her aşk biter acısı deler geçer uzaktan sevmek yeter gelme istemesen yorgun düştü gelme istemesen yorgun düştü yüreğim düştüm
-
Biliyorsun gayem sana zarar vermek,seni incitmek,kırıp dökmek değildi.
Yıllar yılı acı çekmiştin istemediğin bir ortamdaydın ve sana ters düştüğü halde yanlış şeyler yapmıştın.
Acına,yaşam mücadelene ortak olup yüreğimi yüreğine,
ömrümü ömrüne katıp seni mutlu edicektim.
Ben senden sadece sana verdiğim sevgiyi kabul edip bu sevgiyi yaşamanı istemiştim.
Yüreğim tahtıda tacıda sana vermişti.Yalnızca seni istiyordu.
Yüreğimde kalıp saltanat sürmek varken beni sıradan bir şeymişim gibi elinin tersiyle ittin.
Çok sevilmek bu kadar kötümüydü.Gerçekten böyle ağırmıydıki.
Sevgiye hasretim dediğini düşünüyorum da kocaman bir iğrenç oyun oynamışsın.
Hayatıma bilmediğim yeni anlamlar getirmişsin.
Gözüm kapalı hayatımı ortaya koyduğum bir kumar oynamıştım.
Ya seni kazanacaktım yada kendimden vazgeçecektim.
Hem seni kaybettim,hem de kendimden vazgeçtim.
Varmıydı böyle kimsesiz darmadağın olmak,biçare kalmak varmıydı?
Keşke beni böyle ödüllendireceğine,hiç ödül vermeseydin.
Onca yüreği senin yüreğine feda ettiğim halde yüreğim kocaman sevdamı alabilecek kadar büyümedi.
Bende sana büyük bir sevgiyi vermekte diretiyordum.
Bu kadardirettiğim için beni bağışla!...
Sevmek ölümüne cesaret,buzdan değil ateşten yürek ister.
Adı üzerinde sevdaydı bendeki,zordu sevdayı büyütmek kolay değildi elbet…
Bütün güzellikleri bütün kainatı seni sevmesi için birine verseydin yinede bu kadar sevilemezdin.
Hiç kimsenin yüreği benim ki kadar büyük ve deli olamaz.
Beni kırgınlıklarla,çelişkilerle,cevabı sende olan bir sürü soruyla ve bitmek tükenmek bilmeyen “keşkelerle”bıraktın.
Bana onca acı verdin ama yüreğim düşmanın olamıyor.
Her gün alabildiğine yanıyor.
İstesem de istemesem de seni özlüyor,seni istiyor.
Yüreğimi koparıp atmak mümkün olsaydı hiç düşünmeden koparıp atardım.
Sevdan beni divane etti,asileştirdi.Kendime sözüm geçmiyor artık.
Başımı ellerimin arasına ne ilk nede son alışım.
İlk acım değil ama en büyük acımsın.
Bir limandayım ve senin bindiğin gemi çoktan uzaklaşıp gitti.
Bunu kabullenemiyorum,zoruma gidiyor,canımı acıtıyor.
Sen yüreğimde bir hasret,en büyük ve hiç kapanmayacak bir yara olarak kalacaksın.
Yarım kalmışlığım ve unutulmazımsın.
Yüreğim seni sarayından kovmuyor.
Tahtı da tacı da sensiz bırakmıyor.
PRENSESİM HERŞEYİM
Yalnızlığı hissettiren bir beat birde ben varım
Gözlerim dolu lakin karamsarım
dertlerimle başbaşayım harbi yalnızım
yardım elini uzatın ne olur allahım
erken kalktım bu sabah bu şehri terk etmek istedim
sonra oturdum saatlerce düşündüm
olmadı hiçbiri işte hayalde bir yere kadar
gözlerim kapandı hasret oldu sevgiye ruhum
yeni güne umutla başmamak pekde zormuş
kandırdım ben kendimi olmadı olmamış ve de
olmayacak kadar uzak bana umutlarım
harlanır aleviyle bir an söner
tekrardan külleri kalır ardından
bana zindan olan hayatın kapıları aralanır
ben yişe boşa şavaşırım ama ben kendimi çok yordum
ama kazanamadım yoruldum ben bunaldım artık gidiyorum
yoruldum artık gidiyorum ne olduğunu anlayamadan
yığıldım kaldım
son bi kez arkama dönüp baktım ki başaramadım
KİM SEVDİ SENİ BENİM KADAR
İSTEMEM SELAMINI ARTIK YALNIZIM
ALDIM YOLUMU ANLADIN MI
ÜZÜLMEYE DEĞMEZ
BİR KAHPEYMİŞSİN
BUNU GEÇ ANLADIM
Gözlerim dolu yeni bir ufka yelken açtım
Kovaladılar beni kaçamadım ummadık ellere düştüm
Yaraladılar bide bu yetmezmiş gibi karaladılar
Kendime zarar verdim acı duyamadım
İki karar verdim ama başaramadım
Buysa ölmekdi bocaladım olmadı
Gerisi yaşamaktı yaşayamadım
Herkesi insan sanıpta saçmaladım
Sana seni seviyorum diyene inanma yol ver
En son beni bırakıp gidende
Beni her şeyden çok severdi
boş ver
Ne hissettiğimi bulamadım
bir yanım çek git biyanım kal der hala
rüyadan uyanıp kalktım aynaya baktım
bu adam benimle alakasız biri
bu hayat inadına bana hergün yapılan çok bayat
ve kötü bir espiri
yırttım resmini artık eskidin unuttum ismini
artık SEN BİR KAHPESİN
bıktım büsbütün her şeyden senin yüzünden
ALLAH KAHRETSİNNNNNNN
Bir kişi tanıdım çok vefasız ve de artık sözler anlamsız
Sana benden son bir söz
KİM SEVDİ SENİ BENİM KADAR
KİM SEVDİ SENİ BENİM KADAR
Bunu geç anladım
SEN BİR KAHPE
Bense darbe yedim
Harbe girdim benliğimle
Sen gittin en baştan başladım
Bende anın kalmasın bu kalpte yerin öldü zaten
Ben yanında yaşayamamki fark etmez
Gelme zaten
Şimdi unut gitsin gelme sakın tanımam artık
Sildim dedim
ÜZÜLMEYE DEĞMEZ BİR KAHPEYMİŞSİN
.........
................
DÖECEKSİN BİLİYORUM
..
hangi sözlerle kandın
parçalanası kalbin
kör olası gözlerin ışıl ışılmıbaktı onada,
için nasıl aldı nasıl öptün nasıl aldın koynuna
peşinde olduğun bir zaafmıydı bir gecelik
bu kadar ucuzmuydu senin nefsin
hani yüreğinde taşıyordun heryerde
beni neden çıkarıp atmadın KALBİNDEN
ŞEREFSİZCE SEVİŞİRKEN
beni nasıl şahit edebildin iğrenç sahnelere
bu namussuzluğu nasıl yakıştırdın hayatımıza
nasıl layık gördün beni soysuz bir sevdaya
gururunu başıma taç yapmıştım ben senin
ŞEREFİMİ ŞEREFSİZCE NASIL HARCADIN
öpüp alnıma koyduğum ellerin nasıl değdi İHANETE
ölürdümde söz ettirmezdim sana
sözün zözümdü
özün özümdü
alnının lekesi canımın bedeliydi
benim anlıma lekeyi sen mi sürecektin
benim şerefimin bedeli bumuydu
senden başkası haramdı bana
benden başkası haramdı sana
elin nasıl deydi başka tene nasıl çekti kokusunu
benziyormuydu teninin kokusu benimkine
benziyormuydu gülüşü benimkine
başını döndüren neydi neeeeeeeeee
ya gözleri uçurum kadar derinmiydi
kayıpmı oldun boğuldun mu içinde
bilmiyormuydun ayrılacağımızı
planladınmı soğuk kanlıca bitişimizi
giderken kaçkere baktın arkana
kapğıyı çekerken hissettinmi yokluğumu
bilmiyormuydun bu kapı birdaha sana açılmayacak
nasıl baktın gözlerine
nasıl layık gördün kirli bedenini
benim tertemiz hayellerimi
hangi maskeyi taktın o mahsun yüzüne
o güzel gözlerin nasıl baktı ihanete
o ellerin nasıl dokundu başka bedenlere
N A S I L
NASIL
nasıl
İşte yaşamak maceramız bu.
Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak
Ve yaşayıp beklerken ölmek!
Özleme bir diyeceğim yok.
O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı.
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.
İnsanlığımız özleyişlerimizle alımlı,
Yaşantımız özlemlerle güzel.
Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin.
Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem.
Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.
Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;
Seni özlediğim içindir.
Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
Seni özlediğim içindir.
Yaşıyorsam; içimde umut varsa,
Yine seni özlediğim içindir.
Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!
Hani gitmesen diyorum......
Bırakmasan ellerimi,
Kaçırsan o ayrılığa giden tüm otobüsleri.
Geceler karanlık üşüyor ellerim,
Kalsan diyorum gitmesen.
O ansız vedaların hüznüne salmasan
Sevginle tutuşmuş yüreğimi.
Gidersen bilirim ki son olur ömrüme gidişin,
Bir sınır kasabasında bulurlar
Kurşuna dizilmiş cesedimi.
Geceler karanlık üşüyor ellerim,
Üşüyor yüreğim,
Yalnız ben değil tüm şehir üşüyor.
Hani gitmesen diyorum.......
Bırakmasan ellerimi,
Gidersen paramparça olur yüreğimde ağıtlar.
Ay geceyi deler, güneş doğmadan batar.
Ama bilirim ki her şey faydasız,
Umutsuz bir aşkın kurbanıyız
Ve her kimse o yazan
Çoktan yazmış kaderimizi.
Lakin isterdim ki,
Kadere inat sevseydin beni.
Hani gitmesen diyorum......
Bırakmasan ellerimi,
Karanlık gecelerin koynuna salmasan
Her vurguna açık yüreğimi.
Hani gitmesen diyorum
son
- ---
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini.
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını.
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
İnan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgarlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen
Rüzgarların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini.
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür,
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum
...
ÇOK ÇABALADIM
OLMADI
BENDEN BURAYA KADAR
BU GÜN
SAYENDE
SON NOKTAYI KOYDUM
BİTMEZ DEDİĞİN
AŞK
BENDE DE TÜKENDİİİİ
BİTİRDİK İŞTEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
, Alışırım zannettim yokluğundan acılanmam
Vazgeçmek zor senin o büyülü tuhaf sıcağından
Dön demeye utanırım zavallı korkularımla
Arkasına saklandığım gururumdan
olur da bir gün sen de özlersen
Olur da bir gün sen de gözlerimle buluşmayı istersen
Uzanıp tutuver elimi bir gün
Utanır diyemem ne olur geri dön
Her şey bana seni hatırlatır unutmak isterken
Utanırım hep o acılı şarkılarla ağlarken
Bazen bir dost ya da bir çiçekle evime gelirsin
Her şey seni hatırlatır da yeniden
Geri dön geri dön, ne olur geri dön
Uzanıp tutuver elimi bir gün
Utanır diyemem ne olur geri dön
KIRILDI İŞTE
.
Sensizliğe isyanı, başlatan gözlerimden
Dökülen yaşlarımı, silmek için gel n’olur.
Sabır taşı olsaydı, inan çoktan çatlardı
Hasretinden ne çektim, bilmek için gel n’olur…
Sonsuz mu bu geceler, neden geçmez bilemem
Çektiğim ızdırabı, düşmanıma dilemem.
İmkanı yok bir tanem, artık sensiz gülemem
Yüreğimde acıyı, bölmek için gel n’olur…
Geçti koca bir ömür, işte son nefesteyim
Duyarsa gelir diye, hâla o hevesteyim.
Biten ömre yanmamda, senden en son isteğim
Hiç olmazsa namaz'ım, kılmak için gel n’olur
YAŞANACAK ÇOK ŞEYLER VAR DAHA
----
İçimdeki yangın belki birgün söner
Gözümdeki yaşlar bir önür boyu sürer
Sevgi denen gerçek sanmaki çabuk biter
Aşkın senin olsun bana bir resmin yeter
ZORMU GELDİ DAM GİBİ SEVMEK
----
Demek ki; gitmelerin zamanı şimdi.
Çocukluğuna sığınır atlatırsın bu acıyı.
Ne sevişmelerimiz kalır aklında, ne sevda sözlerimiz.
Rahat değilim diyordun ya, rahat ol artık.
Gülüşlerini saklaman için bir neden kalmadı.
Tedirginliğinin sebebi de kalktı ortadan.
Biliyor musun bir tanem!
Gidişim yürekten değil, zorunluluktan.
Sanma ki, bu toy sevdayı başka kimliklere taşırım.
Sanma ki, benden sakladığın gülüşleri
yalancı yüzlerde ararım.
Seni de götürürüm yüreğimde.
Her zaman yokluğunu taşırım.
sen istediğin gibi yaşarken öylesine,hoyrat,ben kırdıklarını topladım ardından..
hepsini biriktirdim,atmadım hiç birini..sen savurdun ben kolladım,sen döktün ben topladım,sen kırdın ben yapıştırdım..
ama artık kalmadım..
yetemiyorum dağıttğıın hayatı toplamaya..öyle çok öyle hızlı öyle derinden sarstın ki dünyamı..doğumu batımı bulamıyorum şimdi..
batıyorum aniden..doğamıyorum..
sen başını alıp giderken,ardımda ne var diye bakmadın hiç..!gözlerini çevirmedin..nasılsa ordaydım ya hep,düşünmedin..!!
ama artık duramıyorum orda..bıraktığın yerde değilim artık..bıraktığın gibi değilim..
öfkeler biriktirdim..sonra kırgınlıklar..kızgınlıklarım elime yüzüme bulaştı,temizleyemedim..
temiz gidemedin..gitmenin hakkını veremedin yani..!!yıktın giderken ,yerle bir ettin içimde ne varsa..
NEYİ YAŞAMAK İSTİYORSAN ONU YAŞA!!!............
Öyle bir hayat yaşıyorum ki,
Cenneti de gördüm, cehennemi de
Öyle bir aşk yaşadım ki,
Tutkuyu da gördüm,pes etmeyi de
Bazıları seyrederken hayatı en önden,
Kendime bir sahne buldum oynadım
Öyle bir rol vermişler ki,
Okudum okudum anlamadım
Kendi kendime konuştum bazen evimde,
Hem kızdım hem güldüm halime,
Sonra dedim ki "söz ver kendine"
Denizleri seviyorsan,dalgaları da seveceksin,
Sevilmek istiyorsan,önce sevmeyi bileceksin
Uçmayı istiyorsan,düşmeyi de bileceksin.
Korkarak yaşıyorsan,yalnızca hayatı seyredersin
Öyle bir hayat yaşadım ki,son yolculukları erken tanıdım
Öyle çok değerliymiş ki zaman,
Hep acele etmem bundan,
Anladım!...
GİDİYORUM ARTIK
--------
Buz gibi bir ekranda sicak bir merhabaydin sen.
En gerçekten daha gerçektin. .
Rotasini, klavyeye dokunan parmaklarimizin çizdigi yolculukta ayni durakta karsilastik biz.
Sicacik bir merhabaydin sen buz bir ekranda. .
Yalnizdik, yolu yok yalnizdik, bir sekilde yalniz. .
Gerçek yasam içindeki sanalligimizdan kaçip, sanal yasamdaki gerçeklige soyunmamis miydik cebimizdeki yalnizlik agirlasinca.?
Sonra çiplakligimiza kelimelerimizi giyinmemis miydik!
Açip tüm gizlerimizin önünü, istedigimizce özgür, diledigimizce deli, yasayamadigimizca çocuk, inandigimizca kendimiz, nasil aktik birbirimize zaman içinde, kol bulmus nehirler gibi. ..
Söylenememis biriktirdiklerimizi, kirilmis umutlarimizi, bedeli ödenmis vakitlerimizin biraktigi fermani, yitirdiklerimizi sormadik mi, anlatmadik mi birbirimize güvenerek!
En gülünmeyecek seylere bile gülmedik mi çocuklar gibi bir masalin içinde kahkahalarla, haytaca, tüm günün ciddiligini firlatip bir kenara!
Olabildigimizce özgür, kirabildigimizce rahat, umursamazca kati, tüm öfkemizle, yigilan isyanlarimizin hirsini çikarmadik mi birbirimizden, baska bir hayattan toplayip getirdigimiz nefretlerimizle sessiz harflerde avaz avaz bagirmadik mi!
