Olric ve Efendisi (Oğuz Atay- Tutunamayanlar)
Olric ve efendisi, kimdir, sözleri, şiiri, kitabı, kitap, yazarı, hakkında herşey burada meleklerim.
Son zamanlarda bir fenomen haline gelen ve dillerden düşmenyen Olric ve efendisi hakkında bilinmeyenler bu yazıda meleklerim. Dahası Olric ve efendisi dialograrının en anlamlılarından oluşan bir arşivi de sizlerle paylaşmak istiyorum.
Bir garip adamdır Olric..
Saygılı ve mütevazi..
İç sesidir ..
Turgut Özben'in kafasının içinde yaşar..
Selim Işık'ın gölgesinden bir garip hayata düşmüştür..
Tutunamayanların inadına bir adamın ben'liğine yapışıp kalmıştır..
Oğuz Atay / Tutunamayanlar ..
***
-Selim’i de yanımıza alacağız.
-Bu nasıl sağlanacak efendimiz?
-Bu kadar işi başardıktan sonra bunun lafı mı olur Olric?
Selim kör taklidi yapacak Olric.
Onu kullanacağız Olric.Akşamüstü işimiz bitince bir çeşmenin yanında çömelip paraları sayacağız.
Bat dünya bat diyeceğiz!
Çok güleceğiz olric.Elaleme rezil olacağız...
***
-Yağmur yağıyor Olric. Islanıyor etraf, ağlasak kimse anlamaz değil mi?
-Anlamaz efendimiz..
***
-Tut ki güneş açtı.. papatyalardan taç yapar mı saçlarımıza?
***
-Ve ben Olric düşmeseydim düşlerimin sırtından zaten inecektim...
***
-Daha kaç kez ıskalayacağız hayatı Olric?
-Oklarımız bitene kadar efendimiz....
***
***
-Sustu mu Olric?
-Sustu efendimiz...
-Biz de susalım mı Olric?
-Siz bilirsiniz efendimiz...
-Bizi susmasına kabul eder mi Olric?
-Eder efendimiz...
***
-Sevelim mi Olric?...
-Sevmek nedir efendimiz?
-Sevmek vazgeçmektir Olric..
-Vazgeçtiyseniz sevelim efendimiz..
***
***
-Biliyor musun Olric
ben sana "unutmabeni çiçekleri" getirirdim.
“gözüm kararıyor Olric!"
Elimden bir kaza çıkacak.ben Selim’e benzemem, yanlış adam seçtiler beni bu işe memur etmekle.
Ben özel teşebbüsüm Olric!
***
Sen acıyı biriktirmeyi seversin Olric…
Sen biriktirmeyi seversin....hadi devam et şimdi …kuru yaprakları...
Deniz taşlarını… gözyaşını… sorulamamış soruları …
Senden kalan sesleri… yaşanamamış paylaşılmışlıkları…
Birlikte harcamak üzere kalbinde biriktirilmiş zamanları ve hüznü…
Ve özlemi biriktirmeye…
''Ne olurdu sen insan olsaydın Olric ya da Selim ölmeseydi.''
İçini tarifsiz bir korku kaplıyor, olduğu yerde ter içinde kalıyordu. Selim`i düşünen Turgut tan başka bütün Turgutlar, birdenbire onu yalnız bırakıyordu....
***
-Olric, bana edilgen bir kelime söyler misin?
-Emin misiniz?
-Evet Olric. hem de en yakıcı olanını söyle!
-Silinmek efendimiz. yeterince edilgen mi?
-Fazlasıyla edilgen...
***
-Herkes geçer diyor, geçer mi Olric?
Herkes ne bilir acımı,
Herkes ne bilsin acımızı!…
Yaşar gibi yapmaktan, özlemez gibi yapmaktan,
İyiymiş gibi yapmaktan, nefes alıp onu içimde tutmaktan,
O nefeste boğulmaktan sıkıldım.
Ki nefessizlikten değil nefesten boğulmaktır marifetimiz Olric…
***
-Yağmur yağıyor Olric, ıslanıyor etraf... ağlasak kimse anlamaz değil mi?
-Anlamaz efendimiz...
-Anlasa ne olur...
-Utanırız efendim...
-Sevmeyi göze alan utanırmıymış Olric ..."
***
-Ona yaptığınızı bana yapamayacaksınız. beni yolumdan çeviremeyecekler Olric! insan, Selim olduktan sonra ne yapsa olur, anlıyor musun Olric?
-Anlıyorum efendimiz.
-Anlamasan da olur. kimse anlamasa da olur. gerçek hürriyet budur Olric. ben anlıyorum. anlatamasam da olur.
***
-Sus Olric düşünüyorum.
-Düşünmek ne haddinize efendim.
-Descartes düşündükçe var oluyor.
-O düşündükçe var olur, siz yok olursunuz efendimiz.
