Sewgiliye Mektuplar!

  • Konbuyu başlatan Konbuyu başlatan ßeLeN
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
Adı yok bu aşkın sevgili….!
yok bir dönüşüü veya çıkışı
tüm yollarımız imkansızlık ve çaresizlik
seviyoruz olmuyor işte sevgili
ne sen gelebiliyorsun nede ben
dön diyemem sana diyemem…!
olmaz yetmiyo sevgi herşeye yetmiyo
olmuyo hiçbişe yoLunda gitmiyo
zorLasakDa oLmuyo..! başaramıyoruz.
seviyoruz ama ayrıyız be sevgili
teK teseLLi seNdeki var oluşum…!
ben snde oldugum sürece sende bendesin sevgili…!​
 
Yine yoksun sen!
Bende, hatıralarda
Ağlıyoruz, sensızlıge
Döndüğün günü hayal
Ediyoruz beraber
Gelecek soğuk, gelecek karanlık
Sen dönmüyorsun geriye
Şarkılarımızın tadı yok artık
Dinlerken dalıp gitmiyorsun
Benim gibi…
Sen hıçkırıklar içinde, özlemıyorsunki beni.
 
Sevmek…
Sevebilmek için yanmak gerekirmiş
Yara almak zaten ask huzurlu yasamak
Değil iki taraflı bir savaşmış
Özlenen bir tarafmış
Mutlu olan hep gülen sevilen tarafmış
Bazen sevmek yaşamakmış ya da bir rüyaya dalmak her şeyi unutmakmış.
Her gece düşünüp ağlamakmış.
Vücudun olmayan birçok hastalığa yenik düşmesiymiş.
Ama en acısı bunları yasayarak ve
Onun böyle acı çekmediğini bile bile sevmekmiş
 
Bir Zamanlar Rengarenk Tüyleri Olan,Şirin Mi Şirin Bir Papağan Varmış.
Bu Papağan Sahibine Çok Düşkünmüş.
Sahibide Onu Çok Seviyormuş.
Bu Papağanın Sahibinin Bir Dükkanı Varmış.
Bu Dükkanda En Ünlü Olan Şey Gülyağı Şişeleriymiş.
Bu Gülyağları Birbirinden Güzel Kutulara Konulup Satılıyormuş.
Papağan Dükkana Giren Çıkan Herkese Şakalar Yapıyor,Onları Eğlendiriyormuş.
Sahibi Papağanına Çok Güveniyormuş.
Bir Gün Sahibinin İşi Çıkmış.
Dükkanı Papağana Emanet Etmiş.
Sahip Gittikten Sonra İçeriye Fare Girmiş Ve Ardındanda Bir Kedi.
Dükkandaki Tüm Gülyağı Şişelerini Devirmişler.
Papağan Onlara Bağırıp Çağırsada Artık Herşey Darmadağın Olmuştu.
Papağan Buna Çok Üzülüyordu Ama Ne Yapsın.
Sahibi Dükkana Gelir Ve Dükkanın Halini Görür.
Bu Yüzden Papağana Bağırır Ve Ona Söylemedik Laf Bırakmaz.
Bu Olaydan Sonra Papağan Korkak,Pısırık,Konuşmaz Olur Ve Tüyleri Dökülmeye Başlar.
Sahibi Bu Duruma Çok Üzülür.
Keşke Bağırmasaydım Diye Üzülür.
Günler,Haftalar,Aylar Gittikçe Papağanın Duruma İyice Kötüye Gitmeye Başlar.
Bir Gün Dükkana Kel Bir Adam Gelir Papağan Dillenmeye Başlar Ve Adama Sende Mi Gülyağı Şişelerini Devirdin Der.
 
Hayat Sana Mektubum Var!

Mahvettin hayatımı anlamadın anlamını , kabullenemedin beni ne istedin şu ßeLeN 'den tek isteği hayata sımsıkı tutunabilmekti oysa...

Yaşamak; en ölümcül kavgalarda bile insan kalabilmekmiş…
İnsandan kastım;elindekilerle yetinebilmek,şükredebilmek ve küçük şeylerele mutlu olmasını başarabilmek…
Konu aşk olunca; hüzün kalana düşsede, sabredebilmek, gelecek güzel günlere dair umut besleybilmek yüreğinde…
Yaşayarak öğrenmektir zor olan.
Mantıklı olanıda ayağın takılsada düşmemek… değilmidir zaten.
Zayıf insanların işi sitem etmek, isyan etmek yahut intihar etmek.
Yoksul olmayı kaderin acımasızlığı olarak görenlere sorulması gereken en önemli soru: sahip olduğun şeylerin yerine dünyanın en değerli hazinelerini koysan ne kadar mutlu olabilirsin?Aşık olabilir misin o yazmalı güzele? Tadını en lüx restuarantlarda bulabilir misin dürümcünün ekmek arası balığının? Kaybettiğin şeylerin arkasından, hayatın bittiğini düşünmek yerine mücadele ederek tekrar elde edebilme erdemliğini gösterebilir misin? Bu kadar sahiplenebilir misin yıldızları, güneşi, yağmuru yahut gökkuşağını…
Kaybetmekten korktuğun onca servetin varken bu kadar cesur olabilir misin hayata ve zorluklara karşı…
Tüm bu sorulara verilecek en doğru cevap nedir biliyor musunuz?

