tabiki defneciğim.biz elimizden geleni yapıp gerisini Allaha bırakıyoruz. çünkü biz ne kadar istesekde,elimizden geleni yapsakda bizim elimizde olmayan şeyler var.yaradanım izi vermezse, ol demesse kim ne yapabilir. biz ol diyoruz,çok istiyoruz bir bebeği yarabiliyormuyuz.hayır.demekki yaradn şuan ol demiyor. demekki vakti saati var.bizde sebebe sarılıp gerisini allaha bırakıp tevekkül ediyoruz. müslüman o nedenle üzülmez bilirki acıda,üzüntüde yaradanından gelir. o nedenle sabreder,üzülmez. Hz.yakup peygamber oğlu yusufun öldüğünü söyleyen çocuklarını duyunca çok üzüldü,ağladı ama orda dediki ,bundan sonra bana düşen güzelce sabretmektir dedi.bu söz çok hoşuma gider.oğlunun öldüğü haberini alıyor,üzülüyor ama isyan etmiyor ve kurduğu cümle bana düşen güzelce sabretmektir diyor. ve yıllar sonra oğlu peygamber olduktan sonra yaşadığının haberini alıyor.sabrının mükafatını yıllar sonra aldı.hemen almadı.demediki ben yıllarca sabrettim niye haber gelmedi,niye oğlumu bulamadım demedi.tek kelime dahi etmeden bekledi.ve sonunda oğluna kavuştu.biz daha herşeyin başındayız.rabbim bebek evrirsede hayırlısını versin,eğer vermiyorsada vardır bir hayır.bizim göremediğimiz,bilemediğimiz ne hayırlar gizlidir.biz bilemeyiz.o nedenle bizde elimizden ne geliyorsa yapıp güzelce sabredip bekleyeceğiz inşallah.