***
Sonbahar gibi hep kaynayan bir neşeyle savrulurdun hayatın içinde.
Yaprak yaprak, yön seçmeden!
Ben yüzüme kondurduğum hüzünle boyardım her şeyi…
Sen hazan yüzlüm olurdun Olric…
***
Az´ım Olric...azımsanıyorum...azım sanıyorum!...
Gidip bir köşede biriktirme zamanım geldide geçti bile…
Ki az zamanda ne şiirler biriktirmiştim içimde…
***
-Gözden ırak, gönülden de ırak olur mu efendimiz ?..
-Hayır Olric !..
Yüreğinde bir yer açıp oraya oturttuğun her kimse ; Seninle birlikte gider her yere...
-Ben kötü birimiyim efendim?Yüreğimde giden onca insanın yüreğinde bir yerim olduğuna neden inanmakta zorlanıyorum?
-Onlar gerçekten gittiği içindir Olric....
***
-Hayat Nedir Olric...?
***
Üzülme Turgut, bunu karşındaki bilmiyor Turgut, biraz gülümse Turgut, anlıyormuş gibi bak
Turgut; kimse o kadar akıllı değildir, kimse seninle korktuğun kadar ilgili değildir.
Neysem, ne olduysam daha iyisini dosyalarından çıkarıp burnuma dayıyorlar sanki. az gelişmiş öfkeme de burun kıvırıyorlar,dudak büküyorlar. daha beter olun! daha beter olun! inşallah yakında ölüme de çare bulursunuz ve ben de binlerce yıl kulağınızın dibinde sızlanır dururum.. ya beni anlarlarsa sonunda? daha kötü, daha kötü..!
***
-Kim o olric
Söyle taşıya biliyorsa beni alsın olric
- Olur mu efendimiz
çileyle yoğrulmuş ömrün ederi bu olamaz efendimiz
***
?'...Çek çıkar düştüğüm kuyudan…
ki biliyorsun ben var halimle yok olma çabasındayım…
nefes aldığın her anı hayata döndürememenin telaşındayım..
yazıyorum olric…okuya okuya bul beni…
ne imla..ne satır arası... ne paragraf..
......boşluk yok Olric...dopdoluyum...
Buralarda kalakaldım olric...
bir o kadar durgun…Öyle bir şey işte...
görüyorum ki Benimle birlikte hiçbir şey kalakalmıyor…
***
Ölümü bilerek yaşamak istiyorum Olric.Yaşamın anlamını bilmek için,ölümün anlamının karanlıkta kalmasını istemiyorum.
ben,ucuz yaşantıların asil kahramanı,ucuz şövalye romanlarının nesli tükenmiş son temsilcisi ben,bunu nasıl yapacağım?
Ucuz geçmişimi nasıl inkâr edeceğim?
Günahlarımın ağırlığına dayanamıyorum Olric....
Neden beni uyarmadın?
***
Bak yağmur yağıyor yine… üstelik gri….
Bu aralar yağmurların rengi hep gri...
Sen… yağmur ve bir bardak demli çay...
birbirinize ne de çok yakışıyorsunuz…
sen çayı çok seversin Olric…yağmuru da ben…
sensiz çay ısıtmıyor içimi Olric…
***
-Bazen Yok Olmak Hiç Olmak'tan İyidir Olric..!!
- Yok'mu Olalım Efendimiz ?
-Varmı'yız ki Olric ?..
***
Aşk belki… her bitenle başlayandı… Başlayamadım Olric!... aşk dediğim benden doğandı... gidişimin en büyük nedeni Uzaklarına çekilip uzaklarından bakmak seni yeniden doğurmaktı… Kim bilirdi ki gitmeye karar verenin gitmek için hangi sözün ardına gizlendiğini? Dönmek için elbet gitmek gerekir ama sen fazla açıldın kıyından… Çek kürekleri Olric... çek kürekleri ... biliyorsun ki ne kadar çeksen asla kıyılara ulaşamayacağız!
***
?-Geldin mi olric?
-Geldim efendimiz.
-Gene başbaşayız, gene yalnız.
-Siz istediniz.
***
Hüzne bulanmadan yaşanmıyor ki olric...
İlk açılan yaranın bir daha kapanmayacağını…
İlk kopan fırtınanın ömür boyu dinmeyeceğini…
Hep ilk olanın ne varsa aniden değiştirileceğini nereden bilebilirdin ki Olric... Şehirler değiştiriyorum…Olric…"içimden şehirler geçiyor sen her durakda duruyor inmiyorsun"lara takılıp kalıyo...rum…
Şehirler değişiyor olric…
Ben değişiyorum…
Değiştikçe kanıyorum…
Dünya da değişiyor ...
Bir yaşanmışlıklar olduğu gibi duruyor işte...
"Sen yok desen de... Ay dolunay işte..."
