Ben dogali çok oldu anne…
Bunu en iyi bilen sensin….
Bu mektubu da senin hatirina bu özel günde tüm meleklere yaziyorum……
Beni adam olsun diye dogurdugunu ve binbir türlü çileyi benim yüzümden laf olsun diye çekmedigini anlayabiliyorum. Hayat o kadar kisa geliyor ki artik bana seni çocuklugumda hatirlar gibi görüyorum yanina gelipte boyumu senle ölçtügümü pazara giderken arkandan yürüdügümü beni ilk okula yazdirirken o gülüsünü ve babam öldügünde o aglamani asla unutamam…
Seni kirdigimda bile o sefkat dolu yüregin bana kizmadi, karsina gelip aglamakli durdugumda yine ayni sevgiyle sarilip öptün yanaklarimdan. Nasil bir sevgiyle seversiniz ki bu ne efsane bir ask ne kadar fedakar bir sevgi bu Allah’tan bir lütuf ve essiz bir armagan…
Ne kadar çok yazsam ne kadar güzel söz söylesem bu dünya sözleri yetmez bilirim çünkü sen annesin…
Evlatinim; mektubu yazilmamis tüm annelere yaziyorum çünkü böyle ögrettin paylasmayi bu mektubu da çat pat okumanla okuyacagini ve gözünden pirlantalar akitacagini biliyorum….
Adam oldum mu bilmem, buna sen karar vereceksin çünkü senin yaninda hep çocugum… Gönderdigim hediyemi kabul et yaninda olsaydim daha güzelini ve degerlisini almaya çalisirdim gül yapraklarini kendim kuruttum ve senin için bir dikenini alip yüregime batirdim ve kaniyla adini yazdim.günün kutlu olsun hakkin ödenmez ama yinede hakkini helal et
Yüreginde huzur ve mutluluk; gözlerinde ve yüzünde gülücük eksik olmasin hiçbir annenin…
Hayat yasandigi kadar vardir. Gerisi ya hafizalardaki hatira yada hayallerdeki ümittir.
Hüsran ise, bir tek yerde kabullenebiliyorum,
Yasamak mümkünken yasayamamis olmakta…
Seninle yasayamadigimiz tüm güzel günler adina……..
rabbim herkese hayırlı evlatlar nasib etsin...