Anneme...
Nasıldım bebekken bilmiyorum ama annemin kokusunu hatırlıyorum. Onun sıcaklığını, sevgisini hep hissediyorum. Varlığımın sebebi, nefesim o benim...Annem ya! Ötesi olamaz! Bizim için nelere katlandı! Katlanırda! Bende onun için her şeyi yaparım! Uğruna feda olurum! Ona tapıyorum yaa!
Minicik ellerimi tutup uyuttu, ninniler söyledi. Benimle ağladı, benimle güldü.Yaşamam için direndi, her türlü fedakarlığı yaptı. Beni hayata hazırladı. En kötü anımda bile ellerimi bırakmadı! Hep yanımda oldu! Desteğini hep hissettim. Onsuz nasıl yaşarım ben yaa! Varlığına şükürler olsun! Bu kız sana feda olsun=) Ellerimi hiç bırakma annem! Kokun hep burnumda, sözlerin hep aklımda, sevgin hep yüreğimde!...Bana öğrettiğin, öğreteceğin her şey için teşekkür ederim annem benim!...
Önce çığlık attım hayata başlarken, ben rahattım annemin
karnında, yaşardım öyle ama Allah'ın emri dünyaya geldim...Birden gözlerimi açtım, bir kadın vardı yanımda; içimdeki o ses; bu senin hayatın dedi! Öyle sıcak tutuyordu ki beni, öyle güzel kokuyordu ki teni, öyle güzel bakıyordu ki gözleri, öyle hissettiriyordu ki bana sevgisini; hayata tutundum! Anneme vuruldum! Evet, bu kadın benim annemdi! Kokusunda hiç korkmadan, sıcaklığında hiç üşümeden, gözlerinde hiç kaybolmadan, sevgisinden hiç bıkmadan nefesinde nefes alarak büyüdüm... Hayatı tanıdım... Kötü yanını da gördüm, iyi yanını da... Annem hep yanımdaydı, her şeyi öğretti bana... Yaşamak nasıldır diye düşünürken, önce nefes almayı öğrendim. Sonra gülmeyi, ağlamayı, sevgiyi, dürüstlüğü, iyiliği, fedakarlığı, merhameti, yaşamı... Daha da öğreniyorum. Son nefesime kadar öğreneceğim. Hep annemin izinde yürüyeceğim. Hep yanımda olacak! Onun için yaşayacağım! Şimdi 21 yaşındayım. Hayat yeni başlıyormuş meğer... Annemle yine başlıyoruz bir maratona=) İlk sınavı geçtim, ikinciye başlıyoruz. Daha kaç sınav var bilmiyorum ama korkmuyorum! Yanımda böyle bir anne varken her şeyin üstesinden gelirim ben! Onun yolunda, onunla yaşar! Onunla ölürüm!
alıntıdır