***
-Olric susuyorsun.. Korkma olric Susmak'la ilgili aptal bir kelime oyunu yapmaya niyetim yok.. Su'sarsam susarım Olric, bunun için parantezlerimi kullanmam.. peki Olric ya ölürsem buna uygun bir kafiye buluruz dimi.. Gelmiyor içimden Olric, içimi o mengene gibi sıkıştıran şeyi şairane bir dille anlatmak gelmiyor.. Hiçliğimi daha afilli kılmak hayatı daha yaşanılır kılmıyor.. Küstüm olric, şairlerede küstüm.. Onlar inandırdı bizi "yarınlar güzel olacak yalanına"..Peki Olric yarın olacak mı?
***
-Ben…Aşk belki... diyerek çıktım yola…
Aşk belki… her bitenle başlayandı…
Başlayamadım Olric!...
***
- Ne anlamsız bir yaşantı. Dolabın kapağında bir yazı; yangında ilk kurtarılacak eşya. Onu değil beni kurtarın.
***
?-Benim gibi, günlük yaşantı batağına saplanmış biri ne yapabilir Olric?
-Her yaşantınızda turgut'luk olduktan sonra gerisinin ne önemi var efendimiz?
-Anlamadım olric.
-Anladınız efendimiz? anlamaktan korkuyorsunuz sadece.
-Ben turgut'um olric. Turgut Özben. bunca rezilliğimden sonra nasıl...
-Ölmekten mi korkuyorsunuz efendimiz?
-Bilmiyorum Olric. büyük bir karışıklık ve belirsizlik seziyorum. Yaşantılarıma verdiğim eski anlamlar, birer birer kaçıyor. yeni anlamlar veremiyorum kelimelere. ben Selim değilim Olric. Selim romanları okuya okuya Selim'liğe özenen bir don kişot olmaktan korkuyorum...
***
-Hürriyet kötü bir kavram Olric.
Öyle , anlattıkları gibi özlenecek bir ortam değil.
Bu hürriyet ,
…kulağıma kötü şeyler fısıldıyor Olric.
Duymak istemiyorum…!
***
-Bir türlü sonuna gidemiyorduk rüyalarımızın korkuyorduk korkuyordum Hayallerinde bile korkar mı insan?
***
-İçimi bir soğukluk kapladı Olric. Uzaktaki ülkemin, buzlar ülkesinin bir özlemi olacak bu Olric. Bu sahte sıcaklık beni hiç ısıtmadı; şimdi anlıyorum bunu.
***
-Sonuçlara katlanmalıyız olric:katlanmalısın.Bana bir yerde dur diyemezsin.Bİr kişide sonuna kadar gitmeli.Ölümün bile yarıda bırakmasına izin vermemeli..
***
-Sen acıyı biriktirmeyi seversin Olric!
***
Ölseydim de bugünleri görmeseydim! Selim bir şey söyle, nasıl bir şaka olduğunu anlat bana bunun. Bat dünya bat! Ya da aklımı başımdan alın da Olric'le birlikte mısır satalım cami avlularında...
-Dayanamıyorum Olric..
-Haklısınız efendimiz..
Oğuz Atay ..
Bütün rüyalar artık birbirine karışıyor Olric. Düş ve gerçek arasındaki çizgi siliniyor...
***
Öyleyse, ben de hayatımın sonuna kadar aynı yerde kımıldamadan oturacağım, herkes istediği kadar koşsun.
Beni anlayacak insan, oturduğum yerde de beni bulur.
Oturacağım ve bekleyeceğim...
***
-Bu masalı yürütecekmiyiz Olric?
-Evet efendimiz. Dünyada bir tane kahraman bulunmalı...
***
-Nefes alamıyorum Olric.
Bu insanlar içinde kendime rol biçemiyorum...
Ah Olric, ölemiyorum bile!
***
-Bir gün bu çiçekler o kadar büyüyecekler ki bütün reklam demirlerini örtecek.
Sarmaşıklar reklam levhalarına saracak ve tabiat medeniyeti yutacak. O zaman biz ne olacağız Olric? -Biz her zaman yolda olacağız efendimiz.
***
-Yolun sana tahammül ettiği kadar yolcusun Olric
Gitmek; aslında “seni sevmeyenleri güldürmeyi göze almaktır” Olric
Saat kaç Olric ?
-Onunlabirömürolmaya az var efendimiz ...
***
-Ne zoruma gidiyor biliyor musun Olric ?
O'na yazdıklarımı, ondan başka herkes okuyor..
***
- Elimde olmayan şeyler var, Olric..
-Nedir efendimiz?
-Elleri Olric elleri..
***
-Susalım mı Olric ?
-Konuşsanız ne değişecek Efendim ...
-Hiç birşey Olric ...
-Susalım birkez daha Efendim ...
-Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler, Olric !!!
...Ağzına dolar insanın..
