İ
İslami Yazar
Forum Okuru
İnsanlarda kulluk bilinci
Cenab-ı Hak biz kullarını en güzel surette yaratmış ve akıl baliğ olduktan sonra yapmamız gereken bir takım ibadetleri emretmiştir. Ve bu ibadetler biz Müslümanlar için boynumuzun borcudur. Bu ibadet emrine uymak bizler için elbette hem bu dünya da hemde ahiret hayatımızda fayda sağlayacaktır. Yalnız bu ibadetleri fayda etsin diye yapmamız ise tamamen yanlış bir anlayıştır. İbadetler ve kulluk vazifeleri yalnız ve yalnız Allah-ü Teala’nın emri diyerek ve O’nun rızası gözetilerek yapılır.
Kulluk görevlerinde nasıl bir düşüncedeyiz?
Maalesef bu güne geldiğimizde insanlarımız her şeyde yozlaştığı gibi ibadetlerini yaparken emrin muhatabı olarak değil de sanki hemen karşılığını görmeyi arzuluyor. İbadetinden sonra ben acaba yaptığımdan bişey anladım mı? Kıldığım namaz kabul olanlar arasına girdimi, tuttuğum oruçlar gerçek manada kulluk görevimi yerine getirmeme yettimi, verdiğim zekat malımın en temizi, malımın en kalitelisi miydi diye hiç düşünmüyor. Direk bana ne gibi faidesi olacak ben bundan nasıl nemalanacağım, arkadaşlarım bende bir üstünlük görecekler mi çeşitli nefsani düşüncelerle hareket ediyor .Hemen insanlar tarafından bir övgü bekliyoruz maalesef. Yani O övgüyü zaten cenabı hak Kuranın da çok yerinde zikretmiş. Sen ona bak kuldan neyi bekliyorsun. Beklediğin şeyler sadece ibadetin sevabını alıp götürür. Sen de eli boş kalırsın.
Günümüz Müslümanlarının düştüğü yanlışlar!
İnsanlar da öyle bir inanış oluşmuş ki son derece yanlış; Ben kulluğumun gereği olan vazifelerimi yerine getirirsem bana dert tasa bulaşmaz, yaklaşmaz. Çoğu insanlar bu düşüncelerini dile getirmeseler de böyle düşünüyorlar. Sonra da başına bir dert, hastalık gibi şeyler geldiğinde, her şeye rağmen niye ben diye boşluğa düşüp sorgulayabiliyor. Çoğumuzun başına gelen dertler gibi bizim başımıza da böyle bir olay geldiği için sizlerle paylaşmak ve uyarılarda bulunmak arzu ettim. Ben naçizane Allah’ a hamd-ü şükürler olsun Kulluk vazifelerimi elimizden geldiğince eksiksiz yerine getirmeye çalıştığımı düşünen bir kulum.
Namazlarımı kılarım, orucumu tutarım. İmkanlar elverdiğince zekatımı vermeye çalışırım. Hayatımızın sorunsuz geçtiğini düşünürken, geçenlerde en yakınlarımdan birinin kötü bir hastalığa duçar olduğu öğrendim. Bununla beraber sorunsuz hayatımıza herkesin başına gelebilecek çeşitli sıkıntılar geldi. Son derece üzüldüm ve belki de zayıf anımıza denk geldi herhâlde, neden bana böyle bir şey geldi, niye ben diye düşündüm. Oysaki kıldığım namazlar ve diğer ibadetler beni ve sevdiklerimi muhafaza edecek, koruyup kollayacak, bende hayatım boyunca hiç üzülmeyecekmişim gibi zannediyordum. İçten içe Allahım niye bana böyle bir bela verdin ki diye hayıflandım. Herkese öğütlerde bulunan ben, başıma gelen musibet de zayıf anımda yakalandığımın ve içimden isyan ettiğimin farkına varamamışım.
Oysa ki sizler Allah’ın kulluk vazifelerinize uyar, ibadetlerinizi emredilen şekilde yerine getirirseniz, hayatınızda asla üzüntü olmayacak, hastalığa yakalanmayacaksınız, fakirlikle karşılaşmayacaksınız, sakat kalmayacaksınız, kazaya veya her hangi bir belaya uğramayacaksınız, en yakınlarınız ölmeyecek, sevdiğinizden ayrılmayacaksınız, hayatınızdaki ölümler sırayla olacak ve çocuklarınızın öldüğünü görmeyeceksiniz, aç ve açıkta kalmayacaksınız, ölene kadar imtihana tabi tutulmayacaksınız diye her hangi bir taahhütü yok. İşte insanın yanlışa düştüğü noktada bu oluyor. Zannediyor ki namazımı kıldım mı bana bela gelmeyecek.
Bunları yerine getirince belalara da hazır olduğumuzu zannederek fena halde yanılıyoruz. Bu tür yanılgılara sizlerin de düşmemeniz ve kendinizi zayıf olduğunuz zamanlarda dahi musibetlere ve imtihanlara karşı hazırlıklı olmanız gerçeğini hatırlatmak için bu konuyu yazdım. Cenab-ı mevlamızın kuranında buyurduğu gibi, sizler kendinizden evvelkilerin başına gelenler sizlerin başına da gelmeden cennete gireceğinizi mi zannediyorsunuz? Demek ki inansak da, inanmasak da, kulluk vazifelerine riayet ederek yerine getirsin yada getirmesin hepimizin başına hayatımızda imtihanda, musibette gelecek. Mühim olan bu imtihan dünyasından, hayat sınavından, alnımız ak yüzümüz pak çıkarak, yaratıcımıza karşı mahcup olmamak ve Ahirette cenabı hakkın razı olduğu kullardan olmak.
