Yalnızlığın acıttığı anlar...
İŞTE YALNIZLIĞIN ACITTIĞI ANLAR...
*aksam yemegini yalniz basina yerken birden anlatmak, paylasmak istedigin binlerce cumle oldugunu ve bu cumlelerin bogazina dizildigini anladigin an...
*hastalandiginizda bir tas corba pisireniniz yoksa, ameliyata girerken cuzdaninizi hastabakiciya birakip hakkini helal et diyorsaniz yalnizligi iliklerinize kadar hissedebilirsiniz.
*arkadaslarla icmek varken, yanliz basina bilgisayarin basinda ictigin an
*iceriden nefis yemek kokularinin gelmedigi, hosgeldin oglum/kizim/ sevgilim/ arkadasim seklinde karsilanmadigin, bir eve adim attiginda.
*the doorsdan people are strange sarkisi dinlerken sarkinin sozlerinin kendinize ne kadar uydugunu anladiginiz anlar.
*yolda hicbiryere yetisme geregi olmadan yururken, birden yavas yavas yagmur baslar. kisi aliskanlik olarak adimlarini hizlandirir. sonra hatirlar ki nasilsa gorecek, seni umursayan, sirilsIklam olmus olmana uzulecek, seni seven biri yok. adimlari tekrar yavaslatir, evine yalniz basina aksam yemegini yemek uzere en uzun yoldan doner.
*gozlerinizden yas duserken kendi mendilinizi kendiniz aldiginiz an.
*etrafinizi deli gibi dagitmaniza ragmen kimselerin size laf soylemedigi, kimselerin o daginiklarinizi toplamadigi anlar.daginik olmak ho$ ama, bu noktada anla$ilan yalnizlik en az o e$yalar kadar dagitir, toparlanamaz hale getirir insani.
*sevdigin sarkiyi senin kadar sevebilecek hickimsenin yaninda olmadigi an.
*digerlerinden olmadigin, biraz daha farkli oldugun icin arkadaslarinin seni terkettigini anladigin anlar...
*evde saskin bi vaziyette salya sumuk aglarken uzun uzun kimi arasam diye dusundugunuz ve isteginiz gibi bi isim bulamadiginiz zamanlar
*istiklalde yalniz basiniza yurudugunuz zaman
*is donusu kapiyi anahtarla acip karanlik eve girdiginizde "ben geldim" diyecek kimse olmadiginda.
hatta daha beteri, kimse olmadigini bile bile "ben geldim ulan evim, nasil gecti gunun beyav" dediginizde.
evle, bilgisayarla, televizyonla, puzzle'la, muzikle, mutfak penceresiyle, otla bokla yuksek sesle konustugunuzda.
*gece cok gec olmus sanip yatarken saatin daha 12 bile olmadigi anlasilan ve kendi kendine gulerek "tavuk gibi erken mi yatacaksin" denilen an.
*elektriklerin kesildigi gecelerde daha net hissedilir. ne tv ne de bilgisayar oldugundan minderle ya da kolonya sisesi ile konusulan anlardir.
*bir bayram sabahi, ailece yasayan karsi komsunuzun sizin yalnizliginiza care olsun diye 'istersen gel beraber kahvalti yapalim' cagrisini duydugunuz an
*hastayken, nane-limon yapacak, atesinize bakacak, uzerinizi ortecek ve sefkat gosterecek kimsenin olmadigi anlar.
*heves edip aldiginiz tum yiyeceklerin en kucuk boy olmalarina ragmen bitmeden bayatlayip atildigi anlardir.
yiyecegi cope dokerken basinizi kaldirip gozlerinizi kisip, dersiniz: iste bu an o an, anladim..
*bir elinde sigara digerinde bira, kucagindaki hemstira bakip gulumsedigin anlardir. hatta "hemstirda birazdan sigara dumanindan rahatsiz olup kacacak" diye dusundugun anlardir.
*evde yaptiginiz yemegi tek basina yerken, masaya oturdugunda bir kac saniyelik sessizligin oldugu an. sonradan televizyonu acmak zorunda kalabilir insan, sirf yalnizlik hissi veren bu sessizligi bozmak icin..
*pink floyd - wish you were here i uzaklara dalip dinlerkenki zaman dilimi
*evinizde muzik dinlerken sevdiginiz bir sarkinin ciktigi bir anda, gaza gelip bagira bagira sarkiyi soylediginiz ve igrenc sesiniz yuzunden kimseden firca yemeyeceginizi anlayip kedere boguldugunuz andir.
*guzel bir yemek yaparsin tek basina yerken haliya bir parca dokulur egilip sorarsin "nasil guzel olmus mu?" iste yalnizligini anladigin an o andir.
*televizyondaki sipiker sunumunu bitirip iyi aksamlar dediginde "sanada" diye karsilik verme ihtiyaci duydugun an.
*yilbasi aksami eve gelirken sokaklardaki neseli kalabaligi izlemek sonrasinda bos evde yapacak birsey bulamamak . ..
gecenin bir zamani evine gelince
kilitte duyuyorsan anahtarin sesini
anla ki yalnizsin
elektrik dugmesini cevirince
cit diye bir ses duyuyorsan
anla ki yalnizsin ......
alıntıdır...