Sussan; Acıtır.. Konuşsan; kanatır...
Susalım birkez daha Olric ....
***
-Güçlü olmak artık beni yoruyor Olric
Herkese karşı dimdik olmak
Arkasında durmak attığım her adımın yoruyor
Ki buralarda bilmem hangi uykunun hangi köşesinde
Beklemedeyim hiç gelmeyecek olanı......
***
- Herkes işini biliyor bizden başka. Ben bütün insanlara hayranım Olric.
Bütün satıcılar, biletçi yanlarından geçerken nasıl gülümsemek gerektiğini ve arkasından nasıl küfredileceğini biliyorlar.
***
-Her Doğan Gün Parantez Açtı Gönlümüze Ömrümüze Beynimize ..
Ama İçini Dolduramadık Olric
Anlamını Kaybetti Parantez"in İçini Doldurduğumuz
Tüm Sahici Sandığımız Cümleler...
***
- İnsan yorulur mu bazen insan olmaktan Olric.?
Oğuz Atay...
O zamanlar, henüz, Olric yoktu; hava raporlarıda günlük bültenlerden sonra okunmuyordu. Henüz durum, bugünkü gibi açık ve seçik, bir bakımada belirsiz değildi.
***
- Kolundaki Yaralar Efendim ?
-Tutunurken Öyle Oldu Olric
-Ya"Yüreğindeki Yaralar" Efendim ?
-Tutulurken Öyle Oldu Olric
-"Peki Ya Gözlerindeki Suskunluk" Ne Efendim ?
-Hiç Dokunma,Sus Olric
- Sus"tum Efendim...
***
-Tutturmuşlar biz ayrıldık diyorlar !..
Öyle mi Olric ?..
Ayrıldık mı biz..?
Bu insanlar gerçekten deli Olric ;
Senin içimde saklandığını hala göremediler...!
***
-Hüzne bulanmadan yaşanmıyor ki Olric...
İlk açılan yaranın bir daha kapanmayacağını…
İlk kopan fırtınanın ömür boyu dinmeyeceğini…
Hep ilk olanın ne varsa aniden değiştirileceğini nereden bilebilirdin ki Olric... Şehirler değiştiriyorum…Olric…"içimden şehirler geçiyor sen her durakda duruyor inmiyorsun"lara takılıp kalıyorum…
Şehirler değişiyor olric…
Ben değişiyorum…
Değiştikçe kanıyorum…
Dünya da değişiyor ...
Bir yaşanmışlıklar olduğu gibi duruyor işte...
"Sen yok desen de... Ay dolunay işte..."
***
-''Sevdiğini incitir insan" diyenleri haklı çıkaracak kadar acıyla yanışım. Ne ekersen onu biçersin diyen rüzgarım sonrasındaki fırtınalarım… Bir şiire vurulup da hiçbir şiir olamayışım... ve nerede… nasıl… ne zaman sonlanacağını artık pek de umursamadığım… bilemediğim hayatım… Hepsi bir "yaşandı bitti" noktasının etrafında dolanıyor… nokta gelip koyuyor sonunu… hadi durma al yalnızlığımı ört üzerine Olric...
***
-Yolun sana tahammül ettiği kadar yolcusun Olric
Gitmek; aslında “seni sevmeyenleri güldürmeyi göze almaktır” Olric
Saat kaç Olric ?
-Onunlabirömürolmaya az var efendimiz ...
***
-Ne Çok Şey Biliyorlar Bu İnsanlar Olric ?
- Herkes İşine Geleni Biliyor Efendim...
***
- İnsanın en iyi dostu kimdir Olric?
-Hayattır efendim.
-Peki ya o niye?
-Ölene kadar insanı yalnız bırakmaz da ondan efendim.
-Tamam Olric sus yalnız kalmak istiyorum.
***
-Geçer"mi Olric ?
- Geç"miş Aslında Geçmez"miş Efendim
Hep Bir Köşe"de Yerinden Çıkmak İçin
Geceyi Beklermiş ...
***
- Donuk Gözbebeklerimdeki Çığlığın Bir Adı Yok
Yüzümü Ellerinin Arasına Alıpta Söyle Olric
Nereye Eser Bu Rüzgar ?
***
-Tutunamayanların Hayatında Vakit Hep Geç Kaldı Olric…
Hep Acele Ettiler Ama Hep Geç Kaldılar..
***
- Sevmek ne demek olric....
Oğuz Atay..
Son zamanlarda bir fenomen haline gelen ve dillerden düşmenyen Olric ve efendisi hakkında bilinmeyenler bu yazıda meleklerim. Dahası Olric ve efendisi dialograrının en anlamlılarından oluşan bir arşivi de sizlerle paylaşmak istiyorum.
Bir garip adamdır Olric..
Saygılı ve mütevazi..
İç sesidir ..
