Neden bilmiyorum...gözlerim gözlerine yalan söyleyemiyor...
Benim için çok önemlisin...
Tahmin ettiginden de çok...
Öyle çok ki korkuyorum...
Bir daha yaşam amacım olmayacagına...
Bir köşeye atılıp fırlatılacagıma...
Karşılık bile degil...saygı bulamayacagıma...
Herşey birkaç kelimede gizli...
Ve onlar senin...
Sadece...
Senin...
Benim olansa ...
Senle geçirdigim zamanlar..
Seni dinledigim ...anlar...
Hayata inanışımın...insan oldugumuzu....
Anladıgım anlar...
Sen çok şey kanıtladın bana....
Mesela yaşadıgımı...
Saçların gözlerin ellerin aslında...
Ne kadarda güzel olduklarını...
Dogru insandayken...
Çok şey ögrettin bana...
Mesela yaşamayı...
Amaçları gösterdin...
Zordu ama sendin...onlar...
Sadece...
Sendin...
Bana korku nedir...ögrettin...
Kaybetmenin acısının ne büyük olacagını...
Çaresizligi...
Hiçbir şey yapamamayı...
Aglamayı...çaresizce...
Baglı olmayı...baglanmayı...
Yitirince güvensiz kalmayı...
Her insanın sevgiye layık olmadıgını...
Acıya karşı en korunmasız oldugum zamanın...
Sevdigim zaman oldugunu...
En çaresiz oldugum zamanın ise...
Seni yitirdigim zamanın olacagını...
