Birgün Mevlana eve girer ve hanımı ona sorar;
bu kadar aşıksın Mevlaya şükürler olsun bu aşkı yaşayıp yaşatana
peki bana ne kadar aşıksın der;
Mevlana hanımına şöyle der;
Sen benim;
Yaradan’dan ötürü yaradılanı sevişim,
Bir adım gelene on adım gidişimsin…
Ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin…
Sen benim;
Bugünüme şükür ve…
yarınıma dua edişim,
Azla yetinişim,
çoğa göz dikmeyişimsin,
Ve kapanmayan avuç içimsin… Hz. Mevlana
Birgün Mevlana eve girer ve hanımı ona sorar;
bu kadar aşıksın Mevlaya şükürler olsun bu aşkı yaşayıp yaşatana
peki bana ne kadar aşıksın der;
Mevlana hanımına şöyle der;
Sen benim;
Yaradan’dan ötürü yaradılanı sevişim,
Bir adım gelene on adım gidişimsin…
Ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin…
Sen benim;
Bugünüme şükür ve…
yarınıma dua edişim,
Azla yetinişim,
çoğa göz dikmeyişimsin,
Ve kapanmayan avuç içimsin… Hz. Mevlana
Açma pencereni girmesin yeller seni sevdigimi bilmesin eller ..
GüLü seV dikEni batMasIn yaşaMayı seV iZ bırakMsın ÖyLe birinİ seVki Sen ölüNce O hiÇ yaşaMasın...
HaLa Küçük ßir Kız Çocuğuyum HaLa Yüksék Sésé KırıLır HaLa KoLumu Sértçé Tutarsan AğLarım ßana PahaLı ŞéyLér ALma ELma Şékériné ßayıLırım Né OLur Tut ELLérimi YaLnızLıktan Korkarım Çok Canım Acıyor SöyLé Géçér Mi? Né Kadar ßüyüméLiyim ? Uyusam ßitér Mi? ßu GözyaşLarı ßaLıkLara Yétér Mi?Küçük Dünyam ßu Sarsıntıya Dirénir Mi?
canımm elifimm neden canın sıkkın biliyomusunn elifimm bazen sonunu göremediğin bir yere yürümekte güzell herşey istediğin gibi olur inşalllah elifimm sen hiç üzülme
İnsan ömrü bir kitap misali değil midir?
Kimininki bir satırlık, kimininki bin sayfalıktır
Tek ortak noktaları bir gün biteceğidir...
Ben hüzün dolu bir kitabım
Benim acılarım sayfa, göz yaşlarımsa mürekkep oldu
Anlattılar birer birer, ama konu hep aynıydı
Hayat akışım bir çizgiydi, çizginin adı ise "hüzün"
Ben hüzün dolu bir kitabım
Senaryo baştan belliymiş, acılar benim kaderimmiş
Mutluluğu yakalamaya uğraşırken, tebessüm etmek bile
Yasakmış
İstesem de istemesem de oynamaya mecburum
Ben hüzün dolu bir kitabım
Aşk'tır karanlıkta insanı aydınlatan
O'dur insanın ruhunu, beynini güzelleştiren
Ben mahrum kaldım aşka, hala karanlıktayım
Ben hüzün dolu bir kitabım
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]—bir roman daha düştü yetim kalan aşklara... Belki de atık zamanlarda yenilmiş sevgi yanılsamalarına. Kirlenmişim! Kader yoksulu yalnızlıklar da karalara yazılınca; sağır duvarlar ısmarlanmış yüz(üm)deki tebessüm bile... Her şey o kadar sıradan ki... [/FONT]