[sıze=3]facebooktan diğer arkadaşlara yazmıştım ama doğum anımı sizlerlede paylaşmak istiyorum ve allahım herkese hayırlı doğumlar nasip etsin.. Sezeryan veya normal doğum farketmiyor önemli olan hayırlısı olması .. Ben hep normal normal diye tutturdum ama mağlesefki acilen sezeryan olmak zorunda kaldım.. Işte facebookta paylaştıgım doğum maceram ve bebeğime kavuşmam
hep burdan anıları güzel bi doğum anlatmak isterdim ama bnimkide çok farklı bi süreç oldu ve sizlerle paylaşmak istiyorum (bu durumu herkese sölemedik) .... Pazartesi aksamı yergokask oynuyordu foxda ve eşim erken den yattı;bende aksi gibi uykum olmasına ragmen yatmadım... Saat11den sonra sık sık tuvalte gitme ihtiyacı duydum ama her gittiğmde gittiğime değecek bişi ile karsılasmıyordum hafif hafif sancılarımda oldugundan bebek kanala yerleşiyordur diye avutuyordum.. Ama en son saaat1 de gitiğimde birden bi kan geldi ve ben o an heycandan ne yapacagımı sasırdım elim ayagıma karıstı !!!!! Hemen eşimin yanına gittim ve sakince durumu izah ettim... Hemen belden asagımı dusta yıkadık ve beni hastaneye giderken giymek üzere hazırladıgı kıyafetlerimi giydirdi kendinide hazırladı ve taksi cagırdık yolla koyulduk... "ben dogum dusunmediğim için çantamızı almadık" tam hastaneye yaklasırkende "su gelme eğlemi" gerçekleşti.... Taksinin arka kolduk offsite.. Hemde ne ofsite cunku benim kanamam oldugundan heryer kıpkırmızı oldu.. Hastaneye vardık arka koltuktan indim tekerlekli sandalyeye aldılar ve beni dogum servisine götürene kadar arkamda iz bırakacak şekilde kanamam devam ediyordu bunu asansöre binerken sandalyeyi çevirdiklerinde gördüm ve o andan itibaren "çabuk bebeğime bişi oldumukii; nst ye bağlanmak istiyorum" diyee hastaneyi ayaga kaldırdım.... Odaya vardım ayaga kalktım yataga yatma sürecime kadar yerde biriken kanı gördüğümde çıldırıyordum ama kendi canım için değil içimdeki mucizem için .. Inanınki o an hiç bir şekilde insanın aklına kendi gelmiyor !!! öylece yataga yattım ve nst nst istiyorum çığlıklarımdan sonra nst ye bağlandım ve inanılmaz bi duygu bebeğimin o kalp atışlarını duymak özellikle 140larda atıyor olması beni öyle bi sakinleştirdiki elimi göbeğime koydum ve bebeğimle konusmaya başladım... O sıradada doktoruma ve ebeme telefonla ulaşıldı; öncelikle ebe geldimuayene için ve bana "hersey normal" bebeğin iyi senin sancıların iyi"dedi ..... Sancılarım tavan yapıyor ve kanamam öyle devam ediyorki sizlere söle anlatabilirim....(teselli sözleri) yarım saat yattım o yatakta ve heryer kan olmuştu.... Ebe alttan muayene etmek istediğindeyse fışkırıyordu kan resmen... O acıları o knamaları bana yapılanları hiç ama hiç umursamadan sadece nst cihazını takip ediyordum bebeğim iyimiki diye...aynı andada bebeğime konusuyordum... "anneciğim hersey yolunda az kaldı; sakın anneni bırakma diye... Damar yolum açıldı eşimin yardımı ile ebelerin tavsiyesi üzerimi çıkartmam ve hafif ılık su ile yıkanmam oldu cunku evden hastaneye gelme sürecinde kan olmayan yerim kalmamıstıki giderken ayaklarıma giydiğim ayakkabımı yıkayan annemciğiğmm dediki.. Ayakkabıların taa içi kanla dolmuş... Tabi bukadar kanama ldugundan duştan sonra başka odaya alındım.... O yeşil amaliyat elbisesi giydirildi ve doktorum gelmişti.. Doktorumda o gördüğü manzara karsısında şaşırmış ve yanıma geldiğinde tek dediği eşine ulaşalım "acilen müdahale etmemmiz gerek; amaliyat hane ekibini