Turgut Özben'in kafasının içinde yaşar..
Selim Işık'ın gölgesinden bir garip hayata düşmüştür..
Tutunamayanların inadına bir adamın ben'liğine yapışıp kalmıştır..
Oğuz Atay / Tutunamayanlar ..
***
-Selim’i de yanımıza alacağız.
-Bu nasıl sağlanacak efendimiz?
-Bu kadar işi başardıktan sonra bunun lafı mı olur Olric?
Selim kör taklidi yapacak Olric.
Onu kullanacağız Olric.Akşamüstü işimiz bitince bir çeşmenin yanında çömelip paraları sayacağız.
Bat dünya bat diyeceğiz!
Çok güleceğiz olric.Elaleme rezil olacağız...
***
-Yağmur yağıyor Olric. Islanıyor etraf, ağlasak kimse anlamaz değil mi?
-Anlamaz efendimiz..
***
-Tut ki güneş açtı.. papatyalardan taç yapar mı saçlarımıza?
- Bilinmez efendimiz...
- Yıldız kaydığında diler mi bizimle olmayı?
- Sanmam efendimiz...
- Ben de sanmam... gidelim olric...
***
-Ve ben Olric düşmeseydim düşlerimin sırtından zaten inecektim...
***
-Daha kaç kez ıskalayacağız hayatı Olric?
-Oklarımız bitene kadar efendimiz....
***
- Bu yol nereye çıkar Olric?...
- Hiçbir yere efendimiz...
- Hiçbir yer neresidir Olric?...
- Doğru yerdir efendimiz...
- Gidelim mi?..
- Vardık efendimiz......
***
-Sustu mu Olric?
-Sustu efendimiz...
-Biz de susalım mı Olric?
-Siz bilirsiniz efendimiz...
-Bizi susmasına kabul eder mi Olric?
-Eder efendimiz...
***
-Sevelim mi Olric?...
-Sevmek nedir efendimiz?
-Sevmek vazgeçmektir Olric..
-Vazgeçtiyseniz sevelim efendimiz..
***
- Gidelim mi Olric?
- Gidelim efedimiz ....
- Nereye Olric?
- O nerde Olric?
- Kalpte efendimiz..
- Gidelim Olric...
***
-Biliyor musun Olric
ben sana "unutmabeni çiçekleri" getirirdim.
“gözüm kararıyor Olric!"
Elimden bir kaza çıkacak.ben Selim’e benzemem, yanlış adam seçtiler beni bu işe memur etmekle.
Ben özel teşebbüsüm Olric!
***
Sen acıyı biriktirmeyi seversin Olric…
Sen biriktirmeyi seversin....hadi devam et şimdi …kuru yaprakları...
Deniz taşlarını… gözyaşını… sorulamamış soruları …
Senden kalan sesleri… yaşanamamış paylaşılmışlıkları…
Birlikte harcamak üzere kalbinde biriktirilmiş zamanları ve hüznü…
Ve özlemi biriktirmeye…
''Ne olurdu sen insan olsaydın Olric ya da Selim ölmeseydi.''
İçini tarifsiz bir korku kaplıyor, olduğu yerde ter içinde kalıyordu. Selim`i düşünen Turgut tan başka bütün Turgutlar, birdenbire onu yalnız bırakıyordu....
***
-Olric, bana edilgen bir kelime söyler misin?
-Emin misiniz?
-Evet Olric. hem de en yakıcı olanını söyle!
-Silinmek efendimiz. yeterince edilgen mi?
-Fazlasıyla edilgen...
***
-Herkes geçer diyor, geçer mi Olric?
Herkes ne bilir acımı,
Herkes ne bilsin acımızı!…
Yaşar gibi yapmaktan, özlemez gibi yapmaktan,
İyiymiş gibi yapmaktan, nefes alıp onu içimde tutmaktan,
O nefeste boğulmaktan sıkıldım.
Ki nefessizlikten değil nefesten boğulmaktır marifetimiz Olric…
- evet efendimiz.
- Bana katıldığını bilmek güzel. arada ses vermen güzel; içimin sesi de olmasa ölürüm yalnızlıktan.
***
-Yağmur yağıyor Olric, ıslanıyor etraf... ağlasak kimse anlamaz değil mi?
-Anlamaz efendimiz...
-Anlasa ne olur...
-Utanırız efendim...
-Sevmeyi göze alan utanırmıymış Olric ..."
***
-Ona yaptığınızı bana yapamayacaksınız. beni yolumdan çeviremeyecekler Olric! insan, Selim olduktan sonra ne yapsa olur, anlıyor musun Olric?
-Anlıyorum efendimiz.
-Anlamasan da olur. kimse anlamasa da olur. gerçek hürriyet budur Olric. ben anlıyorum. anlatamasam da olur.
***
-Sus Olric düşünüyorum.
-Düşünmek ne haddinize efendim.