Kocaman bir HAYIR! ..........Aşk acısı çekip,yaşamanın bir anlamının kalmadığını düşünenlere gelince; esas olan sevilmek değil sevebilmektir…
Sevebiliyorsa ve kalbinden eminse bir insan ne mutlu ona.
O insan ki sevmeye devam edecek.
İhanet nedir bilmeyecek yüreği ve bu yüzden vicdan azabı çekmeyecek hayatı boyunca.
Her bitiş, bir başlangıçtır aslında ..
Her başlangıç,geçmişten kalan yaraların kabuk sarması demektir.
Yaralar kabuk sarınca acıtmaz canını.
Hatırlamak ve gülümsemekten başka hiçbirşey kalmaz geriye…
Hayat çok acımasız ve insanoğlu her geçen gün biraz daha acımasız kılıyor hayatı.
Maskeleriyle dolaşan insanlarla dolu bir toplum ve bu toplumlarla dolu bir dünya…
Yaşananlar zoruna gider bazan insanların.
Nefret etmeye başlar çevresindeki insanlardan ve yaşadığı hayattan.
Bazen yok etmek ister kötü olan herşeyi,bazende yok olup gitmek ister sonsuzluğa…
İşte yaşamanın en gerçek ve en mantıklı açıklaması;Yaşamak;en ölümcül kavgalarda bile insan kalabilmektir…
 

Hayat Sana Kastım Var.. Tıpkı senin Olduğu Gibi..

Hayattan her sıkıldığımda,hayatımın anlamını kaybettiğimde yaklaşık bir saat yürüyüş sonunda bir dağa çıkar avazım çıktığı kadar bağırır,ağlar,güler ve böylece kendimi rahatlatıp inerim.
Yine hayatımın anlamını kaybettiğim birgündü ve yine kendimi dağda bulmuştum.Ağladım,güldüm ,avazım çıktığınca bağırdım ve yine kendimi rahatlatmayı başarmıştım.Aşağı inerken iki kayanın arasına sıkışmış bir menekşe gördüm.O kadar güzel ve hayat dolu duruyordu ki…Yalnız olmasına rağmen, yaşam kaynağı olan su olmamasına rağmen,kayaların arasında sıkışıp kalmasına rağmen hiç şikayetçi değil şikayetçi olmadığı gibi güzelliğinden de hiçbirşey eksilmemişti.Aklıma biz insanlar geldi.Binlerce,milyonlarca güzelliğe rağmen yine de kötülüğü görebilmeyi başarabiliyorduk.Ya da etrafımızda milyarlarca insan olmasına rağmen yalnızlığa düşebiliyorduk,ya da biz kendimizi öyle hissedebiliyorduk.Oysa o menekşe tek başına olmasına rağmen her tarafında engeller olmasına rağmen ayakta durabiliyor,şikayet etmeyebiliyordu.Belki de etrafında ki kayaları, ağaçları,kötü otları sevgisiyle besliyordu.

İşte o günden sonra dağa çıkmaz oldum.Hayattan ne zaman sıkıldığımı yada yalnız kaldığımı hissetsem aklıma o menekşe gelir ve beni tekrardan hayata sımsıkı bağlar.Evet o menekşe beni de hayata bağlamayı başarmıştı.Artık bende kendimi menekşe gibi hissediyorum.Şimdi seçim sizin ya menekşe olacaksınız yada…
 
Oda Bir Melek....

Sen herkesten farklı olanımsın; gülüşün, bakışın, bana olan sıcaklığın herşeyin…

Kimsenin kimseyi dinlemediği zamanlar olur ya senin sayende benim o zamanlarım hiç bir zaman olmuyor…

Herşeyiyle mükkemmelimsin uğurlumsun benim. En değer verdiğim acı çekip üzülmesini istemediğimsin…
Kendimi kötü hissettiğimde bir anda ortalıkta beliriviyorsun 🙂 kurtarıcım oluyorsun bazen bazen yalancım ama hep yanımda olansın… 😀
Kaybetme korkusu o kadar çok var ki bende…
Sakın beni bırakma dediğim tek şahissin sakın bırakma olur mu meleğim…
Ne olursa olsun kim ne derse desin kıskananlar çatlasın kardeşim kardeşliğimizi aramıza kimse giremezz ......................................................Seni Seviyorum Meleğim...
 

Benzer Diğer Konularımız !

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymis
Cevaplar
0
Görüntüleme
347
CaRiZmA
S
Her an Seni Yaşıyorum
Cevaplar
0
Görüntüleme
2K
sevde 7
S
ünlü kişilerden aşkın tanımları
Cevaplar
0
Görüntüleme
3K
*MeleK*
sevmek dedigin nedir ki??...
Cevaplar
1
Görüntüleme
968
Ayışık
Şizofren aşkım
Cevaplar
0
Görüntüleme
1K
KızılÖtesi
Sayende öLümü özLedim Ben ...
Cevaplar
0
Görüntüleme
501
ARWEN
Bugün gözlerinde ihaneti gördüm
Cevaplar
0
Görüntüleme
1K
HaYaL
Menü
Giriş yap
Kayıt ol