İşte böyle sevdim onu ben .Burası benim köşem


Ne Deyim



Bir ömür boyunca hep seni sevdim
sen başka sevmişsin sana ne deyim
canımı, ruhumu, kalbimi verdim
yüreği yaralı bana ne deyim

deste deste iri güller elinde
savrulup gidersin seher yelinde
sen güler oynarsın kendi halinde
benim gözümdeki yaşa ne deyim

gönül kuşu elden ele salmışım
gözü bağlı dert içine dalmışım
bir sevda ki, bak çaresiz kalmışım
seven gönlümdeki yasa ne deyim

tufan yağmurdadır selinde değil
yara yürektedir dilinde değil
insanın kaderi elinde değil
ellerin attığı taşa ne deyim
 
[FONT=Tahoma, sans-serif]Başkalarını Affettiğimizde Biz Özgürleşiriz l [/FONT]
[FONT=Tahoma, sans-serif]Nefret yaşamdan zevk almamızı, insanların güzel yanlarını görmemizi engeller.
Hiç kimse saf iyi ya da saf kötü değildir.
Salt kötülükleri görmek bir süre sonra şüphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde boğar insanı.
Nefret dolu bir yaşam, mutsuz bir yaşamdır.
Affetmek insanı derinleştirir....
[/FONT]
[FONT=Tahoma, sans-serif]Affetmek için,insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir.
Çünkü affetmek bir seçimdir.
Kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir.
Affetmek bir süreçtir.
Birdenbire affedişler bile bir sürecin ürünüdür...
[/FONT]
[FONT=Tahoma, sans-serif]Affetmeyi seçtiğinizde kimse size borçlanmayacaktır.
Yani koşullu affetme yoktur.
Diğer insanın da sizi affetmesini, değişmesini veya sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin.
Affetmek bir seçimdir.
Amacı sizin rahatlamanızdır, Sizin özgürleşmenizdir.
Nefret duyduğunuz kişinin yaşıyor ya da ölmüş olması sizin affetme sürecinde duyduğunuz acıların yoğunluğunda bir farklılık yaratmayacaktır.
O acılar sizin acılarınız...
[/FONT]
[FONT=Tahoma, sans-serif]Affetmek kolay değildir.
Fakat özgürleşmek için gereklidir.
Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır.
Oysa affetmek, geçmişteki anıların boyunduruğundan kurtulmak, yaşamımızı kontrol altında tutmasına son vermek demektir...
[/FONT]
[FONT=Tahoma, sans-serif]AFFETMEK;O kişiyi sevmek değil.
O kişiyle konuşmak zorunda olmak değil.
O kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil.
O kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil.
O kişiyi kucaklamak değil.
O kişiyi suçsuz bulmak değil.
O kişiyi haklı bulmak değil.
O kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba göstermemek değil...
[/FONT]
[FONT=Tahoma, sans-serif][/FONT]
[FONT=Tahoma, sans-serif]Affetmek; kırgınlığın,
küskünlüğün,
nefretin
Hapishanesinden özgürlüğe kavuşmaktır.
Affetmek artık acıyı hissetmemektir.
Yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten mümkün değildir.
"Duygusal unutma affetmenin diğer adıdır...
[/FONT]
 