Vurgulardaki samimiyete siginip, bir dost gögsü hasretiyle kelimelerimize yaslanmadik mi, sarilmadik mi birbirimize soguk gecelerin siyah yalnizliginda, aglamadik mi harf harf!...
Yagmuru yagdirdik birlikte, günesi dogdurduk, ayri mevsimlerde ayni mevsimin sogugunda üsüdük, sicaginda isindik, paylastik biz. .
Herhangi bir günün yorgun aksaminda dudagimiza degmeyen bir fincan kahvenin tadini bildik, birbirimizin sigarasini yaktik, ayri koltuklarda yan yana oturduk, paylastik biz. .
Dost ziyaretlerine gittik, alisveris yaptik, saatleri durmus zamanlarda sokaklarda gezdik, bilmedigimiz sehirlerin uykusuz evlerinde uyuduk, uyandik birbirimize rüyalarimizi anlattik, paylastik biz..
En gerçekten daha gerçektik..
Kelimeler yetersiz kaldiginda ekrani bir kagit parçasi gibi burusturup bir kenara atmayi, daha yakinda olabilmeyi de istedik.
İstedik.. Ama
Sana söyledim
Anlamadığın bir iş bu.
Anlayan birisi gelsin, kutsal sevgimi bitirdin işte.
Gidiyorum artık
Söyledim sana
Kendinden başkasını düşünmüyorsun,
Şu haline bak, sana sevdiğim,canım, BEBEĞİM dedim.
Her şeyin üstün de tuttum.
Alıştın mı bilmiyorum gelişimde ani gidişimde ani oldu.
İşin doğrusu varlığına alışmaktan daha zor oldu yokluğuna alışmak. Ama mecbur olduğumu biliyorum.
Boşver coşkusuda çok güzeldi varlığının,yokluğunun acısıda hiç fena değil hani.
Tamam biliyorum iyisin,eğlencelisin ama,
TAŞ KALPLİSİN.
İŞTE BİZİM AŞK HİKAYEMİZ
-----
HATIRLIYORUM
İlk gün gün ki gibi
sana seni seviyorum dediğim anı
ve ilk buseyi unutamıyorum
hatırlıyorum nasıl utanarak kızardığını
nasıl uzaklaşarak kaçtığın anı unutamıyorum
hatıtlıyorum hatırlıyorum
kaçamak öpüşleri kaçamak bakışları
gitiğimiz yerleri hiç unutamıyorum
ilk gün ki gibi.
Yanına geldiğim anı unutamıyorum
Karşılama anını unutamıyorum
Buz gibi sıradan sanki hiç yaşanmamış gibi
Özlenmemiş gibi unutamıyorum
Hatırlıyorum
Nasıl karşında çocuklar gibi ağladığım anı
Nasıl senden bir teselli beklediğimi
Senin ise bana hiç bir şey veremediğini unutamıyorum.
Benimle iken içinde başkalarını yaşadığın anı hatırlıyorum
İçinde hiçbir şeyin olmadığını
Bile bile kısa süreli kalışımı
Yanın da iken dünyanın umrumda olmadığını unutamıyorum
Acıyan gözlerle bakışını unutamıyorum
Bittiğini bile bile
Aldırmadan varlığın tadını çıkarmanın keyfini unutamıyorum.
Son geçeyi hiç unutamıyorum
Ellerimizin, bedenlerimizin koptuğunu
iki yabancı gibi birbirimize bakmadan
ağladığımız anı
çaresizliğimizi hiç unutamıyorum.
Sen hiç kalbimden hiç çıkmadın kiiiiiiii
Bedenim çürüsede ruhumla yaşayacağını biliyorum
Hatırlıyorum
Titreyerek ılık nefesimin arasın mırıldandığım
ismini
hatırlıyorum
titreyerek nasıl
SENİ SEVİYORUM
Dediğim anı
HİÇ UNUTAMIYORUMMMMMMMM
Her şey yalan tek gerçek sensin hayatımda
Tek gerçeğimsin Sen benim ilk günki gibi BEBEĞİMSİN
AYRILĞIN İLANI
Gidiyor musun diye sorma bana.
Gönderen sensin.
Ne terk etmeyi istedim seni,
Ne de daha yaşamadığımız bu aşkı toprağa gömmeyi.
Senin kadar öfkeliyim ben de.
Senin kadar endişeli...
Bir dokunuşunla bin kenti yıkacak güç verirdin bana
Ama inandıramadım seni.
Sen, sorgularken beni kafanda
Ben, gözlerinin içine bakıyordum kuşkuyla.
Bir tek sözün bağlardı beni sana,
Oysa sen hep susmanın koynunda.
Aşkın içine bir kez girdi mi kuşku,
Teslim alır bedenleri de.
Sütten çıkmış ak kaşık değildim
Ama yalanı sokmadım iki kişilik dünyamıza.
O dünya ki bazen minicik bir odada
Bazen kentin ortasında şekillendi.
Nasıl da güzeldi...
Zaten varsın diye her şey güzeldi ama
Sen buna inanmadın. Ah bu sorular...
Yaşamak varken sevdayı delice,
Niye boğarız sorularla?
Nasıl ikna edebilirdim seni?
Ben, aşk dedikçe sen, dur dedin.
Ben, seninleyim dedikçe
Sen, hayır dedin.
Zaten az konuşan sen
Olumsuz ne kadar sözcük varsa
Bulup çıkardın ortaya.
Bense hiç bir şey diyemedim.
Ne kadar zarar vermişim sana meğer.
Nasıl değiştirmişim seni.
Oysa hiç böyle düşünmemiştim.
Kimseye zarar vermek istemem ben.
Kimseyi olduğundan farklı bir hale getirmek istemem.
Ama öyle oldu işte.
Demek ki; gitmelerin zamanı şimdi.
Çocukluğuna sığınır atlatırsın bu acıyı.
Ne sevişmelerimiz kalır aklında, ne sevda sözlerimiz.
Rahat değilim diyordun ya, rahat ol artık.
Gülüşlerini saklaman için bir neden kalmadı.
Tedirginliğinin sebebi de kalktı ortadan.
Biliyor musun bir tanem!
Gidişim yürekten değil, zorunluluktan.
Sanma ki, bu toy sevdayı başka kimliklere taşırım.
Sanma ki, benden sakladığın gülüşleri
yalancı yüzlerde ararım.
Seni de götürürüm yüreğimde.
Her zaman yokluğunu taşırım.
Bulup, bulup kaybettim seni bebeğim.
Ne yazık ki, tozduman edemedim kuşkularını.
Ne yazık ki, kalamadın bana.
Öpücüğümün kokusu kalacak kapının eşiğinde.
Kokladıkça; bizi bir yanlışa mahkum ettiğini anlayacaksın
AŞK
GERÇEK AŞK
1) Sesini duyduğunuz anda avuçlarınız terlemeye, kalbiniz deli gibi
çarpmaya başlıyorsa...
Bu AŞK değil HOŞLANMAKTIR!
2) Ellerinizi ondan çekemiyor, sürekli dokunmak, sarilmak istiyorsanız...
Bu AŞK değil ARZULAMAKTIR!
3) Yanınızda bir tek o olduğu için onu istiyorsanız...
Bu AŞK değil YALNIZLIKTIR!
4) Herkes onunla olmayı beklediği için onunlaysanız...
Bu AŞK değil SADAKATTIR!
5) Size sıcak, yakın davrandığı için onunlaysanız...
Bu AŞK değil KENDiNE GÜVENSiZLiKTiR!
6) Üzülmesini istemediğiniz için sadece onunlaysanız...
Bu AŞK değil ACIMAKTIR!
7) Ona değer verdiğiniz için hatalarını hoşgörüyorsanız...
Bu AŞK değil ARKADAŞLIKTIR!
8) Bütün gün ondan başka hiçbir $ey dü$ünmediğinizi ona söylüyorsanız...
Bu AŞK değil KOCA BIR YALANDIR!
9) Onun iyiliği için kendinizden çok şey feda edebiliyorsanız...
Bu AŞK değil YARDIMSEVERLIKTIR!
Ama eger...
O üzgünken sizin de kalbiniz aciyorsa...
Işte bu AŞKTIR!
Tarif edemediğiniz bir çekim yüzünden ondan bir türlü kopamadiğinizi dü$ünüyorsanız... Işte bu AŞKTIR!
O herkese güçlü görünmesine rağmen içindeki zayifliği hissedebiliyorsanız...
Işte bu AŞKTIR!
