ke erkek isimleri
dinimizde gecen isimler dinimizde geçen erkek isimleri dinde isim keyan ismi dinde gecen erkek isimleri
Kebir: ulu, yüce
Kedeleç: ulu, yüce
Kelami: sözle ilgili
Kelemer: kuvvetli karakteri olan adam
Keleş: bahadır yürekli
güzel, yakışıklı
Kelim: söz söyleyen, konuşan
Kemal: olgunluk
en yüksek değer
erdem
Kemaleddin: din' de olgunluğa eren, dinin son derecesi
din bilgisi kuvvetli
Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır
Kemalettin: bilgi ve erdem sahibi
dinin eksizliği
Kemandar: yay tutan, yay tutucu
Kemter: daha değersiz
Kenan: hz. yakup' un ülkesi
cennet, filistin
nuh peygamberin oğlu ya da nemrut' un babası sanılan kişi
Kent: memleket
Keram: cömertçe, eli açıklara özgü
soylular, ulular, şereflilerle ilgili
Kerameddin: kerem, bağış, ihsan, lütuf sahibi
dinde üstün mertebelere ulaşan
keramet sahibi derviş veli
Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
Keramettin: bağış, ihsan ağırlama
Kerami: mert, cesur, soylu kişi
Kerboğa: özel isim
Kerem: lütuf
cömertlik, soyluluk, büyüklük
Keremşah: asil, soylu şah, hükümdar
Keret: nükteli söz söyleyen
Kervan: uzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük hayvanı katarı
Kerim: cömert
ulu, büyük
kerem sahibi
Kerimhan: soylu ve cömert hükümdar
Kesek: küçük parça toprak
Kesenek: ücret
Keskin: iyi kesen
Keskinay: parıltıyla ışıldayan ay
Keskiner: sert ve yiğit
KeskinTürk: sert Türk
Kestem: ziyafet
Kete: külde pişmiş bir çeşit çörek
Kevni: olma, varolma
Keyan: büyük hükümdar, şah
Keyfer: karşılık
mükafat veya mücazat
Keyhan: dünya
Keyhüsrev: adil ve ulu padişah
Keykavus: adil, necip
Keykubad: büyük ve ulu padişah
Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
Keys: zeka, anlayış, kavrayış
Keyyis: akıllı, anlayışlı, kavrayışlı
ince, zarif
Kezer: kahraman
Keşfi: keşfe mensup
Keşif: açma, meydana çıkarma
Kebir: ulu, yüce
Kedeleç: ulu, yüce
Kelami: sözle ilgili
Kelemer: kuvvetli karakteri olan adam
Keleş: bahadır yürekli
güzel, yakışıklı
Kelim: söz söyleyen, konuşan
Kemal: olgunluk
en yüksek değer
erdem
Kemaleddin: din' de olgunluğa eren, dinin son derecesi
din bilgisi kuvvetli
Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır
Kemalettin: bilgi ve erdem sahibi
dinin eksizliği
Kemandar: yay tutan, yay tutucu
Kemter: daha değersiz
Kenan: hz. yakup' un ülkesi
cennet, filistin
nuh peygamberin oğlu ya da nemrut' un babası sanılan kişi
Kent: memleket
Keram: cömertçe, eli açıklara özgü
soylular, ulular, şereflilerle ilgili
Kerameddin: kerem, bağış, ihsan, lütuf sahibi
dinde üstün mertebelere ulaşan
keramet sahibi derviş veli
Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
Keramettin: bağış, ihsan ağırlama
Kerami: mert, cesur, soylu kişi
Kerboğa: özel isim
Kerem: lütuf
cömertlik, soyluluk, büyüklük
Keremşah: asil, soylu şah, hükümdar
Keret: nükteli söz söyleyen
Kervan: uzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük hayvanı katarı
Kerim: cömert
ulu, büyük
kerem sahibi
Kerimhan: soylu ve cömert hükümdar
Kesek: küçük parça toprak
Kesenek: ücret
Keskin: iyi kesen
Keskinay: parıltıyla ışıldayan ay
Keskiner: sert ve yiğit
KeskinTürk: sert Türk
Kestem: ziyafet
Kete: külde pişmiş bir çeşit çörek
Kevni: olma, varolma
Keyan: büyük hükümdar, şah
Keyfer: karşılık
mükafat veya mücazat
Keyhan: dünya
Keyhüsrev: adil ve ulu padişah
Keykavus: adil, necip
Keykubad: büyük ve ulu padişah
Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
Keys: zeka, anlayış, kavrayış
Keyyis: akıllı, anlayışlı, kavrayışlı
ince, zarif
Kezer: kahraman
Keşfi: keşfe mensup
Keşif: açma, meydana çıkarma