Ben kimsenin gözyaşı olmadım.
Yada damlamadım damla damla yanaklarda..
Ben ne gidiş oldum,
Ne de bitiş hayatta..
Ben hiç bir yolun son durağı,
Hiç bir geminin son limanı..
Ben ne sonların başlangıcı,
Ne de sondan önce gelen oldum hayatta
öyle yalnizim ki.. hissetmek istemiyorum hicbirsey
öyle yalnizim ki.. bunu soyleyecek kimsem yok.
öyle yalnizim ki.. herkes uykuda, bir ben uyanik.
öyle yalnizim ki.. kendime dert yaniyorum yalnizliktan.
öyle yalnizim ki.. kapim hirsizlara acik.
öyle yalnızım ki.. içim üşüyor..
Rüyalarımda bir tünelin içindeyim. Karanlıktan sana doğru koşuyorum. Bir tek ses arıyorum. Seni anlatacak, seni anlamlandıracak bir tek ses! Bulamıyorum….
...Bir yere varsın ya da varmasın, ne zamandır buz gibi duran kalbimin ateş alması mutluluk verici. Aşkın kendisi gelmeden bu duruma geliyorsak, aşk ne güzeldi, hatırlamak lazım. Ah aşk! Nefesin bile yeter….
Kendini boşuna harcamış olur insan, dilediğine ulaşıp da sevinç duymazsa. Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi, yıkmakla kazandığın yapmacık bir mutluluksa!