**Onu koklamaya, onu öpmeye doyamıyorsanız... Işte bu AŞKTIR!
HERGUN GORUSMEKTEN BIKMIYORSANIZ
ISTE BU
AŞKTIR
Artık gitmek vakti, sadece gitmeler kaldı bana arkama bile bakmadan gitmeler..
Tutunamadığım birşeyler vardı elbet hayatta, zamansız gelen insanlar vardı.. Sevmeler ağırdı, yürek kaldıramadı.. Birşeyler eksikti, eksiltti ve tüketti bu yüreği..
İşte gidiyorum,
Birşey demeden,
Arkamı dönmeden,
Şikayet etmeden,
Hiçbir şey almadan,
Birşey vermeden,
Yol ayrılmış görmeden gidiyorum..
Belki gidiyorum, ama bil ki istemeyerek. Gözyaşlarımı hissediyorum içimde bir yerdeler, o nasıl bir yerdir, tarifsiz bir acı veriyor ki ben bu acıyı sırf hak ettiğimi düşündüğümden yol bulup da süzülmelerine izin vermiyorum. An gelecek tutamayacağım düşecekler, gözlerimi kırpmadan uzaklara bakarken öyle sıcak akacaklar ki biliyorum yakacak tenimi..
Ne küslük var ne pişmanlık var kalbimde
Yürüyorum sanki senin yanında
Sesin uzaklaşır her bir adımda
Ayak izin kalmadan gidiyorum..
Anlayacağın yanıma senide alıyorum bu gidişte. Sana gelmek ya da senle gelmek yanlıştı ama neye göre kime göre yanlıştı onu sorma ben bile bilmiyorum..
Hak ettiğim yaraları kanatmaya gidiyorum. Bu sadece seni bensiz bırakmak, ben senle yanmaya gidiyorum. Üç kuruşluk huzurumuzu huzursuzluğa boğmaya gidiyorum.. Kendime ve sana en büyük haksızlığı yapmaya gidiyorum..
Seninle olamayacağımı bilmenin kahrına, doya doya, kanaya kanaya ağlamaya gidiyorum.
Yazdığım satırlar ellerimi yakıyor, talan oluyor her bildiğim, viran inandıklarım..
Geldiğim tek kalbinde kırılmadı
Gönül kuşu şarkıdan yorulmadı
Bana kimse sen gibi sarılmadı
Işıgımız sönmeden gidiyorum..
Bil ki gidiyorum..
Sana faydası yok ama bir sen daha doğuyor, ben kendimi sende öldürmeye gidiyorum..
Çocuktum
Çünkü çok mutluydum
Neden mi
Aylardır özlemini çektiğim
Tekvarlığım
BEBEĞİMİN
Yanındaydım.
Gözlerinin yeşilinde
Sıcacık gülüşünde,öpüşünde
Sımsıkı sarılışında
Pamuk gibi dokunuşunda
Misss gibi kokusunda
İstediğimde kollarımda
Uzandığımda yanıbaşımda
Yani özlemimin bitişinde
İşte bu mutluluk
Çocukluksa evet çocuktum.
O ana kadar şarkılar mırıldanmıyorsan,gözün ondan başkasını görmüyorsa
Yanında olmadığı zaman saatlerle neden gaçmiyor zaman diye kendi kendine kavga ediyorsan
Gelmesi için Allaha a yalvarıyorsan
Kulağın kapının zilindeyse her kapının açıldığında merakla gelene bakıyorsan onunla beraberken hayattan kopum her anını ona ayırıyor her saniyeyi onunla birlikte olmaya çalışıyorsan yanında iken onu dahada çok özlüyorsan kaçamak bakışlar kaçamak öpüşler yapıyorsan yanında olduğun günlerin son günler olduğunu biliyorsan her anı dolu dolu yaşamak istiyorsan yanında konuşamıyorsan heyacandan kalbin duracak
Gibi oluyor bacakların titriyorsa özlemin her geçen gün artıyorsa birlikte olduğun günlerin sonunda her şeyin biteceğini veda busesini koyup hoşcakal diyeceğin anı bekliyorsan
Onunla birlikte iken saatlerin geçmesini istemiyorsan vedala ayrılışlara küfrediyorsan
Evet kabul ediyorum çocuktum.
Yanında olduğumda dokunamıyorsan
İçin içini yiyorsa yerinde duramıyorsan
Bu haraketlilik beni değiştiriyorsa
Evet çocuktum büyüyememiştim yanında
Hani küçük çocuğa istediği oyuncağı alırsında gözlerindeki ışıltıyı görürsün
Onu sevindirmenin gururunu yaşarsın dünyalar onun olur o an
Benimde dünyaların benim olduğu andı o an
Sevinçlerimizden çok kavgalarımız oldu kıskançlıklarımız oldu delicesine
Sevmelerimiz oldu bilinçsizce yanlışlarımız oldu
Tek doğru
Aşkımızdı sevgimizdi
Ya şimdi
Geride kalan ayrılışımız
vedalarımız
ölümü seçtim olmadı
çünkü
kalbimde sen vardın
ben ölürsem sen de ölecektin
şimdi seni yaşatabilmak için yaşıyorum
bak gördün mü ölümümde bile sen varsın
tatlı belam
sonsuz aşkın sonu
ölmeye gücüm yetmedi
SENİ UNUTMAYA GÜCÜM YETECEKMİ
BU AŞKIN SONUNU BEN BİLE BİLE TUTULDUM
ÇOK YANARSIN DEDİLER YÜREĞİMİ AVUTTUM
HAYALİMDE GÖZLERİMDE İNAN SENİ BÜYÜTTÜM
YAŞAMADIM MUTLULUĞU AĞLADIM GECELERDE
BU SÖZLERİM SEVENLERE DUYSUNLAR FERYADIMI
ERİYORUM GÜNDEN GÜNE SİLSİNLER GÖZYAŞIMI
YORGUNUM DOSTLARIM YORGUNUM ARTIK
BUNDAN SONRA AŞKLARA DARGINIM ARTIK
SEVİYORMUŞ ÖZLÜYORMUŞ DESELERDE İNANMAM
HASRETİM SONUM OLSA ÖLÜRÜM YAŞAYAMAM
DAĞLARI AŞARIM BEN TAŞ KALBİNİ AŞAMAM
FERHAT OLUP YAŞARIM BEN YAŞARIM HECELERDE
BU SÖZLERİM SEVENLERE DUYSUNLAR FERYADIMI
ERİYORUM GÜNDEN GÜNE SİLSİNLER GÖZYAŞIMI
YORGUNUM DOSTLARIM YORGUNUM ARTIK
BUNDAN SONRA AŞKLARA DARGINIM ARTIK
•Yaşamımda ilk önce sevmeyi öğrendim. Çünkü sevdikçe kendimi duyumsadığımı öğrendim.
•Bağışlamanın ne olduğunu anladım ve bağışlamanın aslında yeni insanlar kazandırdığını gördüm.
•Birisini anımsamanın aslında küçük bir telefon görüşmesi kadar basit olduğunu öğrendim.
•Aslında bana değer veren insanların çok yakınımda olduğunu fakat gözlerimin hep uzaklarda olduğunu anladım.
•Birisini kırdıktan sonra özür dilemenin aslında beni ben yaptığını anladım.
•“Sen benim için önemlisin” sözünün verilebilecek en büyük armağan olduğunu buldum.
•Kıyıda yürür ve düşünürken birinin de beni düşündüğü duygusu beni sevindiriyor.
•Mutlu olmanın aslında bir kedinin güzel bir anini yakalamak denli basit olduğunu anladım.
•Kaçırdığım olanakların aslında bana yeni olanaklar getirdiğini gördüm.
•Yıldızların benim için parladığını görmeyen gözlerimin, gün gelip yaşamımdan kayan yıldızların gömüldüğü geçmişi unutması gerektiğini anladım.
•Gözlerin sözcüklerden daha önemli olduğunu ve yalan söyleyemediklerini biliyorum.
•Yaşamımda yanımda görmek istediklerimi yanımda göreceğim, çünkü onların bana değer verdiklerini biliyorum.
•Telefonun 160 karakterine üzüntünün,mutluluğun, düş kırıklığının sığdığını gördüm.
•Yaşamın yaşamaya değer olduğunu ve istersem mutlu olacağını öğrendim...
Yitirmek...
Sevdiğimiz eşyayı, dostları yada sevgiliyi.
