikolojimi dahada bozdu.. hayatla irtibatimi kestim, arkadaslarimi kaybettim.. kimseyle gorusmedim, senelerce.. artik insanlarla nasil irtibat kuruldugunu bile unutmustum.. oturup iki kelime muhabbet etmek nasil birseydi bilmiyordum.. o yetenegimi kaybetmistim.. bu boyle olmayacak diyip hayata yeniden tutunmaya basladim..
arkadaslar edindim, tedavi oldum, askin ve sevginin pesine dustum.. tekrardan birsuru arkadasim, birsuru sevenim oldu.. hatta iliskilerim bile oldu.. bana asiktilar, ama ben hic sevemedim.. benim aklim ise hep ondaydi.. yine hergece baismi yastiga koydugumda onu hayal ediyordum, ruyalarimda onu goruyordum.. ona ulasmak icin yollar ariyordum, ama oda izini kaybettirmisti.. bulamadim onu hicbir sekilde.. onu sadece ruyalarimda goruyordum.. kavustugumuzu goruyordum.. ve aglayarak uyaniyordum..
bir kismetim cikti.. beni cok seviyor.. benim icin herseyi yapacak biriydi.. beni istemeye geldi, ve ben dusunmeden evet dedim.. bir yuvam olsun istedim.. sevmesemde duzenli bir hayatim olur dedim.. ama oyle degilmis be arkadaslar.. sevmek cok zormus.. sevmedigin biriyle beraber olmak cok zormus.. hem karsindakine hem kendine aci cektirmek ateslerde yanmakmis!! nikahta keramet var dediler.. seversin dediler.. ama inanirmisiniz sevemedim.. dokunamadim.. onu 'benimseyemedim.. hergece yastiga basimi koydugumda yine ve yine kalbimin gecmis icin yanmasini kendime yediremedim.. suan uc aylik sozluyum.. ve sanki iki omzumada iki tas baglamislar.. hayat agir geliyor, tasiyamiyorum!!!🙁 artik gulmuyorum, sadece agliyorum, ve susuyorum.. Sozlu olan biri boylemi olur diyorlar, susuyorum.. bilmiyorlarki icimdekini, bilselerdi oyle demezlerdi..
Uc aylik sozluyum, ve ben gecen hafta, o cok sevdigimle karsilastim.. neden Allahim dedim.. neden onca senedir karsima cikarmadinda, simdi cikariyorsun.. o karsimdan geliyordu.. senelr sonra.. ve ben o an basimi one egdim.. oylece durdum.. yanima geldi.. Ismimi soyledi.. bacaklarimi hissetmedim.. gozlerine baktim.. ve o gozler cok aci cekmis!! o gozlerde cok uykusuz geceler gecirmis.. gozlerim doldu ve onunda gozleri doldu.. Ben seni hic unutamadim dedi.. sendemi unutamadin dedi, sustum.. bir cocugun seker bekledigi gibi, benden bir soz bekliyordu.. yalvaran gozlerle bakiyordu..
Biz hic veda edememistik birbirimize.. hic sarilipta elveda demedik.. kendine iyi bak demedik.. biz pat diye ayrilmistik birbirimizden.. suan bile agliyorum.. icim yaniyor.. Onu gordugumde numaralarimizi verdik, ve birkere konustuk.. ve omuzlarimdaki tas'a bir tas daha eklendi.. o mutsuz bir evlilik icerisinde, bense mutsuz bir nisanlilik.. Herseyi birakta gel uzaklara gidelim dedi.. yapamam dedim.. ben bunu yapamam nisanlima, sende bunu esine yapmamalisin dedim!! bu defteri kapatalim dedim.. ama olmuyor arkadaslar.. gunde bir kerede olsa ariyor.. bir hafta oldu simdi.. ama ben bu durumdan cok rahatsizim..
Ne vicdanim bana rahat veriyor.. nede yuregimdeki hasret..
Neyapmaliyim arkadaslar, ben blmiyorum artik siz soyleyin..
suanda sana cok üzülüyorum ama bi yandan da cok kiziyorum..bende böyle bi durumun icerisindeyim...4 senelik evliligim var ve esim cikmis beni sevmedigini söylüyor..biz nisanliyken bi iliskisi olmus..biz 2 sene nisanli kaldik ben türkiyedeydim..ve onu hic unutmadigini düsününce icinin yandigini söylüor karsimda..onu okadar cok seviyorumki ölürcesine..üstelik bi kizimiz var böyle bisey olabilirmi...bunlari bastan düsünmeniz gerekiyordu..kimsenin kimseye böyle bi aci yasatmasina hakki yok..sebep ne olursa olsun..üzerinden seneler gecmis ayri yasamlar edinmissiniz....ve ayri hayatlarida beraberinizde yakmaya baslamissiniz onlari kül edipte mahvetmeye yok etmeye hakkiniz yok..bana kizabilirsin ama inan cok canim yaniyo 4 sene dile kolay ve bi cocuk ortada...benim gecmisimi gelecegimi hayallerimi herseyimi elimden almaya calisiyo esim benden anlayisla kabullenmemi bekliyo..olamaz böyle bisey olamaz yapamazsiniz ....inan suan delirmek üzereyim cok kizginim kirginim aglamak yemek icmek gibi bisey oldu....yapmayin kimseye kendi mutlulugunuz icin acilar yasatmayin lütfen....sade sizlerlede is bitmiyo..aileler kac hayat kirilacak üzülecek mahvolacak..ve bu cocuk büyüünce hesap soracak..