Evlenip Boşanmış Erkekle Evlilik

Bende yeni üyeyim.. yardimci olmak istedim. Eşimin, 2. eşiyim. Daha önceki evliliği 9 yıl sürmüş ve 3 erkek çocuğu var. Ben üniversite mezunu 32 yasinda hemşireyim. Eşimle ilk tanistigimiz zaman boşanmış ve çocuklu olduğunu bilmiyordum. Duyunca ben bile şaşırdım. Ailem tamamen karşı çıktı. Eşimi tanidiklarinda tepkileri daha da azaldı. Eskisi kadar tepkili deillerdi ama korkuları hiç bitmedi. Eşim kıskanç bir erkek. Is hayatım nikah i kiymamizla bitti. Tabi çalışma koşullarım kötüydü. Bende istedim. Çocuklarla ilişkim iyi. Hafta sonları geliyorlar. Eski eşiyle sadece msj. Çok nadir telefon konuşmaları oluyo. Ama benim içimdeki korku hiç bitmiyor. Bu yüzden onu bazen çileden çıkardığımı düşünüyorum. Kavgalarimiz çok oldu ilk başlarda hem iş hayatımın bitmesi hem böyle bir evlilik eşimin ilk başlarda aldığı alkol beni adaptasyon sorunu yaşamaya itti. Şimdi 1,5 yıllık evliyiz düzenimiz oturdu. Bi de ailesi ilk başta istiyordu sonra nasıl oldu anlamadım. Düğünümuze 1 gün kala garip olaylar yaşandı ve eşim onları düğünde istemedi. Eşim benim ailem ve akrabalarımla dugunumuzu yaptık. Sadece annesi ile köydeki evimizde gorusursek o. Zaten aile baglari cok kuvvetli deil. Benim ise tam tersi cok kuvvetlidir. O da bunu hic yasamamis. Arkadaşlar diyeceğim o ki; ben eşimi çok seviyorum ailemde çok seviyo ama çok ince eleyip sık dokuyun. Ailenize çok ta karşı gelmeyin. Bir de eski eşinin temiz bir kadın olmadığını farkettim. Esimde temiz deildi. Evlendikten sonra onada ogrettim. Ama agac yasken egilir. Bende biraz titizleniyorum. Ama temizlik bu. Cocuklar 11,9 ve 6 yaslarindalar. Çocuklari doğru düzgün yikamiyo, el yüz yıkama alışkanlıkları yok. Temizlik nedir bilmiyorlar. Tuvalet alışkanlıklarını tamamlayamamislar. Küçük olan geceleri altını ıslatıyo hatta gündüzleri kakasini altına ya da oda da bir yere yapıyo. Asla kızmiyorum, kizmamda.. elimle temizliyorum. Benden kaynaklı deil bunu öğrendim. Çocukların hepsini 4 yaşına kadar altını bağlamış ve 3 yaşından sonra tuvaleti öğretmis. Onu da eksik öğretmis ellerini yıkamadan cikiyorlardi. Yani arkadaşlar ben bunlarla karşılaşıyorum belki de siz daha farklı sorunlarla. Ama emin olun çok iyi davrandigim oyunlarla geçirdiğim halde çok mükemmel pastalar özel gunleri hatırlamama rağmen emin olun kadın kendine bakmadan yada allah razı olsun abla gibi davranıyor demeden çocukları doldurur. Şimdilik çocuklar etkilenmiyolar. Allah'tan eşim biliyor zaten önemli olan o ama içimdeki korku acaba etkilenirmi? Sabriniz varsa çok yaş farkı yoksa( 5-6 yaştan az) iyi bir insansa Sayet tanimaya çalışın... ama yine bir tavsiye her şeyiyle siz ilgilenmeyin!!!!

Benim 5 aylik bir ilişkim vardi birbimizi sevioruz ama evlenmiş 3 yil once boşanmışlar iki tane kizi var annelerinde kaliyo bunu öğrenince Yıkıldım ve ayrıldım ama unutmakda güçlük çekiyorum oda perişan halde pişman olmakdan korkuyorum iki çocuk ilrde sorun olurmu diye kafam.cok karışık bitmiş bi haldeyim. Sizce yapmam gereken nedir ?