Sonunda yürekte kalan hep ayni duygu, hüzün...
Çünkü yitirilene alışmışızdır, sevmişsizdir, bizimle olan beraberliği keyiflendirmiştir.
Çünkü o beraberliğe değer vermişizdir.
Ya o güzelliği yasarken; paylaşımı, keyfi, sevmeyi ve sevilmeyi birlikte hissederken...
Hep korkmaz miyiz? İçimizi en güzel anlarda bile hep sarmaz mi
“Ya biterse? Ya yok olursa bu güzellik?” endişesi..
Tabii ki bitecek. Yasadığımız mutluluklar, hüzünler hep bitmedi mi?
Hep yerine başka, başka hüzünlere, mutluluklara bırakmadı mi?
Gene ayni korkular, ayni endişeler...
Peki sahip olduğumuz güzellik için yitirme korkusuyla ağlamak niye?
Kime? Ne için ? Biliyor musunuz?
Dökülen göz yaşları sadece kendimiz için..
O değere sahipken de, yitirdiğimizde de..
Çünkü bizi asil korkutan YALNIZLIK..
İçimizde hissettiğimiz o güzel duyguları uzunca bir süre tekrar yasayamamak..
Özlemek, özlenmek, sevmek, sevilmek, sim-sıkıca sarılmak,
o bedenin canini, kanını hissetmek, sevişmek..
Hangisi kolay vazgeçilir hazlar ki?
Biten aşklarda da, biten ömürde de yanaklarımıza dökülen gözyaşları hep kendimiz için.
Çünkü merkez hep biziz, doymak bilmeyen egomuz..
Ve o egoyu doyurabilmek, hoşnut kılabilmek için ne kadar çok çırpınır dururuz.
Bizim sevdiklerimiz bizi muhakkak sevmeli, özlediklerimiz özlemeli,
doğrularımız her zaman tek doğrudur.
Ya yanımızda ki insan ? Onun egosu ?
Arzuları, özlemleri veya usandıkları...
Ne kadar o sevdiğimiz insana karşı fedakarız?
Vermeden neyi ne kadar alabiliriz ki?
Bizler; hep iliskilerimizde hesap kitap içinde degilmiyiz ?
Her zaman denge..
Verdigimiz kadar alalim, aldigimiz kadar verelim hesaplari yapar dururuz.
Sonuç YALNIZLIK .
Peki bu kadar yalnizliktan korkuyor, yasanilan güzellikleri,
paylasimi bir daha yasayamamak endisesiyle kaybedecegimiz
degere agliyorsak niye bu kadar ince hesaplar.
O deger bize mutluluk yerine hüzün, kargasa yasatiyorsa zaten vazgeçmeliyiz.
Yok eger yasamin sikintilarindan biraz da olsa bizi alip mutluluk veriyorsa o zaman gözyasi yerine biraz daha akilci olmak daha dogru degil mi?
Sikica, hiç bitmeyecekmis gibi o güzelligi, huzuru sonuna kadar yasamak varken neden korku??
Bilirsiniz.. Anilarimizda öylesine anlamli, mutlu anlar vardir ki, kimi zaman onca geçen yillara degerdir. Tabii ki bu degerler karsilik buldugunda daha da deger kazanacaktir.
Eh iste o zaman bize biraz daha is düsüyor demektir. Daha çok özen...
Çünkü yasam içinde, ayni frekansi yakalamak o kadar zor ki... ;
Sevgiyi, özlemi birlikte yasamak doyumsuz bir hazdir.
Artik o sevdigin insan kendin olmussundur.
Korursun, tipki kendini korudugun gibi.
Üzmekten, incitmekten korkarsin.
Artik hesap, kitap yapilamaz. ;
Daha çok vermek vermek istersin.
Çünkü ego vererek te doyumu ögrenmistir.
Çünkü gönlünü ayna tutmussundur o sevgiliye.
Çünkü yitirme korkusu aski ölümsüz kilar.
Çünkü ayrilmanin da bir vahsi tadi var
Öyle vahsi bir tad ki dayanilir gibi degil
Çünkü ayrilik da sevdaya dahil Çünkü
AYRILANLAR HALA SEVGILI..
Bir birimize söz vermiştik, Bütün ömür boyu ayrılmayacaktık, Yeminler etmiştik, Asla ayrılmayacaktık, Ama ne oldu Bir kış günü, yıldızların bakışlarında, Ayrılığımızı söyledik
&&&&&&&&&&&&&
♥ Bir gün yağmura yakalanırsan benden kaçtığın gibi yağmurdan da kaç.çünkü bulutların arkasında kaybolan aşkı için ağlayan benim
&&&&&&&&&&&&&&&&
♥ Bir eski dost gibi hatırla beni.Bir selam ver yeter.Unutmuş olsan da eski günleri.Adımı ara sıra an yeter
&&&&&&&&&&&&&&&&
♥ Bir gece yarısı titreyerek uyanırsan bil ki resmini öptüğüm gündür, bir gün sebepsiz yaşlar süzülürse o güzel gözlerinden bil ki yokluğundan öldüğüm gündür..
&&&&&&&&&&&&
♥ SENI UZAKTAN SEVMEYI,SANA BAKMADAN GORMEYI,SENI DUYMADAN DINLEMEYI,GOZYASLARIMLA GULMEYI,KAVUSMAK ICIN SABRETMEYI OGRENDIM AMA, SENSIZ OLMAYI ASLA OGRENEMEDIM
SEN HİÇ DENİZİN DİBİNE BAKTIĞINDA YEŞİL ORMANI GÖRDÜN MÜ? SAKIN İMKANSIZ DEME; ÇÜNKÜ BEN SENİN GÖZLERİNE BAKTIĞIMDA ÖLÜLERİN BİLE ŞAHİT OLAMADIĞI CENNETİ GÖRDÜM
Hayatından tamamen silemez beni kimse..
Mutlaka bir izim kalır geriye..
Beni unutmana yetecek mesafe yok şu alemde..
Sadece zaman geçer..
Biraz daha bakarsın alemlere dalarsın..
..ama..
Yerime bir Allah'ın kulunu koyamazsın..
ARTIK SUS , DAHA FAZLA YALANLARINI DİNLEMEK İSTEMİYORUM..!
SEVMEDİM DE...! UNUTTUM DE...! DALGA GEÇTİM DE...!
AMA SENİ SEVİYORUM DEME ,SEVSEYDİN GİTMEZDİN
SEVSEYDİN BIRAKMAZDIN ,
SEVSEYDİN
NEFRET EYMEZDİN
İSTEDİĞİN GİBİ OLDU İŞTE ,KALBİMİ İSTİYORDUN AL SENİN OLSUN
ARTIK BİRİNİ SEVECEK Bİ KALBİM YOK....
,
Şu an içimin ezildiğini hissedebiliyorum.Kalbimin paramparca Olduğunu da…
Ne kadar umutlanmıştım oysa Elimi tuttuğunda.Hiç bırakmayacaksın sanmıştım.Artık yitirmeye başladığım,
Senli hayallerimi canlandırmıştın..
Bilerek mi yaptın bilmiyorum.Kim bilir belkide amacın ,beni böyle öldürmek !!
Nede olsa sana küsemem öyle Değil mi? Canımı ne kadar yakarsan yak,Senden vaz geçmeyeceğimi düşündüğün için,
Bu umursamaz hallerin.En büyük silahında seni görmemi Engellemek! İşte bunu yaptığın zaman yıkılıyorum,Biliyorsun İçten içe yüreğimi öldürüyorsun.Hani desen ki,“
Ben seni asla sevmeyeceğim ,
Benden umudu kes! Yolun açık olsun… ”Belki bu kadar zor gelmeyecek Vaz geçmek senden ,Hayallerimden…
Ama sen ışıkları bir açıp bir kapatınca çıldırıyorum! Anlamıyorsun , Sen sustukça daha çok bağırıyor Umutlarım !! Sen benden gittikçe daha çok kanıyor Yaralarım…Seni görmekte
tuzu oluyor Yaralarımın.
Ama artık dayanacak gücüm kalmadı.Artık sevgini yenmeliyim..Çünkü bu aşka vereceğim,Bir yudum gururum kalmadı.Hepsini senin uğruna tükettim.Peki sonuç?
Kendi yüzüme bakamaz oldum.