-Descartes düşündükçe var oluyor.
-O düşündükçe var olur, siz yok olursunuz efendimiz.
***
Sonbahar gibi hep kaynayan bir neşeyle savrulurdun hayatın içinde.
Yaprak yaprak, yön seçmeden!
Ben yüzüme kondurduğum hüzünle boyardım her şeyi…
Sen hazan yüzlüm olurdun Olric…
***
Az´ım Olric...azımsanıyorum...azım sanıyorum!...
Gidip bir köşede biriktirme zamanım geldide geçti bile…
Ki az zamanda ne şiirler biriktirmiştim içimde…
***
-Gözden ırak, gönülden de ırak olur mu efendimiz ?..
-Hayır Olric !..
Yüreğinde bir yer açıp oraya oturttuğun her kimse ; Seninle birlikte gider her yere...
-Ben kötü birimiyim efendim?Yüreğimde giden onca insanın yüreğinde bir yerim olduğuna neden inanmakta zorlanıyorum?
-Onlar gerçekten gittiği içindir Olric....
***
-Hayat Nedir Olric...?
***
Üzülme Turgut, bunu karşındaki bilmiyor Turgut, biraz gülümse Turgut, anlıyormuş gibi bak
Turgut; kimse o kadar akıllı değildir, kimse seninle korktuğun kadar ilgili değildir.
Neysem, ne olduysam daha iyisini dosyalarından çıkarıp burnuma dayıyorlar sanki. az gelişmiş öfkeme de burun kıvırıyorlar,dudak büküyorlar. daha beter olun! daha beter olun! inşallah yakında ölüme de çare bulursunuz ve ben de binlerce yıl kulağınızın dibinde sızlanır dururum.. ya beni anlarlarsa sonunda? daha kötü, daha kötü..!
***
-Kim o olric
- Kapıcı, efendimiz.
- Ne istiyor olric
- Çöp var mı diye soruyor efendimiz
Söyle taşıya biliyorsa beni alsın olric
- Olur mu efendimiz
çileyle yoğrulmuş ömrün ederi bu olamaz efendimiz
- Ya ne olric bunca şeyden sonra göğsümüze nişan takacak değiller ya
- Ama efendimiz...
- Kapat kapıyı olric üşüyorum...
***
?'...Çek çıkar düştüğüm kuyudan…
ki biliyorsun ben var halimle yok olma çabasındayım…
nefes aldığın her anı hayata döndürememenin telaşındayım..
yazıyorum olric…okuya okuya bul beni…
ne imla..ne satır arası... ne paragraf..
......boşluk yok Olric...dopdoluyum...
Buralarda kalakaldım olric...
bir o kadar durgun…Öyle bir şey işte...
görüyorum ki Benimle birlikte hiçbir şey kalakalmıyor…
***
Ölümü bilerek yaşamak istiyorum Olric.Yaşamın anlamını bilmek için,ölümün anlamının karanlıkta kalmasını istemiyorum.
ben,ucuz yaşantıların asil kahramanı,ucuz şövalye romanlarının nesli tükenmiş son temsilcisi ben,bunu nasıl yapacağım?
Ucuz geçmişimi nasıl inkâr edeceğim?
Günahlarımın ağırlığına dayanamıyorum Olric....
Neden beni uyarmadın?
***
Bak yağmur yağıyor yine… üstelik gri….
Bu aralar yağmurların rengi hep gri...
Sen… yağmur ve bir bardak demli çay...
birbirinize ne de çok yakışıyorsunuz…
sen çayı çok seversin Olric…yağmuru da ben…
sensiz çay ısıtmıyor içimi Olric…
***
-Bazen Yok Olmak Hiç Olmak'tan İyidir Olric..!!
- Yok'mu Olalım Efendimiz ?
-Varmı'yız ki Olric ?..
***
Aşk belki… her bitenle başlayandı… Başlayamadım Olric!... aşk dediğim benden doğandı... gidişimin en büyük nedeni Uzaklarına çekilip uzaklarından bakmak seni yeniden doğurmaktı… Kim bilirdi ki gitmeye karar verenin gitmek için hangi sözün ardına gizlendiğini? Dönmek için elbet gitmek gerekir ama sen fazla açıldın kıyından… Çek kürekleri Olric... çek kürekleri ... biliyorsun ki ne kadar çeksen asla kıyılara ulaşamayacağız!
***
?-Geldin mi olric?
-Geldim efendimiz.
-Gene başbaşayız, gene yalnız.
-Siz istediniz.
***
Hüzne bulanmadan yaşanmıyor ki olric...
