siyahından kaçmak isterken karasına bulandım gecenin
bir seni aradım yalnızlığın zifirinde,
kaybolup gittiğim bakışlarının izinde buldum seni,bizi,
her soluduğumda sendin aslında içime çektiğim
ama yetmiyordu işte,
ne geceye,
ne de sensizliğe,
yeterdi oysa ki nefesin bu yumruk kadar yüreğe,
yetişirdi ellerindeki kardel...en çenekleri avuçlarımdaki kader çizgilerine
bir zaman yetmezdi sensizliğe bir gece yetmezdi hüzünlerime
aslında her çizgide, bir harf gizliydi,
bir kelime,
göremediğin,duyamadığın,
bir türlü sezemediğin aşk’tı işte,
her seferinde kaçandın oysa,
bense,kurtulamadığım özleminde,
nefesimi sürerdim çatlamış rüzgar sesine,
ömrümü verirdim dinlediğin bir kemanın tinin de,
hep özlerdim seni hep yaşardım
bu şehrin ıslak kimsesiz kaldırımlarında aşkını gecenin en orta yerinde...
şimdi ne ay aşina sana,
nede yıldızlar sana eş, sana dost,
bir aşk vardı bu yürekte kimsenin görmediği,
hepsini aldı gitti,
kendinle birlikte beni de götürdün o serzenişe,
unutma sevgili,
unutma,
sensiz bıraktığın yerde seninle,,,..
Bıraktığın yerdeyim bıraktığın gibi
Zaman durmuş sanki geçmiyor ay gün saat
Değişmiyor kararan ufkumun rengi
Değişen tek şey artan kederim
Düne göre bugün daha beterim
Seni bir gün bile unutmak
İhanet olur sana
Öyle bir yerleşmişsin ki gönül tahtıma
Seninle doluyum seninle varım
Yokluğunla kahrolmuşum bizarım
İşitebiliyorsan eğer kalbimin atışını
Adını heceliyor
Biterse eğer bir gün bu ıstırap
Bil ki sana geliyor sevdan...