Uzaklığın verdiği özlemden olmalı

  • Konbuyu başlatan Konbuyu başlatan CaRiZmA
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi

CaRiZmA

Vip Melek
Üye
Uzaklığın verdiği özlemden olmalı
Sessiz, bir gece ay çöker yerinden,
Kulağımda adın yankılanır,
Uzanırım gökyüzüne, tutamam kayarsın ellerimden.
Seni bana uzak tutan, gözlerin.
Ay parlar denizde dalgalar,
Habersizdir yârim, bilmez gittiğimi
Gözlerim zamansız ağlar
.
Kurtuluşu yok içine düştüğüm hayatın,
Unutmaya alıştığımda olmadı..
Bu yaralar sanaydı. Gözyaşları da.
Ben seni değil beni terk edip gitmiştim.

Kırık dökük anılarım vardı,
Çerçeveden çıkarmadığım acılar.
Her giden arkasında birini bırakır,
Oysa ben kendimi bırakmıştım bir otobüsün altında.
Ezilmiş duygularımla beraber.

Sevdiğim kaldı dedim kendime,
Sen beni terk ettin diye bağırdın.
Ne kadar şarkı varsa baştan sona kadar dinledim.
Avuçlarım doldu gözyaşlarımla ama susmadım.
Sen başkaydın bende, daha bir güzel, daha bir başka.

Uzaklığın verdiği özlemden olmalı,
Daha çok âşık oluyorum imkânsızlığına.
Bir başka seviyor ve özlüyorum seni.
En çok ta gözlerini mavi bakan o bulutumsu gözlerini.
Birde ellerini tutup sıkmayı özledim.

Sanma biz ayrıldık. Kopardık bu sevdayı,
Ama aşk özleme tutunuyor.
Gerçekten sevdin mi bir parçan oluyor.
Sanma seni unuturum, her gün daha çok hatırlatıyor seni,
Varlığından çok yokluğunda…


alinti
 
Geri
Üst