Çoğu kişinin yazdıklarını okudum. Yaşadıklarımız aslında hep aynı kapıya çıkıyor. Ben daha öncede belirttigim gibi aile söylüyor ama durumun farklı ve başa çıkabilecek bir olay olduğunu bekar olup ta aynı sorunlarla karşılaşabilir gibi savunma mekanizmaları üretiyor insan. Aslında tam da böyle bişey. Bu durum ancak karşınızdakinin davranışlarında bitiyor. Ablam bana 2 gün sonra ödenen nafaka bitmeyen masraflar işin içine girince bu durum seni rahatsız edecek demişti. Ben fazla vicdan yapıyorum. Eşime ben evde soğan ekmek yerim sen yeterki onların nafakasini yatır demiştim. Çünkü böyle buyumustuk. Eşim bosanirken ev sözü vermiş ev aldı. Bu süre zarfı içinde kirayi da kendisi ödedi. 1500 lira nafaka ve extralar... aynı zamanda çocuklar hafta sonu gelince yapılan harcamalar.. çocukları tabi yapıcak diyosun ama sen biseylerden kismaya çalıştıkca orta da dönen paraların sinirini bozduğunu görüyorsun. Eşimin durumu iyi sayılır. Ama ne olacağını kimse bilemez. Ömür boyu bütün bu maddiyat olaylarının katlanarak arttığını düşünün.. ben daha önceki yazdığım yazıda kendimden bahsetmiştim. Sosyal bir insandım, is hayatım vardı. Ama şimdi kendime kızıyorum.. bi arkadaşım bunları yaşamıştı bana anlatti çok kızdım ona hayatta hersey parami, miras ta neymiş dedim.. ama şimdi farklıymis.. sanki onların her dediği sıkıntıyı yaşıyorum. Çünkü ben eşim için işimi guvencemi bıraktım. Daha çok şey var belki yazacak bu korkular hiç bitmeyecek.. ama ben yine de ne yaparsam yapayım hepsini Allah rızası için yapıyorum. Ben esimi seviyorum beni anliyor fakat icimde yasadiklarim soyleyemediklerim beni bitiriyo.Böyle evlilik yapacak arkadaşlar çok iyi düşünün. Ben yaşamam demeyin. Eski es eski sevgili değildir. Empati yaptırın ve yapın.

Mrb arkadaşlar ben de 23 yaşındayım 5 aydır biriyle konusuyrm cok sevıyorum oda 2 yıl önce bir evlılık gecırmıs görücü usulü ile 4 ay evli kalmış dediğine göre hiç mutlu olamamıs hep sorunlar yasamıslar ve boşanmış. 27 yasında ama ben korkuyorum ailem kabul edermi etmez mi bilmiyorum ne yapmalıyım 🙁 yardımcı olurmusunuz ?

Merhaba, hayat sizin hayatınız, kararı siz vericek Aileniz uygun görürse evleneceksiniz.Evlenmiş boşanmış olması önemli değil.Önemli olan kafa yapılarınızın uyuşması. Karar vermeden önce iyice araştırın irdeleyin uyumunuza bakın öyle Ailenizin karşısına çıkarın. .

Bende evlendim ayrıldım 1 oğlum var birini sevdim bekardi ama olmadı bitti ben şimdi benim gibi olan biriyle evlenmek istiyorum evlenmis ayrılmış

mrb ben bekar bi bayanım biriyle tanıstım esinden ayrılmıs 8 ay bi evliligi sürmüş akraba evliligi istenmeyen bi evlilikmiş yapamamış boşanmış sizce ne yapmalıyım ?

Merhaba , kişinin evlenip boşanması mühim değil.Mühim olan kritelerinize uyuyormu, fikirleriniz uyuşuyormu , İki taraf olarak ortak nokatalarınız neler ? Evlilik hayatına adım atarken hastalıkta ,sağlıkta,zenginlikte fakirlikte,iyi günde kötü günde diyerek inişli çıkışlı bir yola söz verip imza atıyorsunuz. Çıkacağınız bu yolda kararlılıkla birlikte yürebilecekmisiniz ona bakın..

Merhaba arkadaşlar benimde başımda bir durum var bundan yaklaşık iki sene önce bir kadınla tanıştım üç çoğuğu var biri daha bir aylık gel görki eşinden defalarca ayrılmasına rağmen ailesinin ısrarıyla tekrar bir araya gelmişler ve üç çocukları olmuştuve ben tanıştığımda çocuk doğmadan ayrılmışlardı gel zaman git zaman derken birbirimize karşı yoğun duygular besledik ikimizde 29 yaşındaydık kendisi amerikada yaşıyor bense türkiyede ikinci ziyaretinde nasıl olduğunu anlamadan evlenmeye karar verdik ben onun eski yaşantısından çevresinden uzak kalmak için çocuklarla beraber türkiyeye yerleşmesini istedim ve nihayetinde beş ay sonra küçük kızıyla beraber türkiyeye geldi imam nikahıyla evlendik 4 ve 8 yaşındki erkek çocukları annesine bıraktı sonradan onlarıda yanımıza alacak ve yaşıyacaktık küçük kızı gözlerini benle açtı ve şimdilerde beni babası biliyor bende ona çok bağlıyım çok seviyorum gerçek anlamda kızım gibi bazen annesinden daha çok kızını seviyorum babalık duygusu nasıl olduğunu bilmesemde çünkü hiç evlenmedim bötün ilklerimi o kişiyle yaşamaya çalıştım ama ne varki o bötünilklerini tekrar tekrar yaşamıştı sonuçta 9 yıllık bir eski evliliği vardı ve bu benim aklımdan hiççıkmıyor ne yazıkki sonrasında 6 ay geçti eski eşi velayet davası açtı çocukları bıraktı gerekçesiyle haliyle gitmesi gerekti olaylar yatışıp geri dönecekti ancak mahkeme yurt dışı yasağı koydu çocukların velayetini kazandı ama buraya çocuklarla gelemiyor artık benim gitmem için başvuruda bulundu aradan 7 ay geçti çok tartışmalarımız oldu bu tartışmaların hiç biri ikimiz arasında değildi ya eski eşi ya çocuklar ya eski hayatı vs gibi şeylerden çoğu zaman eski eşiyle yaptıkları hayatı aklıma geliyor gözümde canlanıyor acabalar kafamın içinde dört dönüyor aslında ikimizde çok seviyoruz heleki o iki kez intihar etti ayrılmak istediğim için hastanelik oldu beni çok sevmesinin nedenleri çok aslında ona ve çocuklara karşı çok sorumluluk ve sevgiyle yaklaşıyorum hayatında yaşamadığı mutluluğu verdim mutluluğun gerçek resmini gösterdim çünkü çozu zaman ayrılmayı düşünüyorum denedimde ama yapamadım onsuz sanki ben yokum heleki küçük kız görmesem dayanamıyorum baba deyişi mimikleriyle herşeyiyle ama ne yazıkki aklımdaki soru işaretleri beni bitirecek eski hayatı eski eşi hep hayatımda olacak ve diğer iki çocukla hiç yaşamadım ayrıca oda beni çok korkutuyor düne kadar tek yaşayan biriydim ama gttiğim taktirde beş kişilik bir kalabalık bir aile olacaz ki benim de çocuğum olsun istiyorum en azından iki çocuğumun kendi kanımdan çocuklarımın olmasını istiyorum o zamanyedi kişilik bir aile olma korkusu hayatım birden çok fazlasıyla değişiyor ençokta kabullenmeme korkusu o çocukların beni kabul edip etmeme benim onları kabullenmem kafamdaki mide bulandırıcı düşünceler karar veremiyorum gitmelinmiyim unutup yeni bir hayatmı kurmalıyım benim hayatıma benzerlik içinde olan çok arkadaş var yakınlarıma düşüncelerimi anlatamıyorum eşimede anlatamıyorum kendi kendimi yiyip bitirmek üzereyim benimle bu konuda konuşmak isteyen biriyle dertleşip paylaşmak istediğim çok şey var konuşmayıp içimde patlamak istemiyorum lütfen bu konuyla benzer durumda olan arkadaşlar yazsın bana ayrıca e-mail adresim uras6334@hotmail.com Allah herkesin yar ve yardımcısı olsun inşallah herkes istediği huzuru bulmak istediği mutluluğu bulur

Sakın derim yapma aynısını ben yaşadım bir degil bin pişman olursun geç olmadan bitir o kadar sorunlar yaşıycaksın ki aşkımdan ölüp bitsen bile soğuycaksın nasıl yaptım ben bunu dyceksin