hiç unutmayacağım bir anı ve burda ölümsüzleşdiriyorum...türkiyeye ilk geldiğim yıllar ve ilk aşık olduğum yıllar...şahsiyet annemin çalışdığı işyerınde çalışıyordu...bende hergün annemin iş yerıne gıdıyodum sebebim vardı...gizl-gizli aşk yaşıyodum...çok heyecan vericiydi...bir gün yıne gittim annemin yanına...annem o şahsiyeti çağırmamı istedi. bana gidip ..... abini çağırırmısın dedi
ben o an şoktayım ben nasıl aşkım dediyim insana abi diyecektim of offf çok zor olduya..neyse gittim çağırıyorum ....... abi seni annem çağırıyor
o an çocuğun suratı nasıl deyiştı nasıl utandı canım kıyamam
..arkadaşları da biliyor onlarda şaşırdı ben ona abi diye hıtap ediyordum...
..o günden sonra çocuk benle 2 gün konuşmadı kalbini kırmıştım..oy oy çok kötü bişey sevdıyının gözlerıne bakıpta ona abi diye hitap etmek.o günden sonra abi kelimesine karşı bir gıcıklığım var hiç sevmem...o günü hiç unutmam..😀ne güzel günlerdi be...:laugh: