Aslında hep klişe olmuş ve anlatıla gelen hikayede; " Ayakkabım yok diye üzülürken, dışarıya çıktığımda ayakları olmayan adamı gördüm ve halime şükrettim " gibi bir durumu benimsemek lazım birazda. Bu konuyu açan üyemizin hiç birşeyden keyif almadığı ve dinlenilmediği, sıkıntılarını paylaşacak kimsenin olmadığı görünüyor.
Biz varız arkadaşım bize anlat, dert ortağın olalım. Bak gör bu dünyada insanlar ne durumda şükür edip mutlu olmasını biliyorlar. Sende mutlu ol bu bu kadar zor mu ? Dinlemiyorlarmış seni. E dinlemesinler, dinlemesini bilenlere gel 🙂
haklisin sadmin hemde cok haklisin ama ben bu yaziyi yazarken cok kötüydüm bunalimdaydim birazcik konussam diye bi kac arkadasi aradim ama onlar baska seyler den konustu yani dinlemediler bile beni ama suan cok cok iyim ve allahimi sükürler olsun herseyim var allah bütün hastalara acil sifalar versin ins