Herkesten duyduğum gibi umudu kestiğim anda beliriverceksin belki hayatımda...Belki hiç olmayacak düşümsün sen bebeğim...Sana hep hasret kalacağım belki..Hep tesellilerle geçiyor son günlerim,hani hani 'Polyanna' varya onun gibiyim kendi kendime polyannacılık oynuyorum..
Seni düşünüyorum kimi zaman ; yumuşacık bir tenin, mis gibi kokunla gelip kuruluvereceksin hayatımın orta yerine ve ben içime çöreklenen bu kara bulutları atıp senin rengine boyayacağım evrenimi..Kimi zamanda düşünme diyorum,tıpkı etrafımdaki insanlar gibi..Ama ama sen düşünülmeyecek gibi değisin ki bebeğim...İçimde yeşertiyorum umut çiçeklerini ve sonra bir kara bulut çöküveriyor üstüne ölüyor umutlarım..Ben her şeye rağmen bekliyorum seni bebeğim..Baban artık senin ne zaman geleceğini soruyor bana cevap veremiyorum...Beni bu cevapsızlıktan kurtar olur mu bebeğim?Sen Rabbimin bir lütfu olacaksın bize gel artık olur mu bebeğim?Seni çok özledim artık rüyalarımdan çıkıp dünyama gir emi bebeğim...
Annen..............