Annelerin ninnilerinden
okuduğu habere kadar,
yürekte, kitapta ve sokakta yenebilmek
yalanı,
anlamak, sevgilim, o, bir müthiş bahtiyarlık,
anlamak gideni ve gelmekte olanı...
Gidişine,ağlayarak sadece gözlerim yalvardı, Ve gittiğin yerde muhakkaktır ki,başka bir yar vardı..Oysa,Ben seni öperken, Dudak payı bile bırakmamıştım kimseye...
Son düğmesi de koptu insanlığın.. Vefa ,can çekişiyor arka sokaklarda... Umut, mendil sallıyor giden trenlerin ardından.. Birisi, adres arıyor mezarlıklarda... Dostluklar çöp tenekelerinde sahipsiz.. Ve anahtar teslimi aşklar satılık köşe başlarında... Hem de üç kuruş mutluluklara...
Ait olduğum yerde değilim.... Ya adresi yanlış verdi düşler? Ya vardığım yerde bir sorun var? Oysa düşler yanılmaz sevdiğim.... Demek ki; sen’de bir ben’sizlik var......
Gözyaşlarım hırsa getirdi beni. Dolabı açtım. Bir gömleğini seçtim.
Önce hasretle kokladım ........ ardından düğmelerini kopardım tek tek...
Sonra aldım elime iğne ipliği koparttığım düğmelerini yeniden diktim.
İğneyi gömleğine her geçirişimde yanlış insan her çıkarışımda doğru insan deyip ağlıyordum.
Hem öyle güzel kokuyordun ki öyle amansız..........
Öyle sevmelisin ki beni...bu yazdıklarım korkutmamalı seni..... Tebessümler açtırmalı yüzünde. Bir gün bu hayatı bırakıp giderken, sadece mutluluk olmalı yüzümüzde, birbirimizi sevmenin gururu olmalı....herşeyde...!!!