Selam ve dua ile.
Kulluk görevlerinde nasıl bir düşüncedeyiz?
Maalesef bu güne geldiğimizde insanlarımız her şeyde yozlaştığı gibi ibadetlerini yaparken emrin muhatabı olarak değil de sanki hemen karşılığını görmeyi arzuluyor. İbadetinden sonra ben acaba yaptığımdan bişey anladım mı? Kıldığım namaz kabul olanlar arasına girdimi, tuttuğum oruçlar gerçek manada kulluk görevimi yerine getirmeme yettimi, verdiğim zekat malımın en temizi, malımın en kalitelisi miydi diye hiç düşünmüyor. Direk bana ne gibi faidesi olacak ben bundan nasıl nemalanacağım, arkadaşlarım bende bir üstünlük görecekler mi çeşitli nefsani düşüncelerle hareket ediyor .Hemen insanlar tarafından bir övgü bekliyoruz maalesef. Yani O övgüyü zaten cenabı hak Kuranın da çok yerinde zikretmiş. Sen ona bak kuldan neyi bekliyorsun. Beklediğin şeyler sadece ibadetin sevabını alıp götürür. Sen de eli boş kalırsın.
Günümüz Müslümanlarının düştüğü yanlışlar!
İnsanlar da öyle bir inanış oluşmuş ki son derece yanlış; Ben kulluğumun gereği olan vazifelerimi yerine getirirsem bana dert tasa bulaşmaz, yaklaşmaz. Çoğu insanlar bu düşüncelerini dile getirmeseler de böyle düşünüyorlar. Sonra da başına bir dert, hastalık gibi şeyler geldiğinde, her şeye rağmen niye ben diye boşluğa düşüp sorgulayabiliyor. Çoğumuzun başına gelen dertler gibi bizim başımıza da böyle bir olay geldiği için sizlerle paylaşmak ve uyarılarda bulunmak arzu ettim. Ben naçizane Allah’ a hamd-ü şükürler olsun Kulluk vazifelerimi elimizden geldiğince eksiksiz yerine getirmeye çalıştığımı düşünen bir kulum.
Namazlarımı kılarım, orucumu tutarım. İmkanlar elverdiğince zekatımı vermeye çalışırım. Hayatımızın sorunsuz geçtiğini düşünürken, geçenlerde en yakınlarımdan birinin kötü bir hastalığa duçar olduğu öğrendim. Bununla beraber sorunsuz hayatımıza herkesin başına gelebilecek çeşitli sıkıntılar geldi. Son derece üzüldüm ve belki de zayıf anımıza denk geldi herhâlde, neden bana böyle bir şey geldi, niye ben diye düşündüm. Oysaki kıldığım namazlar ve diğer ibadetler beni ve sevdiklerimi muhafaza edecek, koruyup kollayacak, bende hayatım boyunca hiç üzülmeyecekmişim gibi zannediyordum. İçten içe Allahım niye bana böyle bir bela verdin ki diye hayıflandım. Herkese öğütlerde bulunan ben, başıma gelen musibet de zayıf anımda yakalandığımın ve içimden isyan ettiğimin farkına varamamışım.
Oysa ki sizler Allah’ın kulluk vazifelerinize uyar, ibadetlerinizi emredilen şekilde yerine getirirseniz, hayatınızda asla üzüntü olmayacak, hastalığa yakalanmayacaksınız, fakirlikle karşılaşmayacaksınız, sakat kalmayacaksınız, kazaya veya her hangi bir belaya uğramayacaksınız, en yakınlarınız ölmeyecek, sevdiğinizden ayrılmayacaksınız, hayatınızdaki ölümler sırayla olacak ve çocuklarınızın öldüğünü görmeyeceksiniz, aç ve açıkta kalmayacaksınız, ölene kadar imtihana tabi tutulmayacaksınız diye her hangi bir taahhütü yok. İşte insanın yanlışa düştüğü noktada bu oluyor. Zannediyor ki namazımı kıldım mı bana bela gelmeyecek.
Bunları yerine getirince belalara da hazır olduğumuzu zannederek fena halde yanılıyoruz. Bu tür yanılgılara sizlerin de düşmemeniz ve kendinizi zayıf olduğunuz zamanlarda dahi musibetlere ve imtihanlara karşı hazırlıklı olmanız gerçeğini hatırlatmak için bu konuyu yazdım. Cenab-ı mevlamızın kuranında buyurduğu gibi, sizler kendinizden evvelkilerin başına gelenler sizlerin başına da gelmeden cennete gireceğinizi mi zannediyorsunuz? Demek ki inansak da, inanmasak da, kulluk vazifelerine riayet ederek yerine getirsin yada getirmesin hepimizin başına hayatımızda imtihanda, musibette gelecek. Mühim olan bu imtihan dünyasından, hayat sınavından, alnımız ak yüzümüz pak çıkarak, yaratıcımıza karşı mahcup olmamak ve Ahirette cenabı hakkın razı olduğu kullardan olmak.
Selam ve dua ile.
