İşin kötü tarafı da bu.. Biz istanbulda oturuyoruz ve okulum da burda.. Başka eve taşınmayı düşünüyorum ama annem hariç evde babamdan ve kardeşlerimden uzak kaldığımda hepsini özlüyorum..
Ayrıca evim okuluma 1 saat uzaklıkta.. Başka eve çıkmak aptallık olur diye düşünüyorum.. 
Bilmiyorum ya.. Annemle kaldıkça da kafayı sıyırıcam.. Olmucak böyle.. Şu an hala söyleniyor bana.. takmamaya çalışıyorum ama titriyorum.. Ona hiçbir saygım yok, inanın vurmamak için zor tutuyorum kendimi..
Diğer kardeşlerimi severek beni kıskandırmaya çalışıyor.. Bu zihniyette işte.. Aklınca kaybettim onu..