İlk açılan yaranın bir daha kapanmayacağını…
İlk kopan fırtınanın ömür boyu dinmeyeceğini…
Hep ilk olanın ne varsa aniden değiştirileceğini nereden bilebilirdin ki Olric... Şehirler değiştiriyorum…Olric…"içimden şehirler geçiyor sen her durakda duruyor inmiyorsun"lara takılıp kalıyo...rum…
Şehirler değişiyor olric…
Ben değişiyorum…
Değiştikçe kanıyorum…
Dünya da değişiyor ...
Bir yaşanmışlıklar olduğu gibi duruyor işte...
"Sen yok desen de... Ay dolunay işte..."
***
-Olric susuyorsun.. Korkma olric Susmak'la ilgili aptal bir kelime oyunu yapmaya niyetim yok.. Su'sarsam susarım Olric, bunun için parantezlerimi kullanmam.. peki Olric ya ölürsem buna uygun bir kafiye buluruz dimi.. Gelmiyor içimden Olric, içimi o mengene gibi sıkıştıran şeyi şairane bir dille anlatmak gelmiyor.. Hiçliğimi daha afilli kılmak hayatı daha yaşanılır kılmıyor.. Küstüm olric, şairlerede küstüm.. Onlar inandırdı bizi "yarınlar güzel olacak yalanına"..Peki Olric yarın olacak mı?
***
-Ben…Aşk belki... diyerek çıktım yola…
Aşk belki… her bitenle başlayandı…
Başlayamadım Olric!...
***
- Ne anlamsız bir yaşantı. Dolabın kapağında bir yazı; yangında ilk kurtarılacak eşya. Onu değil beni kurtarın.
***
?-Benim gibi, günlük yaşantı batağına saplanmış biri ne yapabilir Olric?
-Her yaşantınızda turgut'luk olduktan sonra gerisinin ne önemi var efendimiz?
-Anlamadım olric.
-Anladınız efendimiz? anlamaktan korkuyorsunuz sadece.
-Ben turgut'um olric. Turgut Özben. bunca rezilliğimden sonra nasıl...
-Ölmekten mi korkuyorsunuz efendimiz?
-Bilmiyorum Olric. büyük bir karışıklık ve belirsizlik seziyorum. Yaşantılarıma verdiğim eski anlamlar, birer birer kaçıyor. yeni anlamlar veremiyorum kelimelere. ben Selim değilim Olric. Selim romanları okuya okuya Selim'liğe özenen bir don kişot olmaktan korkuyorum...
***
-Hürriyet kötü bir kavram Olric.
Öyle , anlattıkları gibi özlenecek bir ortam değil.
Bu hürriyet ,
…kulağıma kötü şeyler fısıldıyor Olric.
Duymak istemiyorum…!
***
-Bir türlü sonuna gidemiyorduk rüyalarımızın korkuyorduk korkuyordum Hayallerinde bile korkar mı insan?
***
-İçimi bir soğukluk kapladı Olric. Uzaktaki ülkemin, buzlar ülkesinin bir özlemi olacak bu Olric. Bu sahte sıcaklık beni hiç ısıtmadı; şimdi anlıyorum bunu.
***
-Sonuçlara katlanmalıyız olric:katlanmalısın.Bana bir yerde dur diyemezsin.Bİr kişide sonuna kadar gitmeli.Ölümün bile yarıda bırakmasına izin vermemeli..
***
-Sen acıyı biriktirmeyi seversin Olric!
***
Ölseydim de bugünleri görmeseydim! Selim bir şey söyle, nasıl bir şaka olduğunu anlat bana bunun. Bat dünya bat! Ya da aklımı başımdan alın da Olric'le birlikte mısır satalım cami avlularında...
-Dayanamıyorum Olric..
-Haklısınız efendimiz..
Oğuz Atay ..
Bütün rüyalar artık birbirine karışıyor Olric. Düş ve gerçek arasındaki çizgi siliniyor...
***
Öyleyse, ben de hayatımın sonuna kadar aynı yerde kımıldamadan oturacağım, herkes istediği kadar koşsun.
Beni anlayacak insan, oturduğum yerde de beni bulur.
Oturacağım ve bekleyeceğim...
***
-Bu masalı yürütecekmiyiz Olric?
-Evet efendimiz. Dünyada bir tane kahraman bulunmalı...
***
-Nefes alamıyorum Olric.
Bu insanlar içinde kendime rol biçemiyorum...
Ah Olric, ölemiyorum bile!
***
-Bir gün bu çiçekler o kadar büyüyecekler ki bütün reklam demirlerini örtecek.
Sarmaşıklar reklam levhalarına saracak ve tabiat medeniyeti yutacak. O zaman biz ne olacağız Olric? -Biz her zaman yolda olacağız efendimiz.
***
-Yolun sana tahammül ettiği kadar yolcusun Olric
Gitmek; aslında “seni sevmeyenleri güldürmeyi göze almaktır” Olric
Saat kaç Olric ?
-Onunlabirömürolmaya az var efendimiz ...
***
-Ne zoruma gidiyor biliyor musun Olric ?