Oysa bir damlacık sevgiydi senden İstediğim…Olmadı ve olmayacak..Senin için bir şey değiştirir mi Bilmiyorum, Ama ben gidiyrm. Zaten olmadığım hayatındn Çıkıyrm..Elveda demeden önce, Bir şeyi bilmeni isterim.
BEN SENİ GERÇEKTEN SEVMİŞTİM
BEBEĞİM
Ben seni gerçekten SEVMİŞTİM
ZORLU S€WDAM HOŞCAKAL
SEN YOKSUN WE BİR DAHADA OLMAYACAKSIN
YALANLARINLA KALBİMİ ACITAMAYACAKSIN
KARANLIK GECELERİMDE BİR DAHA SEN OLMAYACAKSIN
SANA İNANDIĞIM AKŞAMLARDA OLMAYACAK
BİRLİKTE KURDUĞUMUZ MAWİ DÜŞLERDE OLMAYACAK
WE ŞUNU ARTIK BİLMELİSİNKİ...
BİRDAHA KALBİM SENİN İÇİN ÇARPMAYACAK!!!
,SİZ BANA GÜLÜYORSUNUZ ÇÜNKÜ BEN FARKLIYIM
BEN SİZE GÜLÜYORUM ÇÜNKÜ HEPİNİZ AYNISINIZ
UNUT DİYORSUN GELDE SEN UNUT
Güneşin doğduğu da bir gerçek battığı da... Kalbimin attığı da bir gerçek, günün bittiği de... Ne çıkar tüm gerçekleri saysak tek tek. Seni seviyorum, işte o en büyük gerçek
Özledigim ne sensin ne de bir baskasi... özledigim gerçekten hissetmeden bana "seni seviyorum" demeyecek biri..
Bir zamanlar ardından bakar ağlardım şimdi dönüp ardıma bile bakmam. Bir zamanlar uğruna dünyaları yakardım şimdi şerefsizim kibrit bile çakmam
Benim kalbimi kırmak suya yazı yazmaya benzer, kırılan kalbimi düzeltmek gece doğan güneşe benzer. Sen o suya yazı yazmayı başardın şmdi güneşin doğmasını bekle
Gençliğine güvenip erken derken belki elveda bile diyemezsin giderken
Sen alnına bu yazıyı
Kendi ellerinle yazdın
Kabahati yükleme
Bos yere kaderine
Aşkımızın mezarını
Kendi ellerinle kazdın
Boşuna bekleme
Giden gelir mi yerine
Ya affet ya öldür dedim
Ya ver gönlümü ya güldür dedim
Sana giden yollar
Hasret dolu sevda dolu
Aşk kokulu güldür dedim
Şimdi sana uğurlar olsun
Bahtın şansın açık olsun
geçmişe her bakışta
Benden de selam olsun
Aşkımızın günahını
Aşkımızın vebalini
Sen yüklendin hesabınıı
Sen istedin öyle olsun
SSSEEENNN
SSEENN
SEN
.KEŞKE SENİ HİÇ GÖRMESEYDİM,
HİÇ BULUŞMASAYDI KAHPE KADERİMİZ,
KEŞKE BAKMASAYDIM O YEMYEŞİL GÖZLERİNE
KEŞKE TUTMASAYDIM O PAMUK ELLERİNİ
KEŞKE HİSSETMESEYDİM TENİNİ ,
KEŞKE YAŞAMASAYDIM SENİ İÇİMDE ,
AMA DİYORUM YA KEŞKE,,
AH KEŞKELER HİÇ OLMASAYDI
.Değermiydi bana
ihanet etmeye
Değermiydi hayatımı mahvetmeye
Değermiydi beni bir kula satmaya
Değermiydi be bitanesi beni benden alıp
hayatımı karartmaya...
Değmezmiş...... sana gönül vermeye
Daha kaç kere gidenlerin arkasından baka kalıcam hiç düşünmedim gidene kal diyemedi dilim belkide hep bu yüzden acı çeken, unutulan, hüzne boğulan, uykusuz kalan ben oldum. Vedalaşmaları sevemedim bir türlü. Bu yüzden görüşemeyeceğimi bir daha asla göremeyeceğimi bildiğim halde hep görüşürüz dedim.
...Gidenlerden olamadım hiç hep kaldım aslında biyerlerde yanlarında olamasamda yitirdiklerimin. Bende oldukları sürece, bende yaşadıkları sürece hep kaldım onlarla hep yarım, hep çaresiz olandım ama hiç belli etmedim.
Hep yüreğimde yaşadım fırtınaları belli etmemek adına, hep yalan gülüşlerimi saçtım etrafa güçlü sandı beni görenler, yıkılmam sandılar hep dimdik dururum, her acıya göğüs gererim sandılar oysa okadar güçsüz, okadar yalnızdımki bir rüzgarda savrulabilirdim bu yüzden hep kaçtım kuytu köşelere...
...Aşktan korkmadım korkak olmadım hiç, aslında korktuğum kaybetmekti kaybettimde ama yılmadım sevmekten aşık olmaktan acı cekmekten. Sevdiklerim oldu uğruna ölebileceğim ama gittiler. Hiç kızamadım onlara kızamadım, hep var oldular bende hiç yorulmadım onları bu küçük yüreğimde taşımaktan.
Bilmem biliyorlarmı hala onlarla olduğumu, gerçi bilmelerinede gerek yok ben yaşıyorum zaten bunları onlar mutlu olsunlar, ben acılar içinde kalmayada razıyım.
......Artık mutlulukta da gözüm yok.
Sevdim mi köpek gibi sevenlerdenim ben ama onlar kendi kusurlarını kapatmak için benim sevgimi harcadılar. Hep sandılar ki birtek onlar seviyor, değer veriyor, çabada özveride bulunuyorlar bunlarada hiç sesim çıkmadı bırak öyle sansınlar böylelikle benden daha çabuk vazgeçebilirlerdi.
.........Geçtilerde...
Gocunmadım...
...Ben vedalaşmadım hiç biriyle gitmek istediğimde ortadan kayboldum hep vedalaşmak yerine...
.....Şimdi..
..Kendi kendime yetmeyi öğrendim, sevdiklerimin yanında olmayı, benim değer verdiğim insanlar benim yanımda olan insanlar olduğunu öğrendim, çok mutlu olduğumda ağlayıp, ağlarken gülüne bildiğini öğrendim. Aslında çok şey var hayattan, aşktan, sevgiden, kaybetmeden, acıdan öğrendiğim ve daha öğreneceğim çok şey var.
Hayat hep güsel şeyler sunmuyor insana ama yaşadığın andan mutlaka bir ders çıkarılması gerektiğini öğrendim.
Her başlangıcın, her hikayenin, her güzel şeyin bir sonu olduğunu biliyorum ama ben bu asi yüreğime söz geçiremiyorum. Biteceğini bile bile, sonunda acılar içinde kıvranacağımı bile bile yinede peşinden gidiyorum bundan her nekadar şikayet etsemde yaşadım mı, sevgiyi aşkı doya doya yaşıyorum. Hiç birgün "seni seviyorum" diyenlere inanmadım. Aşkın var olduğunu biliyorum ama gene beni baştan çıkaranın aşk değil sevgi olduğunu biliyorum.
...Artık hayatta ve hayattan daha seçici davranmayı öğrendim. Önceliklerim değişti, herşeye pozitif bakabiliyorum.
Eski karamsarlığım kalmadı, renkleri ayırt edebiliyorum, grileşen dünyama mavilikler katabiliyorum.
Umudumu hiç yitirmemeyi öğrendim, umudu olmayan insanın yaşamda bi amacı olmaz...
İnsanların bakışlarından ne halde, ne demek istediklerini anlayabiliyorum, kendimi koruyabiliyorum.(öğrendim)
Gözyaşlarımı gizlemiyorum, ağlamaktan utanmıyorum.
Nerde durmam gerektiğini biliyorum artık ama hala dobra, hala içim dışım bir ve hala patavatsızım, haksızlığa hiç gelemiyorum. Bazı seyler değişsede hayatımda düşüncelerimi değiştirsemde genede bende kalan çok şey var. ASLINDA ONLAR BENİ BEN YAPAN ŞEYLER..
Sinirlenince çenemi tutamıyorum mesela hırsımı alana kadar, sakinleşene kadar yastıkları yumrukluyorum ama kendime zarar vermeyi bıraktım..
...İyiliğine çok iyi oldumu bilirler ama tersimi hiç göstermedim görmesinlerde zaten...
