Kızlar gücüm tükeniyor artık, sanırım bu ay mantar oldum. Her ay bir aksilik çıkıyor.Belki zamanı gelmedi daha ama yine de :-(
Her ay bir umut yeşertmeye çalışmak, o stresi yaşamak, acaba bu ay mı demek, yanlış bir şey yaptım mı diye şüphelenmek, kendince kürler uygulamak, hesaplamalar yapmak, yine umut etmek, yine hayal kırıklığı yaşamak, sakin olmaya çalışmak...Bir kısır döngü sanki.Acaba, acaba ve acabalar...
Öyle sanıyorum ki hepimiz benzer şeyleri yaşıyoruz. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum artık. Hiç bir şey yapmadan beklemeli miyim, yoksa çabalamaya devam mı etmeliyim.
İyi ki varsınız, her birimiz ayrı yerlerde olsak da yüreklerinde aynı umutlarla yaşayan insanlar olduğunu bilmek ve o insanların umutlarının bir gün gerçek olduğunu görmek güzel...