Yalnızlığımı düğümlüyorum şimdi ayağıma.. Çözülmemecesine bağlıyorum.. Sıkıyorum.. Ayaklarım acıyor. Yüreğime benzetiyorum sonra.. Sıktıkça acıyor!
Birbirine dolaşıyor ayaklarım. Düşe kalka yürümeye çalışıyorum.Olmuyor! Düşüyorum da, düştüğüm yerden kalkamıyorum aslında.. Gittikçe batıyorum..Canım acıyor..Ayaklarım dolanıyor..Yüreğim susuyor..
Biliyorum.. Hoşuna gidiyor canımı acıtmak.
Biliyorum.. Büyük haz duyuyorsun.
Biliyorum.. Sen duygusuzsun!
Görmüyorum! Duymuyorum! Lanet olasıca.. YOKSUN!!
İsyan etmek istemiyorum artık. Ben böylede yaşayabilirim aslında. Neden olmasınki?!.. Diye düşünüyorum ama..Sadece düşünmekle yetiniyorum aslında...
Biliyorum.. Yaşamalıyım herşeye inat.
Biliyorum.. Hayat ben varsam var.
Kukla gibi oynatıyo beni hayat. Sürükleniyorum ordan oraya.. Dolanıyorum etrafında. Farkında bile değilsin! Umrunda değilmişim oysa.. Diyorumki artık; sende umrumda değilsin aslında...
Oynatıyorlar beni!! Karşı gelemiyorum oyunlara!
Yoruldum artık... Bitsin savaşlar.. BİT artık!! Lanet olasıca...
Ters düz olmuşum umrunuzda değil. Beni bilen bilir zaten. Dert etmiyorum kendime beni anlamamanızı.. Ben kendime yeterim. Ben, kendim için varım zaten..
Oysaki düşüncelerim farklıydı benim.. Ne kadar değişiyormuş insan.. Yaş ilerledikçe düşüncelerde değişiyormuş.. Büyüdükçe anlıyor insan..
Böylesi en güzeli belkide..Ters düz yaşıyorum hayatı...Kaybettiğim zamanı...
Ağlıyorum.. Eskiden senin için ağlamış olmama
Ağlıyorum.. Hiçbir şeyi haketmediğin halde, sana değer vermeme
Ağlıyorum.. Hayatımı yaşamak varken, sessizliğe çekilmeme....
Hiçbirşey için değmezmiş oysaki.. Ağlarken anlıyorum. Sen değmezsin..Yaşlarım değmez..Hayatımı senin yüzünden zehir etmeme değmez.. Artık eski ben'le karşı karşıyasın.. Üzülsemmi, sevinsemmi bilemiyorum.. Ama bence en mantıklısı bu...
Ellerimle tutuyorum artık hayatı...
Yakalamaya çalışıyorum, zindan ettiğim zamanı..
Artık herşey farklı olucak.. Eski ben'le karşı karşıyasın.. İster ağla, ister sevin; Sana inat yaşayacağım bu hayatı.....

Ne sanıyosun sen hayatı pembe bi eLbise mi ?
Bıkmadın mı etrafa
Pembe gözLükLerLe bakmaktan
Ya da poLyannacıLık oynamaktan?
Geçmio işte acıLar
Kaç kez anLatıcam sana
Bu işLer internet bağLantısına benzer
Bi koparsa kaLırsın ortada
Ne o küçük hanım niçin bu yaşLar?


AğLama PaLyaço Makyajın Akar...
http://imageshack.us/
 
BUGÜN BİRTEK GÜLÜŞÜNÜ GÖNDER BANA









bugün bir tek gülücük gönder bana;
sıcacık olsun!
...
bir gülüşe dilenmek ile tanıştığım bugün bir tek gülücük gönder ki bana. bari bugün üşümeyeyim













bugün...
bir tek gülücük gönder bana
avucuma koyarken gülüşünü sıcacık tanımaya çalışmayacağım seni senin beni bildiğin kadar.
söz! sormayacağım ismin ne kimsin ve nerdensin?













belki!.. belki sadece tutunacağım bakışlarına savrulmam için.
ve bil ki! soracağım sadece :
ne istersin benden gülüşüne karşılık















bugün bir gülücük gönder bana sıcacık olsun!
bugün sevdiğin insanların isimlerini getir hatırına...
aralarında ismim olsun...
bugün bulutlara dolanmış iplerini çöz kalbimin
ve altın bir kelebek gibi ellerinle tak saçlarına














hadi! hadi bir tek gülüşünü gönder bana bugün...
ve eğer hiçbirine mecali yoksa gönlünün bari çok sevdiklerini hatırla ve aralarında ismim olsun!
bari sadece sevdiklerini hatırla aralarında ismim olan!..
...
yahut sevenlerini hatırla yani seni sevenleri!..
ki adım var elbette onların arasında...