BEN, BU HAYATA NİYE GELDİM DİYE SORMAYI BIRAKTIM ARTIK YAŞAMAK İÇİN GELDİM. HAYAT BENİM VE BEN BİRTEK BU HAYATI YA GÜZEL YAŞARIM YADA MAHVEDERİM..
YA ACIDA CEKTİRSE BANA MUTLULUĞUNA ELİMDEN ALSA HEP İŞLERİMİ YOKUŞADA SÜRSE BEN BU YALAN HAYATI ÇOOOOK SEVİYORUM.
BEN BU YALAN HAYATTA KENDİ GERÇEK DÜNYAMI YARATTIM VE SADECE HAKEDEN VE GÖRMESİNİ BİLEN İNSANLAR BENİM BU HAYATINDA YER ALABİLİYORLAR..
Diğerleri, yalan hayatın yanlızlık denizinde boğulup yok oluyor yalana karışıyorlar.
BENİM HAYATIMI BENDEN BAŞKASI KİRLETEMEZ...
.Madem gitmek istiyorsun
İşte kapı...
Bütün yaşanmışlığı bırakabilirsin bana,
Yalanları al yalnızca
Ve birde,
Yüreğimde yaktığın ateşe,
Bir bardak su lütfen...!
Kapıyı giderken hızlı çarp,
Sessiz olmasın gidişin,
Dönmeyeceğini bileyim...!
Suratıma çarpar gibi,
Küfreder gibi,
Hiç sevmemiş gibi...!
Şimdi sana beslediğim tek duygu
nefret,
ağlamak istemiyorum hadi
acele et...!
Gözlerine bakarsam
Git diyemem
Yalanımı anlarsın,
Nefret edemem...!
Hoşça kal deme sakın,
Görüşürüz diye umutlanırım,
Elvada de,
Gidişim şimdi,
Dönüşüm yok de...
her şeyin hazır güle güle...!
...gitme(sen) ?
......yitme(sen) ?
.........kal(desem) ?
...............yinede gidiyorsun...
===========Bir zamanlar varlığın yokluğundaydım ben
İçimde sevgin vardı, ama sen yoktun,
Zaman sonra anladım bunu belki de,
Ama hala seviyordum seni,
Bıkmadım beklemekten,
Ve usanmadım her gün ölmekten,
Belki de ayrı dünyaların insanıyız,
Ve belki de ikimizde birer imkansızız,
Zamanın hızından habersizdim,
Günler ay oldu, aylar yıl,
Bazen sigaram dost oldu bana
Ve bazen de tükenmek bilmeyen efkarım,
Kim bilir şimdi nerdesin,
Bilmiyorum,
Ama yüreğim hala seninle,
Ve sevgin hala taze bir fidan gibi,
Yeşerdikçe solmak bilmeyen bir fidan,
Bilmediğim bir ayrı şey ise,
Zaman mı beni tüketen,
Yoksa ben mi zamanı,
Kelimelerle bile anlatamıyorum artık seni,
Ve şiirlerle,
Aklımda kalan tek şey,
Sen ve sana olan tertemiz sevgim,
Hani derler ya kara sevda diye,
Bilmediğin ve tahmin bile edemediğin,
Bir anda geliveren kahrolası sevda,
Bu sevda da ayrılığa yenik düştü,
Ayrılmasak belki sende severdin beni,
Bir ihtimal ama,
Bazen o ihtimal bile yetiyor insana,
Tekrar görebilecek miyim seni bilmiyorum
Ama bildiğim tek şey ölüme sensiz gideceğim
Hayatım artık tükenmek üzere,
Ve gün geçtikçe de tükenmekte,
Oysaki ölümün bile seninle olanı vardı,
Acısız ve temiz,
Gelmeyeceksin biliyorum,
Gelsen de değişecek hiçbir şey yok artık,
Çünkü ölümün ağzındayım bir kere,
Düşüşüm sensizliğin sebebi,
Örtün artık şu kara toprağı,
Üşüyorum...
Biliyorum duymak istediklerin bunlar değildi............ O. yüzden zafer saymıştın zamansız gidişini............. Öyle ya sen onaltısına koca bir kızdın.............. Oysa ben seni tüm yalanlardan daha çok seviyordum
Zor! Zor kadere emanet ettim seni ...................... Sen benim kördüğümüm, tutamadığım gözyaşım.. Zor! Zor bir daha , daha da güvenmek. . . . . . . . Bana düşen kabullenmek, zor da olsa dönüp gitmek.
Birgün gelir de bir an, çokça zamanlardan sonra . Geri dönüp baktığında bilmem anlarmısın. . . . . . . . .. O senin bir anının, benim ömrüm olduğunu . . . . . . . Ne çok sevildiğini, Artık çok geç olduğunu Zor!...
===========
=============
Gidene Kal Demeyeceksin !!!!!
Gidene kal demek zavallılara, kalana Git Demek terbiyesizlere... Dönmeyene Dön Demek Acizlere... Hakedene Git Demek Asillere Yakışır
-Bir Aşk için yapabileceğin herseyi yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan için rahat olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır.. Üzülme sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın. Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın. PEKİ O NE YAPTI? deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta. Aşkını doya doya yaşarken O KENDİNE ENGELLER KOYUYORSA BU ONUN SORUNU. Bir insan EKSİK YAŞIYORSA, ve bu eksikliği bildiği halde TAMAMLAMAK İÇİN UĞRAŞMIYORSA sen ne yapabilirsin ki onun için? Hayatı ıskalama lüksün yok. Onun varsa bırak o lüksü sonuna kadar kullansın
=============
===============================
Kimi Sevsem , Onun Hep uzakta sevdiği vardı, unutamadığı ilk aşkı yada onu terk edip giden sevgilisi...
Kimi derinden sevsem, o bir başkasını derinden severdi.. Öylesine çok sevdimki onları, başkalarına duydukları sevgiyi anlatmalarını, sessizce, içim acıyla kanayarak dinledim...
Beni yitirmekten hiç korkmadılar; çünkü onlara göre fazla iyiydim belki;
bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden..
Beni terk edenlerden tek bir isteğim olurdu.. ' Ne olur, bir daha beni aramayın ! Çünkü ben kolay unutamıyorum....
Çünkü ben, size duyduğum o akıl dışı aşk yüzünden keder bahçemi dağıtıyorum... Cocukluğumun o güzel bahçesini' ..
Böle derdim onlara ama yinede ararlardı beni... soluksuz ve umutsuz kaldıkları bir gece mutlaka akıllarına ben gelirdim
Elimdeki cam kesikleri kabuk bağladı bu gün… Gidişin kadar derin değillerdi çünkü. Ellerim, ellerime bakıyorum da ne de çabuk iyileşiyorlar. Oysa giderken içimde bıraktığın boşluk hala canımı yakıyor. Ve hala kanadığını hissedebiliyorum yüreğimin.
Niye hep savaşmayı seçtin ki benimle? Tam da yüreğimdeki isyanları bastırmışken, kendimle savaşmamaya söz vermişken, yaralarımı sarmışken ve ben seni böyle delicesine sevmişken niye…
Beni sevmeyi deneseydin oysa yaralarıma tuz basmak zorunda kalmazdım… Ne garip değil mi… Gidişinin bıraktığı acıyı bastırsın diye başka acılar seçiyorum artık. Cam kırıklarının üzerinde yürüyorum mesela, ellerimi ateşin üzerinde dolaştırabiliyorum, yumruğumu sıkıp olağan gücümle duvara indirebiliyorum örneğin.
İndiriyorum da ...… Yine de bastıramıyorum yokluğunun bıraktığı acıyı.
Sahi niye gitmiştin…Niye yoktun…Hangi masal kandırdı…Hangi yıldız sakladı ki seni benden?
Sahi… Gitmiştin değil mi..?
Kendimi kandırıyorum sadece
Yoktun.
Hiç olmamıştın ki zaten
===============
Dönmeyecek Birini Hala BEKLEYENLERE...
Hayatın en hüzünlü anı, deli gibi sevdiğin insanın, buna hiç değmediğini gördüğün andır ve en büyük kaybının onun için harcadığın GÜN'ler ve AYLAR'dır.