*aksam yemegini yalniz basina yerken birden anlatmak, paylasmak istedigin binlerce cumle oldugunu ve bu cumlelerin bogazina dizildigini anladigin an...
*hastalandiginizda bir tas corba pisireniniz yoksa, ameliyata girerken cuzdaninizi hastabakiciya birakip hakkini helal et diyorsaniz yalnizligi iliklerinize kadar hissedebilirsiniz.
*arkadaslarla icmek varken, yanliz basina bilgisayarin basinda ictigin an
*iceriden nefis yemek kokularinin gelmedigi, hosgeldin oglum/kizim/ sevgilim/ arkadasim seklinde karsilanmadigin, bir eve adim attiginda.
*the doorsdan people are strange sarkisi dinlerken sarkinin sozlerinin kendinize ne kadar uydugunu anladiginiz anlar.
*yolda hicbiryere yetisme geregi olmadan yururken, birden yavas yavas yagmur baslar. kisi aliskanlik olarak adimlarini hizlandirir. sonra hatirlar ki nasilsa gorecek, seni umursayan, sirilsIklam olmus olmana uzulecek, seni seven biri yok. adimlari tekrar yavaslatir, evine yalniz basina aksam yemegini yemek uzere en uzun yoldan doner.
*gozlerinizden yas duserken kendi mendilinizi kendiniz aldiginiz an.
*etrafinizi deli gibi dagitmaniza ragmen kimselerin size laf soylemedigi, kimselerin o daginiklarinizi toplamadigi anlar.daginik olmak ho$ ama, bu noktada anla$ilan yalnizlik en az o e$yalar kadar dagitir, toparlanamaz hale getirir insani.
*sevdigin sarkiyi senin kadar sevebilecek hickimsenin yaninda olmadigi an.
*digerlerinden olmadigin, biraz daha farkli oldugun icin arkadaslarinin seni terkettigini anladigin anlar...
*evde saskin bi vaziyette salya sumuk aglarken uzun uzun kimi arasam diye dusundugunuz ve isteginiz gibi bi isim bulamadiginiz zamanlar
*istiklalde yalniz basiniza yurudugunuz zaman
*is donusu kapiyi anahtarla acip karanlik eve girdiginizde "ben geldim" diyecek kimse olmadiginda.
hatta daha beteri, kimse olmadigini bile bile "ben geldim ulan evim, nasil gecti gunun beyav" dediginizde.
evle, bilgisayarla, televizyonla, puzzle'la, muzikle, mutfak penceresiyle, otla bokla yuksek sesle konustugunuzda.
*gece cok gec olmus sanip yatarken saatin daha 12 bile olmadigi anlasilan ve kendi kendine gulerek "tavuk gibi erken mi yatacaksin" denilen an.
*elektriklerin kesildigi gecelerde daha net hissedilir. ne tv ne de bilgisayar oldugundan minderle ya da kolonya sisesi ile konusulan anlardir.
*bir bayram sabahi, ailece yasayan karsi komsunuzun sizin yalnizliginiza care olsun diye 'istersen gel beraber kahvalti yapalim' cagrisini duydugunuz an
*hastayken, nane-limon yapacak, atesinize bakacak, uzerinizi ortecek ve sefkat gosterecek kimsenin olmadigi anlar.
*heves edip aldiginiz tum yiyeceklerin en kucuk boy olmalarina ragmen bitmeden bayatlayip atildigi anlardir.
yiyecegi cope dokerken basinizi kaldirip gozlerinizi kisip, dersiniz: iste bu an o an, anladim..
*bir elinde sigara digerinde bira, kucagindaki hemstira bakip gulumsedigin anlardir. hatta "hemstirda birazdan sigara dumanindan rahatsiz olup kacacak" diye dusundugun anlardir.
*evde yaptiginiz yemegi tek basina yerken, masaya oturdugunda bir kac saniyelik sessizligin oldugu an. sonradan televizyonu acmak zorunda kalabilir insan, sirf yalnizlik hissi veren bu sessizligi bozmak icin..
*pink floyd - wish you were here i uzaklara dalip dinlerkenki zaman dilimi
*evinizde muzik dinlerken sevdiginiz bir sarkinin ciktigi bir anda, gaza gelip bagira bagira sarkiyi soylediginiz ve igrenc sesiniz yuzunden kimseden firca yemeyeceginizi anlayip kedere boguldugunuz andir.
*guzel bir yemek yaparsin tek basina yerken haliya bir parca dokulur egilip sorarsin "nasil guzel olmus mu?" iste yalnizligini anladigin an o andir.
*televizyondaki sipiker sunumunu bitirip iyi aksamlar dediginde "sanada" diye karsilik verme ihtiyaci duydugun an.
*yilbasi aksami eve gelirken sokaklardaki neseli kalabaligi izlemek sonrasinda bos evde yapacak birsey bulamamak . ..
gecenin bir zamani evine gelince
kilitte duyuyorsan anahtarin sesini
anla ki yalnizsin
elektrik dugmesini cevirince
cit diye bir ses duyuyorsan
anla ki yalnizsin ......
alıntıdır...
