eşimin kardeşi

merhabalar herkese
arkadaşlar biliyorum uzun ama lütfen bi akıl verir misiniz ?
eşimin kardeşi şzfrn hastası, erkek 30 yaşında. k.p. yok, k.v. geçen yıl vefat etti. kendi evleri var memleketlerinde, bütün abiler (3 tane) okumuş maddi durumları iyi. birde görümce var. şimdi bunlar kardeşlerini evde tek bırakmak istemiyorlar. dönüşümlü bizlerde kalsın özellikle de çalışan gelinler zaten gündüz yok onlarda daha çok kalsın düşünceleri var. bakıcı şefkat gösterme deyip bunuda istemiyorlar. şimdi yıllardır görümcemin evine gitmemiş bunlar, görümcem sürekli geldiği için bizlere... bu arada sevimsizin tekidir yaklaşık 15 yaş büyüğüm ama çok yıprattı beni.şimdi ben çalışmıyorum şuan, yüksek lisans yapıyorum. 2 buçuk yıllık evliyim çocuk yok daha maalesef. ben eşimle bu konular yüzünden çok tartışıyorum, çünkü ben evdeyken de bize gelmesi gerektiğini, bakmak zorunda olduğumu görümcem hep aşılıyor. eşim bunu istemiyor ama beni anneme gönedrip 1 ay kardeşini getirmek istiyor. ben bunu kabul edemem. orası benim evim müsait değilse evim gelmesin o zaman. 3 insan var ona bakacak şuan. eşim arada gidiyor zaten görmeye. benim daha yuvam oturmadı bebek problemleriyle boğuşuyorum dertliyim çok. şimdi;
ilk sorum ben 1 ay gidip, kardeşinin bize gelmesi (görümcem bende gelirim diyor (K.V. ) gibi davranıyor). doğru mu ? yapayım mı ? yoksa bu bana yapılan bir haksızlık mı ?

2. sorum ben sırf bu yüzden iş başvursu yapmıyorum, deli gibi çalışmak istiyorum, ama ben çalışınca 3 ay bizde kalacak. ben tamam gündüz yokum ama akşam eve geldiğimde rahat edemeyeceğim ve huzurum olmayacak. daha bebek yok sonuçta hamile olucam, yatmak istiycem, duygusal olucam, karnım burnumda nasıl hareket etçem ? çalışmak benim de hakkım. ama bu böyle belki yıllarca devam edicek. nasıl sa kalacak yer var deyip bakmayacaklar çaresine. siz ce çalışayım mı ? 3 ay kalması sizce doğru mu ? yıpratıcı mı olur ?

Merhaba ;
Şizorfren hastalarının yanlız bırakılmaması gerekiyor.Şizofren hastaları çift karekter taşıdığından ne yapacakları kestirilmez.Ekranlardan bu hastaların neler yapabildiğini görüyoruz.Sizi anlıyorum ama empati yapın bu durumda başka ne yapılabilirki?Dönüşümlü ortak herkes bakıcaksa bence problem yapmayın.Zor bir durum 3 ayda uzun bir süre bunu istişare edebilirsiniz.Şizofren derecesi ne bilmiyorum.Sakıncalı bir durum arz ediyorsa hastaneye yatırılabilir.Orta derecedeki kişilik bozuklukları tedavi edilebiliyor.İyi bir hekim araştırmasına girin.İş hayatına atılırsanız sizin için de iyi olur.Evde kalıp stresleneceğinize uzak durmanız daha iyi olur.

3 ay çok uzun bir süre ve ömürlük bir konu. bakıcı olabilir mesela ama kabul etmiyorlar bunu. sonuçta benim de özel bir hayatım var. şuan bir problemi yok asosyal sadece, haplarını düzenli kullanıyor. ama ben çok rahatsız oluyorum sürekli düşünüyorum, eşimin nöbetleri oluyor yani ben çalışsam bile evde tek kalmak zorunda olduğum günler olacak kardeşiyle. odalar giriyor, eşya karıştırıyor, ve günün birinde tehlikeli olabilir, çok zor ne yapsam bilemedim

Bir bayan olarak sizi anlıyorum.Eşinizle bu durumun getirilerini götürülerini tekrar konuşun..Yani hem rahatsız hemde erkek yani evde yanlız kalmanız sakıncalı olabilir.Umarım orta bir çözüm yolu bulursunuz..Sevgiler