21.12.2009/Pazartesi
2009'un son günlerindeyiz günlük.
2009 ki benim için bi dönemin bitişi diğerinin başlangıcı sayılabilecek bir yıl.
Şöyle bi tartsam düşünsem hangisi ağır basar acaba.
Acı mı tatlı mı?
Biricik aşkımla evlendim dünyanın en mutlu insanı oldum.
Hamile kaldım dünyanın en mutlu insanları olduk eşimle...
Sonra bebeğim öldü daha 1,5 aylıkken ve benim için hayat sanki bitti.
Ama herşeye rağmen bütün kavgalarımıza,çekilmezliğime,hırçınlığıma,vıdı vıdısı eksik
olmayan çeneme ve en önemlisi bebeğime sahip çıkamayıp onun daha doğmadan
ölmesine yol açmama rağmen eşim sevgili eşim asla ve hiç bi şekilde ellerimi bırakmadı.
Acımı unuttum ,kalbime gömdüm.
Yaşamaya devam ettim her şey eski düzenine döndü.
Ben peki?
Ben eski ben olabildim mi?
Hayır?2009 un benden götürdüğü en önemli şey belki de buydu.Beni benden aldı ve bana
çok yabancı olan bana hiç benzemeyen bir ben verdi geriye....
Şimdi bu bilmediğim benin benliğinde kaybolmamak için kendimi yeniden keşfe çıktım
ben de.Diyebilirim ki aslında benim için 2010 diye bir yıl olmayacak...
2009'un bitişi benim 0001'imin başlangıcı olacak....
Görüşmek üzere günlük.Hoşçakal...