İlk hamileliğinde hissettikleri...
Haifa Üniversitesi’nde yürütülen bir araştırmada, çocukluk döneminde ebeveyniyle dengeli bir ilişki içinde olan kadınlarda, anneliğe geçiş döneminin, anne ve babasıyla sorunlar yaşayan kadınlara göre daha az sıkıntılı geçtiği belirtiliyor.
Yapılan çalışmada, ayrıca çocukluk döneminde etrafındaki kişilerle negatif ilişkilere sahip olan annelerin, çocuklarına karşı daha soğuk davrandıkları açıklanıyor.
Dr. Miri Scharf’ın başkanlığında yürütülen çalışmada, eşiyle beraber yaşayan 160 kadına yer verildi. Katılımcılara annelik ve bebeğiyle ilgili beklentileri, düşünceleri ve duyguları soruldu, ve bu konudaki yaklaşımlar iki temel yapıda değerlendirildi. Öncelikle anne adaylarına ebeveynleriyle çocukluk dönemindeki ilişkileri , ve bunun şimdiki düşüncelerini ve davranışlarını ne yönde etkilediği araştırıldı. İkinci olarak ise, katılımcılarda beklentileri doğrultusunda oluşan motivasyon farklılıkları analiz edildi.
Sonuç olarak, çocukluğunda ebeveyni tarafından dışlanan ve çözümlenmemiş sorunlar yaşayan kadınların, ayrılık anksiyetesi seviyelerinin yüksek olduğu, ve bebeğinin isteklerinin çok fazla olacağı düşüncesinin onları rahatsız ettiği, ve bu annelerin çocuklarıyla arasına sınırlar koyduğu belirlendi.
Çocukluğunda ebeveyniyle pozitif ilişikiler içinde olan kadınların ise, annelikle ilgili en olumlu beklentilere sahip oldukları açıklandı. Bu annelerde bebeğinden ayrılma kaygısının düşük seviyede olduğu, ve çocuk bakımının kolay olduğu düşüncesinin yaygın olduğu, ve bebeğine karşı daha sıcak ve yakın davrandığı belirtildi.
Araştırmacılar, birinci gruptaki annelerin genellikle bebeğini koruma ve anneliğin getirdiği sorumlulukla ilgili kaygılar taşıdıklarını belirtiyor ve ekliyorlar: “Diğer gruptaki anneler ise bebeklerine daha pozitif bakıyor ve onlarla daha iyi bir iletişim kuruyor.”
Yapılan çalışmada, ayrıca çocukluk döneminde etrafındaki kişilerle negatif ilişkilere sahip olan annelerin, çocuklarına karşı daha soğuk davrandıkları açıklanıyor.
Dr. Miri Scharf’ın başkanlığında yürütülen çalışmada, eşiyle beraber yaşayan 160 kadına yer verildi. Katılımcılara annelik ve bebeğiyle ilgili beklentileri, düşünceleri ve duyguları soruldu, ve bu konudaki yaklaşımlar iki temel yapıda değerlendirildi. Öncelikle anne adaylarına ebeveynleriyle çocukluk dönemindeki ilişkileri , ve bunun şimdiki düşüncelerini ve davranışlarını ne yönde etkilediği araştırıldı. İkinci olarak ise, katılımcılarda beklentileri doğrultusunda oluşan motivasyon farklılıkları analiz edildi.
Sonuç olarak, çocukluğunda ebeveyni tarafından dışlanan ve çözümlenmemiş sorunlar yaşayan kadınların, ayrılık anksiyetesi seviyelerinin yüksek olduğu, ve bebeğinin isteklerinin çok fazla olacağı düşüncesinin onları rahatsız ettiği, ve bu annelerin çocuklarıyla arasına sınırlar koyduğu belirlendi.
Çocukluğunda ebeveyniyle pozitif ilişikiler içinde olan kadınların ise, annelikle ilgili en olumlu beklentilere sahip oldukları açıklandı. Bu annelerde bebeğinden ayrılma kaygısının düşük seviyede olduğu, ve çocuk bakımının kolay olduğu düşüncesinin yaygın olduğu, ve bebeğine karşı daha sıcak ve yakın davrandığı belirtildi.
Araştırmacılar, birinci gruptaki annelerin genellikle bebeğini koruma ve anneliğin getirdiği sorumlulukla ilgili kaygılar taşıdıklarını belirtiyor ve ekliyorlar: “Diğer gruptaki anneler ise bebeklerine daha pozitif bakıyor ve onlarla daha iyi bir iletişim kuruyor.”
Moderatör tarafında düzenlendi: