Kızlar selam uzun bir aradan sonra geldim.Evimi taşıdım.Kendime bir internet aldım anca girebildim.Çok yorgunum hala atamadım yorgunluğu.Ayrıca bugün doktora gittim.Direk aşılama dedi.Acayip moralim bozuldu.Tutar mı tutmaz mı bilemiyorum?Giriyoruz bir yola rabbim hayırlısını versin inş.
Burçem gecenin bu saatinde ağlattın beni.13 yaşından beri çocuk değilim ben.zaten bunu hissediyorum.Bu genç yaşımda çöktüm sanki.Okul,iş hayatım vb gibi bir sürü şeyde hep yalnızdım.Hep kendi hakkımı kendim korudum.Ayaklarım yere basmak zorundaydı.İnsanları iyi tanımalıydım.Benim için insanları analiz eden çınar gitmişti.Beni çok yıprattı.Beni eşim babamdan isteyemedi.Davetiyemde babamın adı yoktu.Onu elini öpmek isterken kokusunu özlerken mezarına gidip orda görmek beni çok yaralıyor.Şimdi birde bugün aldığım haber umutsuzlukverdi bana.Aşılama dedi doktor.Ya tutmazsa.Herşey bu kadar zor mu olmalı.Yinede Rabbime şükürler olsun bugünümüzü aratmasın.Ne diyeyim kötüyüm arkadaşlarrrrrrrr.
senin adına üzüldüm arkadaşım bu şiiri okuduğumda benim babamın yaşıyor olmasına rağmen ağladım.senin yerinde olmak istemezdim ama bu da allahın emri.belki teselli olursun diye sölicem biliyosun peygamber efendimizde babasız büyüdü hatta annesi bile yoktu o büyürken kokularını alamadı.belkide hatrlayamadı yüzlerini ama sen şanslısın annen yanında kokusunu alıp yüzünü okşuyosun omzunda ağlıyosun.öpüyosun sarılıyosun ama efndimiz onu bile yapamadı hem ananesiz hemde babasız kaldı.senin sol yanın boşluktaysa onun hm sağ yanı hem sol yanı boşluktaydı.o yüzden bitanem sağ yanındakine sarıl hiç yanlız bırakma belki sol yanını dolduramaz ama.....