Senin aşkını şu gün hak etmeyen, bil ki 10 sene sonra yine hak etmeyecektir. O yüzden... BIRAK_GİTSİN
Git şimdi,
Dokunmaya kıyamadığım
Yüzünü de al git
Yüzün değil,
Hüzün kalsın hayalimde…
Git şimdi,
Dağların eteklerine kur otağını
Ulaşamayacağım kadar saklan yalnızlığımda,
Beni yalnızlığıma çarp giderken
Git şimdi
Gözün değil,
Özün kalsın hayalimde.
Git şimdi,
Düşünme giderken sensiz bölünmelerimi
Acımla çarpılır çoğalırım ben.
Adına daha çok şiirler yazarım
Sarıp sarmalarım gönül ölümlerimi
Git şimdi,
İzin değil
Gizin kalsın hayalimde.
Git şimdi,
Bıraktığın kuytuluğu boya da git,
Biçimsiz boşluğuna içimsiz zehirleri kat da git
Sebeplerini vur giderken,
Ortağı ol mahşer karanlığımın,
Kadere bir isyan et de git,
Git şimdi,
Haklılığın değil
Suçluluğum kalsın hayalimde.
Git şimdi
En acımasızını bana bırak kıskacın
Bırak dişlileri parçalasın etimi
Kanımla boya gökyüzünü
Doğ bir gün en büyük sancımla
Yer gök yarılsın feryadıma
Canımdan can kopar
Tenimi sıyır,sar dolunaya
Git şimdi
Çığlıkların değil
Şarkıların kalsın hayalimde.
Git şimdi
Karlar yağdır umudumun en çıkmazına
Taşlı tarlalarda erit bayram sevinçlerimi,
Sür senden kalan kıraç toprağımı
Depremlere dayanıksız bir yürek bırak bana
Kimseler bilemesin sensiz hangi şiddette sarsıldığımı
Git şimdi
Kendini de al,
Ya şimdi git
Ya sonsuza dek bende kal.............
...Dün gece yine yalnızdım.
Sokağa çıktım ve kendime bir çiçek aldım.
Kendime almamış gibi yürüdüm sokaklarda
Ama her gece gibi dün gece de yalnızdım
ve kendime bir çiçek aldım. Bir saat geri alınmış saatler
Ben almadım
Ve bir saat daha fazla sensiz kalamadım
Sokağa çıktım ve
Kendime bir çiçek aldım.
Seviyor sevmiyor, seviyor sevmiyor.
Papatya falı baktım
Sonra sen çımazsın diye yarım bıraktım.
Bir masaya oturdum .
İki çay ısmarladım.
Ben içtim, sen ise soğuttun.
Sana söyleyeceğim her şeyi unuttum
Çünkü sen yoktun.O gece kendime bir çiçek aldım.
Sonra son vapurda kalktı iskeleden
Bende kalktım… Korktum
Neyi ve neyi beklediğini bilmeyen,
Bir adam gibi görünmekten,
Delimidir nedir, denilmekten.Dün gece yine yalnızdım
Yokluğundan gizlemedim gözyaşlarımı
Işıkları hiç kapatmadım,
Dün gece, senden sonraki her gece. Sokağa çıktım ve kendime bir karanfil aldım.seni senden kokmaya kıyamadım
Gün akşam olduğunda
Hayale daldığında
Gece uyuduğunda
Rüyana gireceğim
Başka birini buldun
Sevgilim diyeceksin
Ona her dokunduğunda
Aklına geleceğim Unuttum artık seni
Hep mutlu olacağım
Bu büyüyen sevgimiKalbime gömeceğim Artık bir başkasına Sevdiğim diyeceğim
Kalbime gömeceğim Artık bir başkasına Sevdiğim diyeceğim
.
Uzun zamandır hasret kaldım yüzüne
Muhtacım inan senin birtek sözüne,
Yalvarsam, ağlasam, kapansan dizine
Dönermiyiz yine eski günlere
Söyle, buldun mu aradığın aşkı söyle,
Yoksa yalnızmısın sen yine
Benim gibi boynu bükük, gözü yaşlı tek başına
Yine eskisi gibi beraber olsak
Ne olur sanki, geçenleri unutsak
Hayat bitse, dünya dursa
Ölüm bile olsa, biz hiç ayrılmasak
Kimseye Degerinden Fazla
Deger, Vermeyeceksin
Yoksa;
Kendi Degerini
Kendi Kisiligini
Kendi Benligini
Hatta Kendini Kaybediyorsun,
Ben Hep Bu Yüzden Kaybettim.
Kendimimi Degistirmem Daha Kolay
yoksa;
Dünyadaki Insanlarimi Diye Düsünüyorum
Kendimi Degistiremeyecegimi Biliyorum da
Insanlari Nasil Degistirecegimi Bilemiyorum..
Artik Dünyadan Fazla Bisey Beklemiyorum
Yalnizlik Yetiyor Bana.
Herseyden Vazgeçtim
KENDİMDEN BİLEE
ZAMANIN AKIŞI GÖZYAŞI KADAR KISA DEĞİLDİR
SEVMENİN BEDELİ BU OLAMMALIYDI
Her güzel başlangıcın
Bir sonu vardır.
Ve
Hiçbir zaman bitmryecek diye düşünülen aşklar bile
Bir gün sona erebilir.
Sadece
GİDİYORUM sözü ile.
Ve ardından söylenen tek söz KEŞKEDİR.
Artık son gelmiştir ve kaçınılmazdır.
AYRILIK RÜZGARLARI
SEVSEN BİLE
SENİ SARMIŞTIR.
Ve seni hiç kırmayan sevdiğin seni kırmaya başlar
Sözleri içini yakar.
Sevdikten sonra ayrılık çok zordur.
Keşke hiç sevmeseydim dersin keşke
Ama
Çok geçtir birkere yüreğin onun aşkıyla tutuşmuştur
ve
ayrılık rüzgarları da bu ateşi körüklemeye başlamıştır bile.
Artık kendini avutursun seni zaten sevmedimki sanki bulunmazsın dersin. Ama hepsi gerçektir o senin için tektir ama artık yoktur.
Kalbime gömerim o zaman unutupta silerim o zaman
Alt tarafı aşk buda işte vazgeçilmezmisin aman
Sananeki ağlıyorsam
Deli gibi istiyorsam
Sanane anlamıyorsan
Dersin dersin ama gözyaşların asla durmaz akar mahveder seni
İçin acır ama duyguların seni alçaltmaz istemez ona sevdiğini defalarca söylersin ama gözlerinin içine bakarak ASSSLAA.
Yazılmıştır ve kaçış yoktur oysa onun tek bir sözü
Gitme kal deyişi seni sonsuza dek ona bağlar.
Alırsınbaşını gidersin ıssız yerlere bağırısın
AĞLAYARAK
SENİ SEVİYORUMM
SENİ SEVİYORUMMM
SENİ SEVİYORUMMMM
ELVEDA AŞKIM
Dersin.
Sonkez buluşursun onu öyle seversinki
Ama
Ayrılık tek çaredir
Ağlayamazsın ama
İçin kan damlar elini son bir kez tutmak istersin ama tutamazsın
Çünkü
Tutatsan bir daha o eli bırakamamaktan korkarsın
Ama
Gözlerine bakmak o kadar zordur ki
Bir zamanlar senin için atan o kalp ve sana bakan o gözler şimdi kim bilir kime bakacak ve kimin için atacak. Birlikte olduğunu ve seni sevdiğini sandığın anlarda bile başka elleri tutan ve başkaları için atan o kalp başkalarını saran o ten ve öpen o dudaklar palanmış ve kirlenmeye yüz tutmuş o duygular aklına geldikce bunları düşünmek mahveder
Kahreder sevgiliyi. Ve son an gelir AYRILIK arkana dönersin bakarsın SEVGİLİM GİTME DEMESİNİ o söz gelmez sen de söyleyemezsin artık. O söyleyemez çün kü sevdiğini sandığı anlarda aldatılışı gelir gözlerinein önüne duyduğu andan itibaren uyku girmez gözlerine
Geceleri
HAYIRRRRRRRRRRRRRR
Diye uyanır kabuslardan o anları yaşamaktansa kafasına sıkmayı tercih ederdi
Olmadı sevginin bedeli bu olmamalıydı
Son gelmiştir artık kaçınılmaz kalbine gömersin ama olmaz
Her gece ağlarsın onun için dyanamazsın bir gün ondan uzaklara ama kaçmak çare değildir
KALBİNİ SÖKÜP ATMAK TEK YOLDUR
Ama yapamayacağına göre
O SONSUZA DEK SENİNLEDİR.