O'na yazdıklarımı, ondan başka herkes okuyor..
***
- Elimde olmayan şeyler var, Olric..
-Nedir efendimiz?
-Elleri Olric elleri..
***
-Susalım mı Olric ?
-Konuşsanız ne değişecek Efendim ...
-Hiç birşey Olric ...
-Susalım birkez daha Efendim ...
-Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler, Olric !!!
...Ağzına dolar insanın..
Sussan; Acıtır.. Konuşsan; kanatır...
Susalım birkez daha Olric ....
***
-Güçlü olmak artık beni yoruyor Olric
Herkese karşı dimdik olmak
Arkasında durmak attığım her adımın yoruyor
Ki buralarda bilmem hangi uykunun hangi köşesinde
Beklemedeyim hiç gelmeyecek olanı......
***
- Herkes işini biliyor bizden başka. Ben bütün insanlara hayranım Olric.
Bütün satıcılar, biletçi yanlarından geçerken nasıl gülümsemek gerektiğini ve arkasından nasıl küfredileceğini biliyorlar.
***
-Her Doğan Gün Parantez Açtı Gönlümüze Ömrümüze Beynimize ..
Ama İçini Dolduramadık Olric
Anlamını Kaybetti Parantez"in İçini Doldurduğumuz
Tüm Sahici Sandığımız Cümleler...
***
- İnsan yorulur mu bazen insan olmaktan Olric.?
Oğuz Atay...
O zamanlar, henüz, Olric yoktu; hava raporlarıda günlük bültenlerden sonra okunmuyordu. Henüz durum, bugünkü gibi açık ve seçik, bir bakımada belirsiz değildi.
***
- Kolundaki Yaralar Efendim ?
-Tutunurken Öyle Oldu Olric
-Ya"Yüreğindeki Yaralar" Efendim ?
-Tutulurken Öyle Oldu Olric
-"Peki Ya Gözlerindeki Suskunluk" Ne Efendim ?
-Hiç Dokunma,Sus Olric
- Sus"tum Efendim...
***
-Tutturmuşlar biz ayrıldık diyorlar !..
Öyle mi Olric ?..
Ayrıldık mı biz..?
Bu insanlar gerçekten deli Olric ;
Senin içimde saklandığını hala göremediler...!
***
-Hüzne bulanmadan yaşanmıyor ki Olric...
İlk açılan yaranın bir daha kapanmayacağını…
İlk kopan fırtınanın ömür boyu dinmeyeceğini…
Hep ilk olanın ne varsa aniden değiştirileceğini nereden bilebilirdin ki Olric... Şehirler değiştiriyorum…Olric…"içimden şehirler geçiyor sen her durakda duruyor inmiyorsun"lara takılıp kalıyorum…
Şehirler değişiyor olric…
Ben değişiyorum…
Değiştikçe kanıyorum…
Dünya da değişiyor ...
Bir yaşanmışlıklar olduğu gibi duruyor işte...
"Sen yok desen de... Ay dolunay işte..."
***
-''Sevdiğini incitir insan" diyenleri haklı çıkaracak kadar acıyla yanışım. Ne ekersen onu biçersin diyen rüzgarım sonrasındaki fırtınalarım… Bir şiire vurulup da hiçbir şiir olamayışım... ve nerede… nasıl… ne zaman sonlanacağını artık pek de umursamadığım… bilemediğim hayatım… Hepsi bir "yaşandı bitti" noktasının etrafında dolanıyor… nokta gelip koyuyor sonunu… hadi durma al yalnızlığımı ört üzerine Olric...
***
-Yolun sana tahammül ettiği kadar yolcusun Olric
Gitmek; aslında “seni sevmeyenleri güldürmeyi göze almaktır” Olric
Saat kaç Olric ?
-Onunlabirömürolmaya az var efendimiz ...
***
-Ne Çok Şey Biliyorlar Bu İnsanlar Olric ?
- Herkes İşine Geleni Biliyor Efendim...
***
- İnsanın en iyi dostu kimdir Olric?
-Hayattır efendim.
-Peki ya o niye?
-Ölene kadar insanı yalnız bırakmaz da ondan efendim.
-Tamam Olric sus yalnız kalmak istiyorum.
***
-Geçer"mi Olric ?
- Geç"miş Aslında Geçmez"miş Efendim
Hep Bir Köşe"de Yerinden Çıkmak İçin
Geceyi Beklermiş ...
***
- Donuk Gözbebeklerimdeki Çığlığın Bir Adı Yok
Yüzümü Ellerinin Arasına Alıpta Söyle Olric
Nereye Eser Bu Rüzgar ?
***
-Tutunamayanların Hayatında Vakit Hep Geç Kaldı Olric…
Hep Acele Ettiler Ama Hep Geç Kaldılar..
***
- Sevmek ne demek olric....
Oğuz Atay..
