Arkadaşlar herkese merhaba. 6 buçuk aydan selamlar herkese 
beniö bücürler büyüyor çok şükür ama bu ara hastalar malesef kızımla 12 g0n hastanede kaldık yeni taburcu olduk tam da iyileşmedi açıkçası. Günler nasıl geçiyor anlamıyorum sabahtan gece 2 ye kadar hep bi koşturma.. Aşırı zorlanıyorum kendime asla vakit ayıramıyorum. Düşünün 2 aydır kuaföre gidip te kaş kaldıramadım o kadar. Ama çok şükür Rabbime binlerce şükür.
Donasyonla his farklı oluyor mu diyen arkadaşlar, vallahi şöyle diyim donasyon olmadan asla çocuk doğuramazdım malesef hani olsaydı da onu farklı severmiydim bilmiyorum ama ikizlerime duyduğum sevgi, bağlılık vs bi tık üstğ var mıdır. Onu da bilmiyorum. Kızımın gözlerine baktıkça içim eriyor gözlerim doluyor her defasında binlerce teşekkür ediyorum Rabbime. Oğlumun gülüşünü duydukça kalbim titriyor hani şöyle. Ben daha önce kimseyi böyle sevmedim.. Sabahtam akşama onların köleliğini yapıyorum besle alt temizle, oyna kıyafetlerini temizle, topla vs bilirsiniz işte. Ama zoruma gitmiyor büyük büyük zevkle oynayarak yapıyorum ki ben rb işini sevmem. Hiç. Bu yorgunlukta bife şebekleri güldürmek için şekilden şekile giriyorum..
Demem o ki tarifsiz bi duygu karnınızda taşıyorsunız emziriyorsunuz ilk gülüşlerine ağlayışlarıma vs şahit oluyorsunuz sizinle huzur bulan size aşkla bakan bi çift göz..... Başlarım yumurtasıma spermine diyip bidaha basıyorsunuz bağrınıza.....
Rabbim kimseyi evlat hasreti ile evşat acı ile sınamasın. İsteyen tüm kullara nasip olsun.