toplayacagım" ... Aksilik bu ya doktor hemen gelemez diye eşimi eve göndermişlerdi çantamı alması için... Ama doktor acil vaakaa oldugundan çok hızlı geldii.. (buarada evimiz yakın hastaneye ama o saatte taksi bulamadıgından gecikme olmuş) heycan dorukta.. Ne nasıl olcak bilmiyorum ve doktora benim bebeğim nasıl neden bole oldu nasıl olcak ben korkuyorum derken ... Sakin sakin bana görmeden neden böle oldugunu kesin söleyemem ama acilen bebeğini almalıyız cunku kanaman normal değil.. Neyse o arada eşim ablam ve eniştem geldiler... Ebelerin yardımı bile evraklar dolduruldu buaradada doktorum beni teselli etmek içn bak annesi bebeğinin kalp atışlarını ne güzel birazdan bebeğine kavuşacaksın diyerek oyalıyordu... Amaliyat ekibi toplandıktan sonra beni sedyeyle amaliyat haneye götürdüler eeşim ablam eniştemde yanımdaydı ... Ilk defa amaliiyat hane görüyordum merak heycan korku... Buarada ablam kanamalarıma tanık olmamıstı sadece yataktan kalkıp sedyeye binene kadar olan damlaları gördüğünde neredeyse bayılacaktı... Iyiki oyoktu.... Eşimde normalde panik atakken beni sakinleştirmek için o kadar sakin davrandıki herseye okadar olumlu baktıki iyi ki yanımdaydı diyorum.... Beni amaliyat masasına aldılar oturur pozisyonda; off ama orası bi soguk bi sogukkkk anlatamam ... Tir tir titremeye basladım.. Hem kan kaybetmiştim hemdeorası baya bi soguk bana sıcak çarşaf getirip dizime örttüler ve belden aşağı uyusturmak üzere iğnemi vurdular... özellikle deyiniyorum hiç bir sey hiseettmedim.. Sonra beni sırt usttuu yatırdılar.. Ve amaliyat ekibi ile konusmaya basladım.... Bana sağ bacagımı kaldırmamı sölediler tabiki basarısız oldm 😉) "doktorun bebeği almaya hazırmıyız" dediğini duydum ve ardından o muhteşem ses..... O hrseye bedel olan ses.... Rabbim herkese o güzel duyguyu yasatsın.... Ve ben o andan itibaren gözyaslarıma hakim olamadım.... Ağladımda ağladım bebeğim agladı ben agğladım.... Ve dururmuyum herkesi soru yagmuruna tutuyorum.. Bebegim nasıll bebeğime ne yapıyorsunuz .. Onlarda sabırla anlattılar ve bebeğimi giydirdikten sonra anestezi uzmanı bebeğimi bana getirdiii.. Mucizem benim diyerek sevdim onu gözlerimle ve öptüm.... Miss miss gibiydi... Amaliyat ekibi dahil herkes bebğimin cok tatlı bi bebek oldugunu sölediler durdular hastanedeyken... Tüm ebeler ve yardımcılar sürekli odaya gelip bebeğin kontrolerini yapıp birde seviyorlardı... Ve bebeğimi kuveze koyup bakım odasına götürdüler.. Işteee benim doğum eylemmimde böyle oldu.. Neden böyleolmuş dersenizde.. Plesenta erkenden ayrılmış.. Buda demek oluyorki... Bebeğimi besleyen plesenta kendi kendine işlevine son vermiş.. Egerki kanamam olmasaydı ben ne hastanye giderdim nede bişi hisederdim ve bebeğimi kaybedermişimki amaliyatan sonra doktorum herseyi gordukten sonra egerki yarım saat daha gecikilseydi bebeğini kaybedebilirdik ve sende bu durumdan cok etkilenirdin... Bu duruum hem bebeğin hemde annenin hayatını olumsuz yönde etkileyen bir eylemmiş.. Yaradanıma kurban oluyimki kanama vermiş bana ve bende hastaneye gitmişim... Cunku bazı vakalarda kanamada dışa vurmaya biliyormuş.. Içerde devam ederken sen bişi hissetmiyormussun... Işte melekler benim mucizem o artık.. Annesini üzmeyen dünyalara bedel mucizem...[/sıze]
valla aynen yaşattın bize o anı..ofiste gözlerimden yaş geldi...çok zorluklar yaşamışsın...allahım yuvana sağlık huzur dolu günler yaşatsın...bebepin hayırlı olsun ...
